Στην εκδήλωση για τους Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη ο Στ. Θεοδωράκης

Στην εκδήλωση – αφιέρωμα στους Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη και την εκπομπή “Μονόγραμμα”, που από κοινού δημιούργησαν, μίλησε ο Σταύρος Θεοδωράκης την Παρασκευή. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Ιστορικών Καφέ Ευρώπης και έλαβε χώρα στο θρυλικό, όπως το χαρακτήρισε ο επικεφαλής του Ποταμιού, καφέ “Κήπος” στα Χανιά.

Κατά την είσοδό του στην εκδήλωση ο Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε:

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι η δύναμη της χώρας πρέπει να είναι ο πολιτισμός και κατ’ εποχές υπήρξε ο πολιτισμός. Γι αυτό αποδέχτηκα την πρόσκληση να έρθω εδώ, στον θρυλικό Κήπο, και να πω δυο λόγια για τον Γιώργο και την Ηρώ Σγουράκη. Για όλα αυτά τα σημαντικά που αφήνουν, για όλα τα σημαντικά έργα που έχουν πράξει στην τηλεόραση. Σε μία εποχή μάλιστα που νομίζω ότι, χωρίς καμία διάθεση πολεμικής απέναντι στα κανάλια, υστερούμε πολύ από το λεγόμενο πολιτιστικό προϊόν. Είμαι εδώ λοιπόν με χαρά και θεωρώ ότι πραγματικά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αξίζουν τον απόλυτο σεβασμό μας γιατί έχουν τιμήσει τις παραδόσεις, έχουν καταγράψει την ιστορία, έχουν προβάλει τις σημαντικές απόψεις.

Στην εκδήλωση μίλησαν επίσης η τέως υπουργός Ντόρα Μπακογιάννη, ο δήμαρχος Χανίων Αναστάσιος Βάμβουκας, ενώ χαιρετισμό έστειλε και ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης. Την εκδήλωση συντόνισε ο ηθοποιός Μιχάλης Αεράκης, ενώ εκ μέρους του Συνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης μίλησε ο Ιδρυτής και Πρόεδρός του, Βασίλης Σταθάκης

Διαβάστε την ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη:

«Χαιρετώ έναν από τους πιο πλούσιους ανθρώπους, τον Γιώργο Σγουράκη, γιατί ο πραγματικός πλούτος του καθενός είναι οι σημαντικοί άνθρωποι που συναντάει, οι σημαντικές ιδέες, οι σημαντικές σκέψεις που έρχεται σε επαφή. Με αυτή την έννοια μάλλον ο Γιώργος Σγουράκης είναι ο πιο πλούσιος άνθρωπος εδώ μέσα και ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους της χώρας μας. Τους συνάντησε όλους, κατάφερε να πάρει κρυμμένα μυστικά και νομίζω ότι όλοι του βγάζουμε το καπέλο.

Εγώ σου βγάζω τρία καπέλα. Σου βγάζω το καπέλο ως πολιτικός, γιατί είναι σημαντικό ότι υπερασπίστηκες τις ιδέες του πολιτισμού, και στην πολιτική εάν δεν αποφασίσουμε ότι η μάχη είναι για τον πολιτισμό, δίνουμε μια μάχη χαμένη. Σου βγάζω το καπέλο ως δημοσιογράφος, γιατί ξέρω για τις χιλιάδες ώρες του παιδεμού για να βγάλεις αυτά τα αριστουργήματα. Δεν ήταν μια εύκολη δουλειά και δεν επέλεξες ποτέ τον εύκολο δρόμο του δελτίου τύπου και των τυπικών ερωτήσεων. Και σου βγάζω το καπέλο και σαν Κρητικός γιατί με τις εκπομπές σου – πέρα από το Μονόγραμμα και πέρα από τους σπουδαίους Κρητικούς που παρουσίασες, με τα ντοκιμαντέρ που έφτιαξες για απάτητα τότε μέρη της Κρήτης (πήγε σε χωριά πριν πάει το ηλεκτρικό), για όλα αυτά που κατέγραψες φύλαξες πολλά σπουδαία πράγματα απο το παρελθόν μας, από τους προγόνους μας.

Πρέπει να σου πω ότι σε ζηλεύαμε στη δημοσιογραφία. Όχι με το ταπεινό συναίσθημα της ζήλιας αλλά με αυτό που νιώθεις όταν υπάρχει κάτι όμορφο απέναντί σου που προσπαθείς να το αγγίξεις, προσπαθείς λίγο να το πλησιάσεις. Όχι ότι τα καταφέραμε αλλά προσπαθήσαμε. Γιατί τα πράγματα που έκανες ήταν πολύ σπουδαία. Προσπαθήσαμε να τα φτάσουμε, δεν το καταφέραμε αλλά είχαμε πάντα αυτή την ανάγκη να το πλησιάσουμε.

Υπάρχει ένα ερώτημα όμως, το οποίο αφορά όλους, το ερώτημα του Ρίτσου στο αφιέρωμα που είδαμε πριν λίγο: Υπάρχει τρόπος να γυρίσουμε στη ζωή μέσα από την τέχνη; Είναι ένα ερώτημα που αφορά όλους μας. Τον καθένα προσωπικά, τον κάθε πολίτη, τον κάθε δημιουργό αλλά και όλους όσοι ασχολούνται με τα κοινά. Αφορά τον δήμαρχο, αφορά τους πολιτικούς, αφορά όλους που προσπαθούμε. Υπάρχει τρόπος να γυρίσουμε στη ζωή μέσα απ΄την τέχνη; Γιατί για να γυρίσουμε στη ζωή, στην πραγματική ζωή εννοεί ο Ρίτσος, ο δρόμος είναι η τέχνη, ο δρόμος είναι η γνώση του πολιτισμού μας και η ανάδειξη της τέχνης.

Και μια πολιτική κουβέντα: Σε μια εποχή εθνικών κινδύνων, και είμαστε και προπαραμονή της 25ης Μαρτίου θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι πατριώτες ότι η Ελλάδα θα κυριαρχήσει – αν κυριαρχήσει, γιατί ο δρόμος μπορεί να καλυφθεί – στην περιοχή της, στα Βαλκάνια, στην Νοτιοανατολική Ευρώπη ως δύναμη οικονομίας (ας το αφήσουμε για άλλη φορά αυτό) και πολιτισμού. Το μεγάλο μας όπλο μπορεί να είναι ο πολιτισμός. Τα μεγάλα όπλα μιας χώρας σαν την Ελλάδα δεν είναι ούτε τα βέτο ούτε οι στριγγλιές, είναι ο πολιτισμός. Και κατά αυτή την έννοια τα διδάγματα του Γιώργου και της Ηρώς Σγουράκη είναι πάρα πολύ σπουδαία.

Θα συμφωνήσω, τέλος, με αυτό που είπε και η Ντόρα Μπακογιάννη αλλά θα το πω με λίγες διαφορετικές λέξεις. Τα έργα, Γιώργο μου, τα δικά σου μας έκαναν καλύτερους ανθρώπους. Και ελπίζω να δοθεί ο χρόνος, και δεν είναι θέμα δικής σου απόφασης, είναι θέμα και της ΕΡΤ, είναι θέμα και των αρχών, όλων, να επιστρέφουμε στα έργα σου για να καλυτερεύουμε ως άνθρωποι. Σε ευχαριστούμε πολύ».