Αγκελα Μέρκελ: Κόβει τους δεσμούς με το κόμμα της
Σε κάθε αίτημα για σύντομο χαιρετισμό ή για μια συμβολική παρουσία, η απάντηση είναι σταθερά αρνητική
Στις αρχές του μήνα, ελάχιστοι έδωσαν σημασία στην είδηση ότι η τέως καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ αποσύρεται από το ίδρυμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), το Κόνραντ Αντενάουερ. Σύμφωνα με χθεσινή ανάλυση της Frankfurter Allgemeine Zeitung, ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά που η Μέρκελ διαρρηγνύει τις σχέσεις με το κόμμα της. Ούτε επίτιμη πρόεδρος δέχθηκε να γίνει, ενώ δεν παρέστη στο συνέδριο του CDU στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία, την πάλαι ποτέ εκλογική της περιφέρεια.
Σε κάθε αίτημα για σύντομο χαιρετισμό ή για μια συμβολική παρουσία, η απάντηση είναι σταθερά αρνητική. Η δικαιολογία είναι ότι είναι πολύ απασχολημένη με το βιβλίο της, το οποίο συγγράφει από κοινού με την επί μακρόν διευθύντρια του γραφείου της, Μπεάτε Μπάουμαν. Θέλει να φιλοτεχνήσει την υστεροφημία της, όπως θα ήθελε να τη δει στα μελλοντικά βιβλία Ιστορίας.
Ωστόσο, το βιβλίο ήταν μόνο το πρόσχημα. Το αργότερο στις 3 Οκτωβρίου 2021 κατάλαβαν όλοι ότι το τέλος της θητείας της σήμανε και το τέλος της σχέσης της με το κόμμα της. Λίγο νωρίτερα, σε ομιλία της είχε πει κατά λάθος ότι «βρίσκεται κοντά» στο CDU. Μόνο όταν άκουσε τα γέλια των παρισταμένων διόρθωσε τη φράση της και υπενθύμισε ότι είναι μέλος του.
Οταν μετά μίλησε για τελευταία φορά την ημέρα της επανένωσης των δύο Γερμανιών στην πόλη Χάλε διαμαρτυρήθηκε έντονα για την παράλειψη της πολυετούς πολιτικής δράσης της στην ανατολική Γερμανία από έναν τόμο αφιερωμένο στην ίδια. Τα είπε αυτά μπροστά σε μια στρατιά Δυτικογερμανών, ανδρών κυρίως, πολιτικών και το χάσμα δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο.
Εξίσου χαοτικές είναι οι ιδεολογικές διαφορές της από τον υπερσυντηρητικό διάδοχό της, Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος αντιμετωπίζει ένα εξίσου μεγάλο πρόβλημα: πώς να διαχειριστεί την κληρονομιά της, ειδικά τα πιο αμφιλεγόμενα κεφάλαια, όπως οι στενές σχέσεις με τη Ρωσία, η κουλτούρα υποδοχής μεταναστών το 2015. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τόσο ο Μερτς όσο και το νέο πρόγραμμα του CDU αποφεύγουν συστηματικά να την κατονομάσουν, σε αντίθεση με τον Αντενάουερ και τον Χέλμουτ Κολ.
