Ο «Χορός του Ζαλόγγου» του Ζογγολόπουλου, σύμβολο για της εξάλειψη της βίας εναντίον γυναικών
Αίτημα στην UNESCO
Μια διεθνής καμπάνια ξενικά προκειμένου να κηρύξει η UNESCO τοπόσημο και σύμβολο για την εξάλειψη της βίας εναντίον των γυναικών το θρυλικό έργο του Γιώργου Ζογγολόπουλου «Ο χορός του Ζαλόγγου»
Μνημειακό και μνημειώδες: στέκει σε ύψος 15 μέτρων, έχει μήκος 18 μέτρα, μπορεί να το δει κανείς από απόσταση 35 χιλιομέτρων. Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος απέδωσε με έναν σπαρακτικό τρόπο την τιμή που τους αξίζει στις Σουλιώτισσες που προτίμησαν τον θάνατο από την σκλαβιά. Εξήντα τρεις Σουλιώτισσες, κυνηγημένες και παγιδευμένες στην άκρη του γκρεμού, μπροστά στο φάσμα του βιασμού και της αιχμαλωσίας. «Είναι η πρώτη πράξη αυτοδιάθεσης και ομαδικής γυναικείας απόφασης κατά της βίας που καταγράφεται ως γεγονός στην παγκόσμια ιστορία» σημειώνει το Ιδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου.
Ετσι, αποφασίστηκε να προταθεί το μνημείο στον λόφο του Ζαλόγγου να κηρυχθεί μνημείο παγκόσμιο, που θα συμβολίζει την ανάγκη εξάλειψης της βίας εναντίον των γυναικών.
Διεθνής καμπάνια με στρατιά υποστηρικτών
Το Ίδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου κίνησε τις διαδικασίες ώστε να κηρυχθεί μια παγκόσμια καμπάνια ενημέρωσης που θα αναδείξει το Μνημείο Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας «Ο Χορός του Ζαλόγγου» σε Διεθνές Τοπόσημο για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών στο πλαίσιο των αρχών της UNESCO. Εχει τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων & Τεχνικών Έργων Ηπείρου, του Υπουργείου Εξωτερικών και της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διπλωματίας & Απόδημου Ελληνισμού, της Περιφέρειας Ηπείρου και την Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας, του Δήμου Πρέβεζας, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, του Υπουργείου Τουρισμού και του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και πλήθος φίλων.
Ο κατασκευαστικός άθλος της δημιουργίας του μνημείου
Κατόπιν πανελλήνιου διαγωνισμού, πραγματοποιείται το 1954 in situ στο όρος Ζάλογγο η κατασκευή ενός μνημειακής κλίμακας έργου τέχνης αφιερωμένου στην ομαδική θυσία των Σουλιωτισσών.
Παρουσιάζονται πολλές κατασκευαστικές δυσκολίες, καθώς τα υλικά (νερό, άμμος, χαλίκι, ξυλεία, σίδερα, τσιμέντο) για τον σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα αλλά και οι 4.300 ασβεστολιθικοί όγκοι που θα «έντυναν» τις Σουλιώτισσες χρειάζεται να μεταφερθούν από τη βάση του γκρεμού στη θέση ανέγερσης του μνημείου με τα χέρια, με ζώα και με αυτοσχέδιους μηχανισμούς μέσα από δύσβατα μονοπάτια.
Η λαχτάρα για τη δημιουργία του μνημείου, όμως, είναι τέτοια που για την ολοκλήρωσή του συνεργάζονται ενωμένοι δημόσιοι φορείς και ιδιώτες. Η ανέγερση του μνημείου υποστηρίχθηκε οικονομικά και από σχολικούς εράνους, καθώς και από την αξιοσημείωτη εθελοντική εργασία δεκάδων γυναικών από τα γειτονικά χωριά.
