Γιώργος και Σταύρος Σταυρακάκης: «πλημμύρα δημιουργίας και έκφρασης»

Οι επιστροφές παρακινημένες από το νόστο, κρύβουν έναν μεγάλο λυγμό πάντοτε, που ηχεί σαν καμπανάκι γιατί σκιαγραφεί με ειλικρίνεια και αμεσότητα τις πληγές μας.

Τέτοιος είναι και ο λυγμός του Γιώργου Σταυρακάκη. Και θα τον δούμε στη σκηνή, ζευγάρι με τον Σταύρο, να παρουσιάζουν και να συνομιλούν με την πλατεία μέσα από νότες και στίχους. Η ιστορία τους γνώριμη στην πραγματική ζωή αλλά και στο λεξικό της μουσικής σκηνής. Μιλούν μια γλώσσα καθημερινή, απτή και κοντινή μας.

Επαναδιατυπώνουν µε ρεαλιστικούς πλέον όρους κάθε έννοια που ερμηνεύουν.

Εκπληκτική χημεία και παρουσία του πρωταγωνιστικού διδύμου, που δίνει μαθήματα ερμηνείας και καταφέρνει να μας συγκινήσει με την αλήθεια του.

Η χημεία μεταξύ τους είναι αυτονόητη και το κείμενο προκύπτει αβίαστα. Το έργο τους, πλήρες από κάθε άποψη.

Μία παράσταση που αποδεικνύει πως με λίγα συστατικά μπορείς να αποδώσεις ένα πολύ ποιοτικό αποτέλεσμα.

Ο Γιώργος, από την πρώτη κιόλας στιγμή που εισβάλλει στη σκηνή, δίνει το στίγμα της δυναμικής ερμηνείας που θα ακολουθήσει. Το κλικ στην ερμηνεία του Σταύρου, είναι η σκυτάλη της γενιάς του.

“Άμπωτις”. Ένα έργο, πλημμύρα δημιουργίας και έκφρασης, που αφορά σχεδόν τους πάντες, με ενσυναίσθηση και ειλικρίνεια. Και αυτό είναι που το κάνει να ξεχωρίζει!