Karma: Ο Boy George «τα χώνει» αδιακρίτως στη νέα αυτοβιογραφία του
Μεταξύ άλλων, στο τρίτο βιβλίο απομνημονευμάτων του, ο Boy George μοιράζεται τις εμπειρίες του πλάι στην Madonna, τον Morrissey και την Joni Mitchell
Η MADONNA ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ στη νέα αυτοβιογραφία της Britney Spears (“The Woman in Me”), ως ένα είδος νεράιδας νονάς γεμάτη από καλές συμβουλές. Στο “Karma”, το τρίτο βιβλίο απομνημονευμάτων του Boy George (έχουν προηγηθεί το “Take It Like A Man” του 1995, και το “Straight” του 2011) η Madonna παρουσιάζεται ως μια υπερφίαλη εγωμανής χωρίς καμία αίσθηση του χιούμορ.
Η αυτοβιογραφία αυτή πάντως δεν στερείται χιούμορ, ειδικά όταν πρόκειται για τους άλλους και όχι για τον ίδιο τον Boy George. Σε κάποιο σημείο θυμάται να παρακολουθεί τον Phil Lynott, τον ηγέτη των Thin Lizzy, τον Pete Townshend των Who και τον ιμπρεσάριο νυχτερινών κέντρων αλλά και ποπ σταρ με τους Visage, Steve Strange, να στριμώχνονται σ’ ένα κουβούκλιο στις τουαλέτες ενός από τα πολλά σαρκοβόρα κλαμπ του Λονδίνου. «Μάλλον μπήκαν για να προσευχηθούν», γράφει δηκτικά.
Μεγαλωμένος σε ένα βίαιο σπιτικό περιβάλλον στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, ο George O’Dowd διεκδίκησε εμφατικά τη φήμη συνδυάζοντας την ποπ ιδιοφυΐα με μια τολμηρά ανδρόγυνη εικόνα.
Γράφει σχετικά με τον Morrissey: «Ο Morrissey ήταν πολύ ψυχρός όταν ήπια τσάι μαζί του στη Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Με αποκάλεσε ‘αφόρητο’, κάτι που ήμουν τότε. Εκείνες τις μέρες δεν είχα κουμπί απενεργοποίησης και ακόμα λιγότερη αυτογνωσία. Έπρεπε να πάω στη φυλακή για να με αντιμετωπίσει ο Morrissey με συμπάθεια. Νομίζω ότι απλά μιλούσα ακατάπαυστα όταν τον γνώρισα και παρόλο που είμαστε και οι δύο Δίδυμοι έχει αυτό το φεγγάρι στον Σκορπιό που μπορεί να σε μπλοκάρει».
Και για την Joni Mitchell: «Η Joni Mitchell που μου είχε πει κάποτε σ’ ένα γεύμα: «Είναι ΟΚ για σένα, κανείς δεν σε αποκάλεσε ποτέ ιδιοφυΐα». Εκείνη τη στιγμή προσβλήθηκα βαθύτατα, αλλά μετά σκέφτηκα ότι μου είχε επίσης πει πριν από λίγο ότι «ο Dylan ήταν λογοκλόπος» και ότι «οι Beatles ήταν έτσι κι έτσι, αλλά τουλάχιστον είχαν καλή αίσθηση της μελωδίας»».
Μεγαλωμένος σε ένα βίαιο σπιτικό περιβάλλον στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, ο George O’Dowd διεκδίκησε εμφατικά τη φήμη συνδυάζοντας την ποπ ιδιοφυΐα με μια τολμηρά ανδρόγυνη εικόνα. Στην πορεία όμως το άστρο του άρχισε να φθίνει ενώ ο εθισμός του στην ηρωίνη τον κατέστησε θύμα ανθρωποκυνηγητού από τις tabloid φυλλάδες και την αστυνομία. Έγινε ακόμη και Χάρε Κρίσνα. Σήμερα είναι πιο πιθανό να τον δει κανείς στο τηλεοπτικό ριάλιτι I’m A Celebrity… Get Me Out Of Here! παρά να τον ακούσει στο ραδιόφωνο.
Η εξιστόρηση της δικής του καθόδου στην ακαταμάχητη αγκαλιά των οπιοειδών είναι κάπως πιο εμπεριστατωμένη, τουλάχιστον όσον αφορά το τι συνέβη, αν όχι ακριβώς το γιατί. Σίγουρα, επρόκειτο για μια τρελή και επικίνδυνη φάση – οι υπερατλαντικές του πτήσεις για να συναντήσει dealers στη Νέα Υόρκη, οι επακόλουθες ποινικές κατηγορίες, ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο της Sun που δήλωνε ότι «ο Junkie George έχει 8 εβδομάδες ζωής»…
Στη μία σελίδα μετά την άλλη, ο Boy George αφηγείται τη ζωή του σαν να την έχει ζήσει με πενταπλάσια ταχύτητα. Οι παγκόσμιες περιοδείες καλύπτονται σε παραγράφους, και όσον αφορά οποιαδήποτε ένδειξη για το πώς είναι να γράφεις τραγούδια του διαμετρήματος του Church of the Poisoned Mind και Karma Chameleon – πόσο μάλλον οποιαδήποτε εικόνα για την εμπειρία του να πουλάς 50 εκατομμύρια άλμπουμ κάνοντας το – απλά δεν βρίσκεται σ’ αυτό το βιβλίο.
