Χρήστος Μανδάς: Οι αυτοσχέδιες μπάλες στο σχολείο, τα νεράντζια και η ιδιαίτερη αγάπη στα ζώα

Η μεταγραφή του Χρήστου Μανδά στη Λάτσιο αποτελεί το μεγαλύτερα deal στην ιστορία του ΟΦΗ, ενώ υπάρχει και η παράμετρος status quo αφού πρόκειται για μία μετακίνηση από τη  Superleague με προορισμό ομάδα επιπέδου των Ρωμαίων που συμμετέχει (και) στους ομίλους τους Champions League.

Ένα παιδί που από τα γήπεδα του Κορυδαλλού βρέθηκε ανάμεσα στα «αστέρια» της Serie A και το Gazzetta σας παρουσιάζει δέκα πράγματα που ίσως να μην γνωρίζεται εκείνον.

Δεν του άρεσε η θέση του τερματοφύλακα…

Όταν σε νεαρή ηλικία βρίσκονταν στις ακαδημίες του Αετού Κορυδαλλού έπαιζε φορ, αλλά σε ένας ματς βρέθηκε εκτάκτως κάτω από τα καρέ.

Η εμφάνισή του ήταν εξαιρετική όμως ο ίδιος δεν ήθελε να αφήσει τη γραμμή κρούσης όπου ήταν εξίσου πολύ καλός.

Έτσι ο προπονητής του άρχισε να τον βάζει για ένα ημίχρονο στο τέρμα και για ένα επιθετικό, ενώ όλα τα φάουλ ή τα πέναλτι τα εκτελούσε εκείνος (διατηρούσε απίστευτη ευστοχία).

Ήταν τόσο αρνητικός στο ενδεχόμενο να μονιμοποιηθεί ως πορτιέρε που έβαζε τα κλάματα όταν του έλεγαν να αγωνιστεί εκεί, ενώ ουκ ολίγες φορές είχε αναφέρει πως καλύτερα να τα παρατήσει παρά να είναι τερματοφύλακας.

Και όμως πείστηκε να φορέσει τα γάντια…Το θέμα είναι πότε… γλυκάθηκε με τη θέση του τερματοφύλακα.

Όταν λοιπόν κλήθηκε στην Μεικτή Πειραιώς και εκείνη την περίοδο βρέθηκε μεταξύ αρκετών παιδιών που προέρχονταν από την ακαδημία του Ολυμπιακού και όπως ήταν λογικό, προέβαλλε αρκετά δύσκολο να υπάρξει βασικός ποδοσφαιριστής που δεν έπαιζε στους «ερυθρόλευκους».

Ετσι ξείνησε στη βασική εντεκάδα ως τερματοφύλακας και τότε κατάλαβε ότι έχει το ταλέντο να γίνει επαγγελματίας από εκεί.

Δεν υπήρχε τίποτα άλλο για εκείνον πέρα από το ποδόσφαιρο.

Το όνειρο του επαγγελματία ποδοσφαιριστή δεν ήταν κάτι που του… βγήκε στην πορεία αλλά αυτό που φανταζόταν από μικρό παιδί.

Συγκεκριμένα στην 1η δημοτικού και πριν καν κλείσει τα έξι του χρόνια, η μόνιμη απάντηση που έδινε στη δασκάλα του όταν εκείνη ρωτούσε τι θα γίνει όταν μεγαλώσει, ήταν ποδοσφαιριστής.

Οταν εκείνο αποκρινόνταν «ναι, θα παίξεις ποδόσφαιρο αλλά τι δουλειά θα κάνεις;», τότε ο μικρός Χρήστος έλεγε ξανά με αυτοπεποίθηση: «Εγώ θα είμαι ποδοσφαιριστής και θα αυτή θα είναι η δουλειά μου».

Με μία μπάλα, ακόμα και αν ήταν αυτοσχέδια…

Η τρέλα με το ποδόσφαιρο υπήρχε σε κάθε του βήμα και για αυτό στο σχολείο ήταν ο… στόχος των καθηγητών για το θέμα της μπάλας.

Συγκεκριμένα δεν επιτρέπονταν εκεί που πήγαινε και για αυτό έφτιαχνε αυτοσχέδιες με ότι έβρισκε. Π.χ. από χαρτί μέχρι ταινία, ώστε να έχουν το σχήμα της… στρογγυλής θεάς και για να την έχει μαζί του.

Πάντα οι καθηγητές του τις έπαιρναν, αλλά εκείνος δεν πτοούνταν. Για αυτό και όταν κάθε πρωί έμπαινε στο κτήριο του κοιτούσαν τη τσάντα, ώστε να ελέγξουν αν έχει κάποια μαζί του!

