HomeHL-9Πόλεμος στο Ισραήλ – Πρώτη αποτίμηση: Κερδισμένοι και χαμένοι από την έκρηξη της βίας στη Μέση Ανατολή

Πόλεμος στο Ισραήλ – Πρώτη αποτίμηση: Κερδισμένοι και χαμένοι από την έκρηξη της βίας στη Μέση Ανατολή

Το δύσκολο δίλημμα του Ισραήλ για τη χερσαία επιχείρηση

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Τέσσερα εικοσιτετράωρα μετά την αιφνιδιαστική τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Ισραήλ και με την κατάασταση να απέχει πολύ από την αποκλιμάκωση, ήδη διακρίνονται σε μια πρώτη αποτίμηση οι κερδισμένοι και οι χαμένοι της κρίσης.

Ολόκληρη η περιοχή και φυσικά το Παλαιστινιακό βρίσκονται μπροστά από ένα επώδυνο αδιέξοδο, το οποίο εχει σφραγισθεί από αίμα αθώων αμάχων θυμάτων της επίθεσης που δέχθηκε το Ισραηλ από την Γάζα, αλλά και αμάχων που χρησιμοποιούνται από την Χαμάς ως ανθρώπινη ασπίδα για τις εγκαταστάσεις της και τις αποθήκες πυρομαχικών της.

Ο πειρασμός του Ισραήλ να ξεκινήσει χερσαία επιχείρηση (αν και προς το παρόν περιορίζεται στον ασφυκτικό αποκλεισμό της Γάζας) για τον περιορισμό και οριστική εξουδετέρωση της Χαμάς είναι μεγάλος, αλλά μια τέτοια επιχείρηση θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις και αιματοχυσία.


Χερσαία επιχείρηση στην Γάζα σημαίνει απώλειες για τον Ισραηλινό Στρατό αλλά και εκατόμβη θυμάτων μεταξύ και των αμάχων της Λωρίδας της Γάζας, κάτι που θα οδηγήσει σε απονομιμοποίηση της ισραηλινής επιχείρησης. Συγχρόνως είναι σαφές ότι λόγω της ιδιομορφίας της Γάζας, όπου δεν υπάρχει συγκροτημένο εχθρικό μέτωπο αλλα οι τρομοκράτες βρίσκονται και κινούνται μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση η εξουδετέρωση της Χαμάς, ενώ αντιθέτως θα οδηγηθούμε σε ακόμη μεγαλύτερη ριζοσπαστικοποίηση και των μέχρι τώρα μετριοπαθών Παλαιστίνιων.

Όμως ο Μπενιαμίν Νετανιάχου αντιμετωπίζει και ένα ακόμη τεράστιο πρόβλημα: είναι το ρίσκο η έναρξη χερσαίας επιχείρησης – με δεδομένη την ύπαρξη άνω των 100 ομήρων στα χέρια τρομοκρατικών οργανώσεων στην Γάζα – να θέσει τη ζωή αυτών των ανθρώπων σε άμεσο κίνδυνο.


Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ δεν πρόκειται να αποδεχθεί εύκολα μεσολαβητικές προσπάθειες που έχουν εκδηλωθεί από Κατάρ και Αίγυπτο για ανταλλαγή Παλαιστίνιων κρατουμένων με κατηγορίες για τρομοκρατική δράση, με ομήρους που απήχθησαν το περασμένο Σαββατο, καθώς αυτό θα έδινε λάθος μήνυμα στους εξτρεμιστές και θα ηταν πράξη αποδοχής της πρακτικής της αρπαγής ομήρων για να χρησιμοποιηθούν μετά ως διαπραγματευτικό χαρτί.

Και η Χαμάς, όμως, με την πρωτοφανή σε αγριότητα επίθεση εναντίον αμάχων, την προσβολή νεκρών, την αρπαγή γυναικών παιδιών και ηλικιωμένων ως ομήρων, παρά το γεγονός ότι δεν εκπροσωπεί όλους τους Παλαιστίνιους, επιχειρεί να επιβάλει την δική της πρωτοκαθεδρία στην παλαιστινιακή ηγεσία, υπονομεύοντας όμως την συμπάθεια ή την υποστήριξη που είχε από πολλές πολιτικές δυνάμεις αλλά και ορισμένες κυβέρνησεις στο εξωτερικό, ακόμη και εκτός του αραβικού κόσμου.

