Το Κοινωνικό Μοντέλο και ο προοδευτικός κόσμος

Του Κωστή Μουδάτσου

Το Κοινωνικό Μοντέλο το έχομε αγιάσει στο προοδευτικό χώρο. Αποτελεί το αντίδοτο στο νεοφιλελεύθερο και συντηρητικό μοντέλο, που τις συνέπειες της εφαρμογής του, τις ζούμε χρόνια τώρα στο πετσί μας!

Το Κοινωνικό Μοντέλο θεωρεί ότι στη διαδικασία της ελεύθερης αγοράς, το κράτος και η κυβέρνηση, έχουν σημαντικότατο ρόλο. Επεμβαίνουν με κυρίαρχο ρόλο. Προωθούν μέτρα ενίσχυσης με σκοπό την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Εγγυούνται την αξιοπρεπή ζωή σαν αναφαίρετο δικαίωμα.

Στηρίζουν την δωρεάν πρόσβαση σε ένα ισχυρό σύστημα Δημόσιας Υγείας

Στηρίζουν και δίνουν πρόσβαση με ίσες ευκαιρίες σε ένα ισχυρό σύστημα Δημόσιας Παιδείας.

Στηρίζουν και προωθούν κοινωνικά μέτρα και μηχανισμούς ελέγχου που θα ρυθμίζουν την ασυδοσία της ελεύθερης αγοράς.

Το νερό είναι δημόσιο αγαθό!

Με κρατικές παρεμβάσεις στηρίζουν την ανάπτυξη και εξασφαλίζουν δίκαια κατανομή του κοινωνικού πλούτου. Αποτρέπουν περιπτώσεις ταξικών περιθωριοποιήσεων των πιο ευάλωτων.

Παρεμβαίνουν και καθορίζουν τα πλαίσια της ανάπτυξης με ευαισθησία για το περιβάλλον και τους δοκιμαζόμενους από την κλιματική κρίση. Και πολλά άλλα!

Εάν δεν επιλυθούν σοβαρά θέματα των τελευταίων δεκαετιών το φάντασμα των κοινωνικών συγκρούσεων θα πλανάται πάνω από τη χώρα. Η άνοδος των ακροδεξιών αποτελεί τεράστιο πρόβλημα που θα επιδεινώνεται όσο το νεοφιλελεύθερο και το συντηρητικό μοντέλο θα κυριαρχούν.

Σε αυτό συνετέλεσε και η πολιτική υιοθέτησης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου από τους σοσιαλδημοκράτες, όπως έγινε στη χώρα μας από το ΠΑΣΟΚ των εκσυγχρονιστών, της περιόδου Σημίτη, Γιώργου Παπανδρέου και στο τέλος με την συμμαχία των ΣαμαροΒενιζέλων ακόμη και με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη.

Οι εμπειρίες εφαρμογής του κοινωνικού μοντέλου σε διάφορες χώρες θα βοηθήσουν να λυθούν προβλήματα που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπισθούν αλλά και να εξηγηθεί η διολίσθηση των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων στο νεοφιλελεύθερο συντηρητισμό. Αυτές τις πολιτικές και τις συνέπιες τους τις πληρώνουν και σήμερα όλες οι προοδευτικές δυνάμεις.

Το κοινωνικό μοντέλο δεν έχει ανάγκη τους καιροσκόπους που θυσιάζουν ότι πιστεύουν, ακόμη και την αξιοπρέπεια τους, μόνο και μόνο να διατηρήσουν τη θέση και τα προνόμια τους. Ακόμη περισσότερο τους διαπλεκόμενους, τους σπάταλους και τους άρπαγες της δημόσιας περιουσίας.

Βέβαια οι πολιτικοί κουβαλούν τα ελαττώματα που έχομε σαν λαός. Για αυτό χρειάζεται το συμβόλαιο του κόμματος με το λαό. Αποτελεί την ουσιαστική δέσμευση που αποτρέπει γενικολογίες, εφησυχασμούς και του «στρίβειν δια του αρραβώνος».

Χρειάζονται το Συμβόλαιο με το Λαό και το Πρόγραμμα!

Η τέχνη του εφικτού πρέπει να γίνεται σεβαστή και να μην χάνεται στις τεχνικές της επικοινωνίας.  Το πολιτικό ον να είναι πολιτικό και όχι πρωτίστως τηλεοπτικό. Οι τεχνικές συναλλαγής να απαγορεύονται κάθετα στο Συμβόλαιο.

Η διαπλοκή και η διαφθορά είναι εχθροί της κοινωνίας. Ο προοδευτικός χώρος έχει υποφέρει πολλά από τέτοιες ταχτικές αξιωματούχων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, κυρίως επί εποχής των εκσυγχρονιστών. Για αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Αλίμονο στο πρόεδρο του κόμματος, που σαν πρωθυπουργός, θα παίζει το τροχονόμο των διεφθαρμένων.