Έβλεπε διαφορετικά το ποδόσφαιρο από τα παιδιά της ηλικίας του… Αν και οι συνομήλικοι της ηλικίας του θαύμαζαν τερματοφύλακες όπως ο Νόιερ ή ο Κασίγιας, ο Μανδάς κοιτούσε συνεχώς τα πεπραγμένα του Τζο Χαρτς.

Αν και τώρα βρίσκεται στη Σέλτικ και η καριέρα του πήρε καθοδική πορεία, ο πορτιέρε της Λάτσιο τον παρακολουθούσε πάντα όταν έπαιζε ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι.

Τον ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή που έπαιξε στους «πολίτες», κυρίως για τα χαρακτηριστικά του.

Δεν γυρνούσε σπίτι αν δεν έκανε όσα ήθελε με τα… νεράντζια! Επειδή και οι δύο του γονείς δούλευαν, πολλές φορές είτε η γιαγιά του είτε ο παππούς του, τον έπαιρναν από το σχολείο, όμως μία διαδρομή πέντε ως δέκα λεπτών από εκεί ως στο σπίτι μπορούσε να διαρκέσει μέχρι και μία ώρα.

Ο λόγος ήταν και πάλι το ποδόσφαιρο, αφού έπαιρνε τα… νεράντζια και έπαιζε στους δρόμους δίχως να τον ενδιαφέρει ο χρόνος που κυλούσε.

Μέχρι να βγει αυτό που ήθελε να κάνει, δεν γύριζε στο σπίτι του!

*Η ιδιαίτερη αδυναμία του στα ζώα… Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ τα ζώα και αυτό φαίνεται από την κίνηση που έκανε με τη σύντροφό του την περασμένη χρονιά.

Συγκεκριμένα βρήκα στην Κρήτη δύο αδέσποτα σκυλιά τα οποία υιοθέτησαν και τους πρόσφεραν στέγη και μία οικογένεια.

Επίσης έχει βοηθήσει πολλές φορές φιλοζωικές του νησιού αλλά της Αθήνας ενώ και ο ίδιος ταΐζει και προσφέρει βοήθεια σε ζωάκια.

*Το όνειρο και η φανέλα με άρωμα Μπουφόν…

Ο Ιταλός πορτιέρε είναι ένας από τους τερματοφύλακες που ο Μανδάς θα ήθελε να παίξει αντίπαλος και να γνωρίσει από κοντά.

Το όνειρό του πάντως θα μείνει ανεκπλήρωτο, καθώς λίγους μήνες πριν πάρει μεταγραφή στη Λάτσιο ο «θρύλος» της Ιταλίας αποφάσισε να κρεμάσει τα… γάντια του.

Βέβαια, όπως είχε αναφέρει στο Gazzetta, ο 21χρονος πορτιέρε έχει μία φανέλα του, αλλά αυτό που θα ήθελε ιδανικά είναι να ανταλλάξει κάποια μαζί ύστερα από ένα μεταξύ τους ματς.

Η μέρα πριν το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό…

Στις 9 Οκτωβρίου του 2022 και σε ένα ματς με τους Πειραιώτες υπερασπίστηκε για δεύτερη φορά την εστία του ΟΦΗ και για πρώτη την περασμένη σεζόν οπότε και καθιερώθηκε.

Μέχρι και λίγες ώρες πριν τη σέντρα δεν τον είχε ενημερώσει κάποιος και μόλις τότε του έγινε γνωστό ότι θα κάτσει κάτω από την εστία.

Μάλιστα σε εκείνο το παιχνίδι απέκρουσε το πέναλτι του Χάμες Ροντρίγκες και παρότι εν τέλει οι Κρητικοί ηττήθηκαν με 2-1, εκείνος έκανε πολύ καλή εμφάνιση.

Βέβαια αυτό που τον ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στην ομάδα ήταν η ισορροπία που είχε μέσα του (ούτε στεναχωριόταν πολύ, ούτε χαιρόταν), κάτι το οποίο κέρδισε τους ανθρώπους της.

Στον ελεύθερο του χρόνο… προτιμά την ηρεμία και να κάνει διάφορα απλά πράγματα.

Του αρέσει να απολαμβάνει τη φύση αλλά και να ταξιδεύει όταν βρειελεύθερο χρόνο.

Προτιμά τις βόλτες, να πηγαίνει σινεμά, να διαβάσει βιβλία ή να ασχοληθεί με τον εαυτό του.

Επίσης μία από τις σταθερές συνήθειες που έχει πριν από τα παιχνίδια είναι το κούρεμα!

Πηγαίνει στο κομμωτήριο κάθε εβδομάδα (!) και κυρίως παραμονής των αγώνων του.