Κωνσταντίνος Συνολάκης: Ο καύσωνας που ζούμε τώρα μπορεί να είναι κανονικότητα στο τέλος του αιώνα

Ο καύσωνας που πλήττει τη χώρα τις τελευταίες ημέρες έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους δέκα μεγαλύτερης διάρκειας της τελευταίας 35ετίας.

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ απευθύνθηκε στον πρόεδρο της Εθνικής Ειδικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Συνολάκη, προκειμένου να κατανοήσουμε τους τρόπους με τους οποίους η κλιματική αλλαγή επιβαρύνει τη ζωή και τις κλιματολογικές συνθήκες τόσο στη χώρα μας όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ποιες οι συνέπειες, ποιες οι λύσεις και ποιες είναι οι εκτιμήσεις για το μέλλον; «Αυτό που ζούμε φέτος, μπορεί στο τέλος του αιώνα να γίνει ο κανόνας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο διακεκριμένος καθηγητής.

Όπως επισημαίνει ο κ. Συνολάκης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Η υπερθέρμανση του πλανήτη, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, δηλαδή η παγίδευση της ηλιακής ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα σε ένα εναέριο κλοιό που δημιουργείται από εκπομπές καυσαερίων, έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει το κλίμα της Γης.

Επειδή η υπερθέρμανση παρέχει περισσότερη ενέργεια και υδρατμούς στις αέριες μάζες, αυξάνεται η ένταση των ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων, και ταυτόχρονα γίνονται αυτά ολοένα και πιο συχνά».

Σημειώνει πως «σύμφωνα με τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις των κλιματολογικών μοντέλων επιδεικνύουν ότι το 2100 μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από 40 ημέρες καύσωνα ανά χρόνο- υπάρχουν μοντέλα που δείχνουν μέχρι και 90 ημέρες καύσωνα στην κεντρική Ευρώπη» και προσθέτει: «Η ένταση και η διάρκεια στο μέλλον εξαρτώνται από τις συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα, όσο αυξάνεται, ανάλογα αυξάνεται και η ένταση και συχνότητα των ακραίων καυσώνων.

Δηλαδή αυτό που ζούμε φέτος, μπορεί στο τέλος του αιώνα να γίνει ο κανόνας, εξαρτάται από το πόσο θα καταφέρουμε να μειώσουμε τις εκπομπές».

Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση του προβλήματος είναι να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει πρόβλημα

Σχολιάζοντας το πρωτόγνωρο σκηνικό που διαμορφώνεται στον πλανήτη με τις δασικές πυρκαγιές στις ΗΠΑ, τη Σιβηρία, τη Μεσόγειο, που φέτος ειδικά στη χώρα μας ξεκίνησαν από τον Μάιο, τις φονικές πλημμύρες στη Γερμανία, την Ινδία, την Κίνα, τις ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες σε περιοχές κοντά στον Βόρειο Πόλο, ο κ. Συνολάκης επισημαίνει:

«Όπως βλέπουμε από την έκπληξη με την οποία η παγκόσμια κοινότητα αντιμετώπισε τα φαινόμενα που αναφέρατε, η ανθρωπότητα δεν ήταν προετοιμασμένη.

Για παράδειγμα, η αποτελεσματική προετοιμασία για προστασία από ακραίες πλημμύρες προϋποθέτει την επεξεργασία των συνθηκών των πλημμυρών της προηγούμενης εκατονταετίας, και βάσει αυτών, τον σχεδιασμό των αντιπλημμυρικών έργων για την επόμενη εκατονταετία».

Και συνεχίζει λέγοντας: «Την τελευταία δεκαετία έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ότι τα φαινόμενα που θεωρούμε ακραία -δηλαδή αυτά που, κατά μέσο όρο, συμβαίνουν μια φορά κάθε εκατό χρόνια, η σπανιότερα- συμβαίνουν πολύ πιο συχνά και η αύξηση της συχνότητας γίνεται νωρίτερα απ’ ό,τι υπολογίζαμε, ακόμη και μία δεκαετία πιο πριν.

Αυτό χρειάζεται να το καταλάβουμε. Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος είναι να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει πρόβλημα. Φοβούμαι ότι, παγκόσμια, δεν έχουμε σαν ανθρωπότητα κατανοήσει πόσο άμεσο είναι το πρόβλημα της υπερθέρμανσης- θυμηθείτε πως ο Πρόεδρος Τραμπ εθελοτυφλούσε και αρνείτο την αναγκαιότητα άμεσων δράσεων».

Το θέμα δεν είναι απλά μετάθεση κόστους είναι θέμα επιβίωσης

Η ΕΕ είναι επαρκώς τοποθετημένη σε σχέση με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αλλά και τη διαμόρφωση μίας νέας εποχής βιώσιμης ανάπτυξης με σεβασμό προς την κοινωνία και το περιβάλλον;

Ο έγκριτος Ακαδημαϊκός εξηγεί: «Το πακέτο «Fit for 55» είναι ένα πακέτο μέτρων με στόχο την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρώπη στο -55% από τις εκπομπές του 1990. Η Ευρώπη βρίσκεται τώρα στο -24%, δηλαδή τα επόμενα 8 χρόνια πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές λίγο περισσότερο από ό,τι τις μειώσαμε σε 31 χρόνια, δηλαδή, από το 1990 μέχρι σήμερα, με απώτερο στόχο την κλιματική ουδετερότητα το 2050.

Το πακέτο περιλαμβάνει 12 στρατηγικές για την βιομηχανία, μεταφορές και θέρμανση κτιρίων ή ψύξη, που όπως πάμε με τους καύσωνες, μάλλον στην Ελλάδα θα είναι πιο χρήσιμη.

Με το πακέτο μπορεί να υπάρξουν φόροι σε εισαγόμενα προϊόντα που παράγονται με τεχνολογίες με υψηλές εκπομπές. Το κόστος των εκπομπών θα μεγαλώσει για την βιομηχανία, τις αεροπορικές εταιρείες και την ναυτιλία, που θα πρέπει να επενδύσουν άμεσα σε νέες μη ρυπογόνες τεχνολογίες.

Ειδικά στις μεταφορές και στη βιομηχανία τσιμέντων υπάρχει πολύ δρόμος μπροστά μας για να πετύχουμε τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας.

Οι μεταφορείς δεν πρέπει να σκέφτονται «στουρθοκαμηλικά», και να συνεχίσουν όπως κάνουν χωρίς να αναλαμβάνουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες, με την σκέψη ότι θα περάσουν το κόστος των εκπομπών στον καταναλωτή».