Έλενα Ακρίτα σε Στέφανο Κασσελάκη: Το ζητούμενο δεν είναι η αναπαραγωγή του DNA μας
«Οικογένεια γίνεσαι όταν έχεις έναν συνάνθρωπο με τον οποίο ευθυγραμμίζεσαι ψυχολογικά»
Αιχμηρή αλλά και παραινετική ήταν η ανάρτηση που έκανε η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Έλενα Ακρίτα αναφορικά με την απάντηση που έδωσε ο Πρόεδρος του κόμματος Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος μιλώντας στον Σταύρο Θεοδωράκη αναφέρθηκε μεταξύ άλλων για την σχέση του με τον Τάιλερ Μακμπέθ και την επιθυμία τους να κάνουν οικογένεια με δύο αγόρια.
Είπε: «Θεωρώ ότι είμαστε ήδη οικογένεια. Οικογένεια γίνεσαι όταν έχεις έναν συνάνθρωπο με τον οποίο ευθυγραμμίζεσαι ψυχολογικά, αξιακά και δημιουργείς το οικοσύστημα σου. Δύο άνθρωποι, που επιλέγουν την αγάπη, είναι οικογένεια. Η αγάπη κάνει την οικογένεια. Εγώ και ο Τάιλερ, ο Τάιλερ και γω, θα θέλαμε να επεκτείνουμε την οικογένεια μας. Θα θέλαμε να αποκτήσουμε δύο αγόρια, τον Απόλλωνα και τον Ηλία. Κάποια μέρα ίσως να τα βαπτίσουμε, δεν ξέρω, θα δούμε. Θα θέλαμε πάντως να έχουμε δύο αγόρια με παρένθετη μητέρα γιατί θα θέλαμε η προσωπικότητα του καθενός μας να μεταφερθεί στα παιδιά έτσι ώστε, προφανώς αγαπάμε ο ένας τον άλλον, να υπάρχει αυτή η συνέχεια».
Η Έλενα Ακρίτα σχολιάζοντας την δήλωση αυτή στέκεται απέναντι στην επιλογή του κ. Κασσελάκη λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «το ζητούμενο δεν πρέπει να είναι η αναπαραγωγή του DNA μας (και σιγά το DNA δηλαδή) αλλά η αγκαλιά, η στοργή και η προστασία σε ένα παιδί που ήδη βρίσκεται ανάμεσα μας».
Όλη η ανάρτηση της Έλενας Ακρίτα
Πρόεδρε του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αγαπητέ Στέφανε.
Στην συνέντευξη σας ακουσα ότι ο σύντροφος σας κι εσείς σκοπεύετε να γίνετε γονείς μέσα από το θεσμό της παρένθετης μητέρας. Με όλο τον σεβασμό στην επιλογή σας – και στην γονεϊκή επιλογή όλων των ανθρώπων – υπάρχουμε κι εμείς, οι μητέρες υιοθετημένων παιδιών, που δίνουμε χρόνια ολόκληρα αγώνα για να εξομαλυνθούν οι διαδικασίες υιοθεσίας και να αποκτήσουν οικογένεια όλα τα παιδιά που τη στερούνται.
Άποψή μου – μέσα απο την προσωπική μου εμπειρία – είναι ότι το ζητούμενο δεν πρέπει να είναι η αναπαραγωγή του DNA μας (και σιγά το DNA δηλαδή) αλλά η αγκαλιά, η στοργή και η προστασία σε ένα παιδί που ήδη βρίσκεται ανάμεσα μας.
Ας αγωνιστούμε όλοι μαζί για να αμβλυνθούν οι αγκυλώσεις του θεσμού της υιοθεσίας, έτσι ώστε να γίνουν γονείς όσοι το επιθυμούν και πληρούν τα κριτήρια.
Δεν πειράζει, ας μη μάς μοιάζει το παιδί μας. Δεν έγινε και τίποτα.
Γνώμη μου. Την πετάτε ή την κρατάτε.