Είναι προφανές ότι από την σύγκρουση αυτή χαμένη είναι η Παλαιστινιακή υπόθεση, καθώς κάθε ελπίδα για σύντομη επανέναρξη των συνομιλιών για λύση δύο κρατών περιορίζεται δραματικά, ενώ η ανάγκη του Ισραήλ να πάρει την ρεβάνς στην δολοφονική τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς και να εξαλείψει μια νέα απειλή θα συνεχίσει να κρατά ανοικτό τον φαύλο κύκλο της βίας.


Για το Ισραήλ επίσης θα είναι πολύ μεγάλος ο κίνδυνος ανοίγματος νέων μετώπων από Βορρά με την Χεζμπολάχ και στην Δυτική Όχθη.

Κερδισμένο σε πρώτη φάση φαίνεται να είναι το Ιράν, το οποίο έχοντας ένα διαρκή πόλεμο δι’ αντιπροσώπων εναντίον του Ισραήλ έχει πετύχει μια νέα εμπλοκή στην περιοχή, η οποία υπονομεύει την διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεων του Ισραήλ με τον αραβικό κόσμο και κυρίως την ολοκλήρωση της συμφωνίας ομαλοποίησης με τη Σαουδική Αραβία. Όμως υποχρεώνει την Ουάσιγκτον σε σκλήρυνση της στάσης έναντι του Ιράν λίγες ημέρες μάλιστα μετά την διαμεσολάβηση για την απελευθέρωση δύο Αμερικανών που κρατούνταν από το ιρανικό καθεστώς με αντάλλαγμα το ξεπάγωμα ιρανικών καταθέσεων 6 δις δολαρίων.


Η Τουρκία, παρά τις προσπάθειες του Ταγίπ Ερντογάν να εμφανιστεί ως ο ρυθμιστής των εξελίξεων στην περιοχή και ως «ειρηνοποιός», βλέπει να ορθώνονται εμπόδια στην διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεών της με το Ισραήλ, καθώς όσο κι αν προσπαθεί η τουρκική ηγεσία δεν μπορεί να κρατήσει ισορροπημένη στάση. Οι δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας που επέρριπταν ευθύνες για την νέα έκρηξη βίας στην πολιτική του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστίνιων αλλά και στο καθεστώς του Αλ Ακσα, είναι «κόκκινο πανί» για το Ισραήλ. Επίσης δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι ο Ερντογάν θέλησε να προβάλει την «ειρήνη» που υπήρχε στη Μέση Ανατολή επι Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποκαλύπτοντας ετσι μύχιους πόθους ενός όχι και τόσο συγκαλυμμένου αναθεωρητισμού.

Η έκρηξη της βίας στη Μέση Ανατολή επηρεάζει βεβαιως και τα μεγαλόπνοα σχέδια περιφερειακής συνεργασίας αλλά και πρότζεκτ όπως εκείνο του Διαδρόμου Ινδίας- Μέσης Ανατολής- Ευρώπης (IMEC) που στηρίζονται στην ομαλοποίηση των σχέσεων του Ισραήλ με τον Αραβικό κόσμο και κυρίως τη Σαουδική Αραβία και ένα ασφαλές και ειρηνικό περιβάλλον. Συγχρόνως όμως η σημερινή κατάσταση συνηγορεί στην αναζήτηση από το Ισραήλ των πιο ασφαλών δρόμων εξαγωγής του φυσικού αερίου του, που δεν θα επηρεάζονται από τέτοιες κρίσεις, και αυτοί φυσικά δεν μπορεί να περνούν ούτε από τα νερά του Λιβάνου ούτε από το έδαφος της Τουρκίας…

Protothema.gr

Διαφήμιση
Διαφήμιση