Γ. Αλεξάκης για τη Σχολική Στέγη: Τα χαμόγελα, τα φλας και η πραγματικότητα

«Πριν τρία χρόνια ο Δήμαρχος και ο τότε αντιδήμαρχος Παιδείας χαμογελούσαν πλατιά στο πλάι των μαθητών του 12ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου που είχαν κατακτήσει το χρυσό βραβείο σε διαγωνισμό Ρομποτικής.

Φαίνεται όμως πως κανένας δεν ήταν ουσιαστικά στο πλευρό των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών στις συνεχείς εκκλήσεις για παρεμβάσεις στο σχολείο, που αντιμετώπιζε ήδη προβλήματα, τα οποία με το σεισμό του 2021, επιδεινώθηκαν δραματικά.

Η εικόνα σήμερα;

Το σχολικό κτίριο που έχει συμπληρώσει 70 χρόνια «ζωής» χρειαζόταν μελέτη στατικής επάρκειας και πριν το σεισμό (φανταστείτε σήμερα!), όμως παρά τα διαδοχικά έγγραφα προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, ουδείς … συγκινήθηκε. Έγινε μια αυτοψία «δια γυμνού οφθαλμού», κάποιες αποσπασματικές παρεμβάσεις, που όπως αναφέρει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών, σε καμία περίπτωση δεν έλυσαν το πρόβλημα.

Οι εικόνες μιλούν μόνες τους και μαρτυρούν αυτό που ξέρουμε αλλά αρνούμαστε να δεχτούμε ότι θα συνεχιστεί:

Αιρετοί σε θέσεις ευθύνης, παρόντες για τα φλας, απόντες για την ουσία…

Τα παιδιά μας είναι το μέλλον μας. Είναι αδιαπραγμάτευτο για εμάς ότι θα διαφυλάξουμε και θα προστατεύσουμε το «αύριο» της κοινωνίας μας».