Η Νομαρχιακή επιτροπή Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ τίμησε την μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου

Με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου και των μελών της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιήθηκε σημερα στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο επιμνημόσυνη δέηση τιμώντας τη μνήμη του Ιδρυτή,Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και π.Πρωθυπουργού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου.

Όπως αναφέρουν σε σχετική ανακοίνωση

Τον λόγο για την επιμνημόσυνη δέηση εκφώνησε το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Μαρία Καναβάκη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου , αναδείχθηκε πρωθυπουργός της χώρας τρεις φορές, τον Οκτώβριο του 1981, τον Ιούνιο του 1985 και τον Οκτώβριο του 1993. Πριν αναμειχθεί με την πολιτική ήταν καθηγητής Οικονομικών στις ΗΠΑ και, αργότερα, στην Ευρώπη. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με την Ένωση Κέντρου το 1964. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε και αποφυλακίστηκε μετά τη χορήγηση γενικής αμνηστείας από το καθεστώς των συνταγματαρχών. Κατά τη διάρκεια επίσης της δικτατορίας ιδρύει στο εξωτερικό το ΠΑΚ και, επιστρέφοντας το 1974 στην Ελλάδα , ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα με την περίφημη διακήρυξή της 3 ης Σεπτεμβρίου.

Ήταν ο δημοφιλέστερος πολιτικός της χώρας καθ΄όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, αλλά και πριν από αυτήν. Η συμβολή του στη διαμόρφωση του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα ήταν τεράστια.

Ως πρωθυπουργός πέτυχε, μεταξύ άλλων, την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και των Ενόπλων Δυνάμεων, την καθιέρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του ΑΣΕΠ, τη συνταγματική αναθεώρηση του 1985-86, αλλά και άλλα σημαντικότατα νομοθετήματα.

Με το τρίπτυχο Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, αλλά και με το «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» καθιερώθηκε στη συνείδηση του λαού ως ο πραγματικός Ηγέτης που ενδιαφερόταν πραγματικά για τον απλό κόσμο, τον μη προνομιούχο Έλληνα.

Γι’ αυτό και ο κόσμος τον λάτρεψε και τον αποκαλούσε πάντα με το μικρό του όνομα: Ανδρέας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε το χάρισμα να ενθουσιάζει και να εμπνέει τον κόσμο με τις ιστορικές ομιλίες του.

Αλλά και στην εξωτερική πολιτική αποκατέστησε το όνομα της χώρας μας διεθνώς και την κατέστησε σημαντικό παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας από τους έξι ηγέτες που πήραν την πρωτοβουλία της κίνησης για την παγκόσμια ειρήνη και τον αφοπλισμό των υπερδυνάμεων μαζί με τον Ούλωφ Πάλμε της Σουηδίας, την Ίντιρα Γκάντι της Ινδίας, τον Ραούλ Αλφονσίν της Αργεντινής, τον Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ του Μεξικού και τον Τζούλιους Νιερέρε της Τανζανίας.

Και μόνο η συμμετοχή του Παπανδρέου σε αυτή την κίνηση έδειχνε το μέγεθος της παγκόσμιας αναγνώρισης και ακτινοβολίας του. Το 1989 ο Παπανδρέου διώχθηκε από τους πολιτικούς αντιπάλους του, παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο, απαλλάχθηκε από τις κατασκευασμένες, όπως αποδείχθηκε, κατηγορίες και ο λαός τον επανεξέλεξε πρωθυπουργό της χώρας το 1993.

Ήδη όμως η υγεία του είχε κλονιστεί. Χειρουργήθηκε στο Χέρφιλντ του Λονδίνου και, επιστρέφοντας, τον περίμεναν στο αεροδόμιο του Ελληνικού χιλιάδες λαού αποθεώνοντάς τον.

Όταν αργότερα η υγεία του επιβαρύνθηκε περισσότερο και εισήχθη στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, κάθε βράδυ χιλιάδες λαού ξενυχτούσαν έξω από αυτό, στη Λεωφόρο Συγγρού, αναμένοντας με αγωνία, μάλιστα αρκετοί από αυτούς κλαίγοντας, τα νεότερα για την υγεία του Ανδρέα.

Κάποτε όμως ήλθε και το θλιβερό τέλος. «Είναι κοινός κλήρος ο θάνατος αλλά αποτελεί προνόμιο η ευθανασία» είχε πει ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου εκφωνώντας τον επικήδειο λόγο του προς τον Σοφοκλή Βενιζέλο.

Και, νομίζω, αποτελεί ευθανασία για τον Ανδρέα, η λατρεία του απλού λαού, που τον συνόδευσε κατά εκατοντάδες χιλιάδες στην τελευταία του κατοικία.

Άφησε παρακαταθήκη στους επόμενους το έργο του και την προσφορά του στη χώρα μας. Για εμάς, τους νεότερους, αποτελεί φάρο και οδηγό στις επιλογές μας. Και οφείλουμε, έστω και ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του, να εμπνεόμαστε από την αξεπέραστη και μοναδική προσωπικότητά του.

Ας είναι αιώνια η μνήμη του.