Το Κοινωνικό Μοντέλο είναι η κοινή βάση του προοδευτικού κόσμου. Ιδού χώρος λαμπρός για συζητήσεις και επαφές για την δημιουργία προοπτικών συνεργασίας. Οι πόλεμοι στο προοδευτικό χώρο ευνοούν τους συντηρητικούς που εφαρμόζουν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, πολλές φορές σε συνεργασία με τους ακροδεξιούς.

Η επιλογή να μην συνεργαστούν οι προοδευτικές δυνάμεις στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στις 8 Οκτωβρίου, είναι αλαζονική και αποτελεί επιλογή ήττας και παράδοσης της Αυτοδιοίκησης στην Δεξιά. Αποτελεί επιλογή κομματικών μηχανισμών που δεν αντιλαμβάνονται το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην κοινωνία. Η Τ. Α. είναι βασικός πυλώνας της Δημοκρατίας!

Η πολιτική σκηνή δίνει χώρο στους βασικούς παίχτες. Η Αριστερά με τον προοδευτικό κόσμο μαζί της, μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθημερινή πολιτική και να αναδειχτεί σε κυβερνητική παράταξη.

Για αυτό απαιτείται ένα πρόγραμμα που θα είναι πληρέστερο από εκείνα των άλλων κομμάτων και θα διαφέρει ριζικά από το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα της Δεξιάς. Υπάρχουν ιδέες και απόψεις. Υπάρχουν προτάσεις και εμπειρίες. Ρεαλισμό χρειάζεται με στόχους και σκοπό την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου και των υπερνεοφιλελεύθερων υποστηρικτών του.

Η Αριστερά και ο προοδευτικός κόσμος καλούνται να αλλάξουν συσχετισμούς στο Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα. Θα το πετύχει; Από την ίδια εξαρτάται! Η Αριστερά δεν σταματά, δεν γυρίζει πίσω.

Με ορθό λόγο, κρίση και ευαισθησία κοινωνική, με το κουράγιο των ανθρώπων που προχωρούν μπροστά, θα προχωρήσει για να βγει στη κοινωνία, στο φως του ήλιου! Εάν πετύχει η διεύρυνση θα έχει το πρώτο ρόλο να προχωρήσει στη μάχη ενάντια στη Δεξιά. Διεύρυνση στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και το κόμμα να εκφράζει όλα τα μέλη και τους δυνητικά ψηφοφόρους του!

Η αστοχία με την μη προοπτική συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων επιβεβαίωσε στις βουλευτικές εκλογές την κυριαρχία της συντηρητικής παράταξης. Το ίδιο αναμένεται να γίνει στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Εάν το μέτωπο της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, δηλαδή του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. αυτό αποτελεί κακό σημάδι ώστε να μην ανοίξουν δρόμοι για συμμαχίες, που απαιτούν αμοιβαίες υποχωρήσεις και δημιουργικές προσπάθειες.

Στην ουσία δίνεται η δυνατότητα στην Δεξιά να επιβάλλει την κυριαρχία της. Οι προσωπικές πολιτικές οδηγούν σε αδιέξοδα και «επιμελώς κοπίαζε εφόσον είσαι νέος για να μην ματαιοπονείς στο ύστερον ματαίως!», έλεγαν οι σοφοί θυμόσοφοι στα χωριά μας.

Ο προοδευτικός κόσμος αισθάνεται απογοητευμένος από τις παλινωδίες και τις προσωπικές πολιτικές. Το υψηλό ποσοστό της αποχής δείχνει την απελπισία του κόσμου. Χωρίς συμβόλαιο με το λαό, πρόγραμμα, όνειρα και ελπίδες ο δρόμος δεν ανοίγει. Τα μηνύματα της κοινωνίας είναι πολλά και απαιτούν ορθολογικές ερμηνείες!

Η Αριστερά και οι σύμμαχοι της οφείλουν να προχωρήσουν με συνεπή πολιτική διεύρυνσης και συμμαχιών κι αν κάποιοι άλλοι ηγέτες του προοδευτικού χώρου απογοητεύσουν το λαό, τότε ο ίδιος ο λαός θα δώσει απαντήσεις.

Κι όπως λέει ο ποιητής, όταν σε απογοητεύει πολύ ένας άνθρωπος, Δεν φταίει ο ίδιος, Τόσος είναι! Εσύ όμως πρέπει να προχωράς μέσα στη νύχτα, ξημέρωμα να φέρεις!

 Κωστής  Μουδάτσος