Αθ. Σπανάκη – Κοχιαδάκη: Συνεχίζουμε να ενώνουμε και όχι να διαιρούμε!

Με ανοιχτή επιστολή προς τους δημότες του Ηρακλείου η αντιδήμαρχος Αθηνά Σπανάκη – Κοχιαδάκη επιχειρεί να περάσει το μήνυμα της ενότητας μετά το σάλο που δημιούργησε η… αποκαθήλωση της φωτογραφίας του Ανδρέα Παπανδρέου από τα ΚΑΠΗ της πόλης.

Η ίδια, μέσω της επιστολής της, εξηγεί τον τρόπο που λειτουργεί ως αντιδήμαρχος ενώ τονίζει με κάθε τρόπο ότι πάνω απ’ όλα πρέπει όλοι να είναι ενωμένοι.

Η ανοιχτή επιστολή

«Αν κάτι έχουμε διδαχτεί όλοι μας από την πολυεπίπεδη κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, είναι ότι μονάχα ενωμένοι θα αλληλοβοηθηθούμε και θα ξεφύγουμε από τη δίνη στην οποία έχουμε περιέλθει. Στρεφόμενοι ο ένας κατά του άλλου, το μόνο βέβαιο είναι ότι υποσκάπτουμε την κοινή μας συνέχεια. Έχω αρθρογραφήσει και στο παρελθόν υποστηρίζοντας ότι “κοινή μας μοίρα είναι η εθνική μας μοίρα…”, πώς, όμως, τοποθετούμαστε σε αυτό;  Με διαιρέσεις και αντιπαλότητες που κατεδαφίζουν τις προοπτικές μας ως χώρα, ως κοινωνικό σύνολο, ως πρόσωπα;

«Να εξαλειφθούν διακρίσεις του παρελθόντος»

Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ευθύνη της αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής,  όλες μου οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες είχαν ακριβώς αυτό το περιεχόμενο: ένωναν τους ωφελουμένους, ένωναν όσους συνέδραμαν στις δράσεις μας, ένωναν όλο τον κόσμο που είχε άμεση ή έμμεση σχέση με τις κοινωνικές δομές του δήμου μας. Πριν και πάνω από κάθε προγραμματισμό, προτεραιότητά μας ήταν να εξαλειφθούν διακρίσεις του παρελθόντος, μέλημά μας ήταν οι δημοτικές δομές να είναι ανοικτές για όλους, ανεξάρτητα από τις προσωπικές, πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Για τη δική μας πολιτική λογική και τη δική μας αντίληψη κάθε τί δημοτικό είναι κοινό, προς χρήση όλων των δημοτών και ο δήμος τόπος διασύνδεσης και ένωσης  και όχι αποκλεισμών.

Στα Τμήματα Κοινωτικής Φροντίδας – Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων, δομές στις οποίες ωφελούνται επίσης οικογένειες και παιδιά, καταβάλλαμε προσπάθειες ώστε το περιβάλλον να είναι κατάλληλο για τις διαφορετικές αυτές ηλικιακές ομάδες. Κάθε μας ενέργεια αποσκοπούσε στο να αισθάνονται όλοι οι ωφελούμενοι ότι βρίσκονται σε ένα φιλικό και οικείο χώρο, έναν χώρο στον οποίο όλοι έχουν την ίδια αίσθηση του “ανήκειν”. Ποιός μπορεί να είναι αντίθετος σε αυτό;

Όταν αποφάσισα να εκτεθώ στη κοινά ήμουν αποφασισμένη ότι αυτός θα ήταν ο προσανατολισμός μου και έτσι, κάθε φορά που το πετυχαίνω αυτό, δε δίνω σημασία ούτε στο πονηρό “χειροκρότημα”, ούτε στις οπισθοδρομικές αντιδράσεις. Κάνω το καθήκον μου προς το δήμο μας και παίρνω την ευθύνη της θέσης μου- τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω!

Βέβαια, το ότι ενεργούμε χωρίς διακρίσεις δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε την καθοριστική συμβολή προσώπων, ακόμη και πολιτικών, στην οικοδόμηση θεσμών που έχουν ωφελήσει το σύνολο. Ένα τέτοιο αδιαμφισβήτητο παράδειγμα είναι η εδραίωση της λειτουργίας των ΚΑΠΗ από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Θα ήταν μικροπρεπές εάν παραγνωρίζαμε ότι επί πρωθυπουργίας του τα ΚΑΠΗ αναπτύχθηκαν ευρέως, αριθμητικά και λειτουργικά, αγαπήθηκαν  από τα άτομα της τρίτης ηλικίας, και αποτέλεσαν ένα από τους πλέον πετυχημένους κοινωνικούς θεσμούς.

Στην αρχή του άρθρου μου προεξόφλησα ότι όλοι μας έχουμε διδαχθεί ότι μονάχα μονιασμένοι θα ανταπεξέλθουμε στις δύσκολες μέρες που ζούμε και στις ακόμη δυσκολότερες που έρχονται. Οπότε, ευθύνη όλων μας, όλων εμάς που κατανοούμε ότι ο δρόμος της ομόνοιας είναι μονόδρομος, είναι να συνεχίσουμε το ενωτικό μας έργο!

Με εκτίμηση προς όλους τους πολίτες του Ηρακλείου

Η Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής

Αθηνά – Σπανάκη – Κοχιαδάκη