Το Ηράκλειο αποχαιρετά τον σπουδαίο επιστήμονα
Το μεσημέρι της Τρίτης η κηδεία του Φώτη Καφάτου
Θλίψη στον κόσμο των επιστημών και των γραμμάτων της Κρήτης προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Φώτη Καφάτου, του σπουδαίου Κρητικού επιστήμονα που άφησε τη σφραγίδα του στο γνωστικό αντικείμενο της Βιολογίας και υπήρξε συνιδρυτής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας.
Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη 21 Νοεμβρίου στις 12:30 το μεσημέρι από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά, ενώ συγγενείς και φίλοι θα μπορούν να απευθύνουν το «ύστατο χαίρε» μισή νωρίτερα οπότε και η σορός θα βρίσκεται στον Ναό. Η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο της Φορτέτσας.
Σύμφωνα με παράκληση της οικογένειας όσοι το επιθυμούν αντί στεφάνων να καταθέσουν χρήματα για την ενίσχυση του «Βραβείου ετησίας Αριστείας ΦΩΤΗ ΚΑΦΑΤΟΥ».
Ποιος ήταν ο Φώτης Καφάτος
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης τις 16 Απριλίου 1940. Ο πατέρας του Κώστας, από το Μοναστηράκι Ρεθύμνου, ήταν γεωπόνος. Έχει ένα αδελφό, τον Μηνά, ο οποίος είναι αστροφυσικός.
Φοίτησε στο Λύκειο «Κοραής». Σπούδασε ζωολογία στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ το 1961 και βιολογία στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1962. Έλαβε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη βιολογία το 1965.
Ήταν βοηθός καθηγητής στο Χάρβαρντ από το 1965 μέχρι το 1969, όταν και ανακηρύχθηκε καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο, θέση που διατήρησε μέχρι το 1994. Το 1972 μέχρι το 1982 ήταν καθηγητής βιολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1982 καθηγητής βιολογίας στο πανεπιστήμιο Κρήτης.
Το 1982 ίδρυσε το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, του οποίου ήταν πρόεδρος μέχρι το 1993, στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στο Ηράκλειο Κρήτης. Την περίοδο 1993-2005 ήταν γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας. Από το 2005 ήταν καθηγητής ανοσογενομικής στο Ιμπίριαλ Κόλετζ του Λονδίνου.
Ήταν μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1982, μέλος της Academia Europaea το 1991. Είχε εκλεγεί ξένο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών το 2002 και της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου το 2003. Το 2007 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.
Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος και πρώτο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ΕΣΕ) και μέλος του επιστημονικού του συμβουλίου.
