Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση και η συνεχιζόμενη ύφεση στην χώρα είναι η ανεργία στους νέους.

Η αβεβαιότητα αλλά και τα έξοδα που συνεχώς αυξάνουν προκαλούν τεράστιο άγχος στους νέους οι οποίοι αναγκάζονται να επιστρέψουν στο πατρικό τους σπίτι γιατί δεν μπορούσαν να καλύψουν έστω και τα απαραίτητα.

Ακόμα και στην Κρήτη, που η κρίση δεν έχει δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο – συγκριτικά με άλλες περιοχές της Ελλάδος – τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.

Οι περισσότεροι νέοι ηλικίας 26 έως 35 χρόνων μένουν με τους γονείς τους, είτε εργάζονται, είτε όχι.

«Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά ως προς τις εργασιακές συνθήκες των νέων. Είτε εργάζονται, είτε είναι άνεργοι αναγκαστικά μένουν με τους γονείς τους. Οι μεν άνεργοι δεν έφυγαν ποτέ από το σπίτι τους περιμένοντας να βρουν μία δουλειά, οι δε εργαζόμενοι επιχείρησαν να πάρουν την ζωή στα χέρια τους αλλά εξαιτίας των μισθών της τάξεως των 250 ευρώ δεν μπόρεσαν, με αποτέλεσμα να επιστρέψουν στο πατρικό τους, με ότι αυτό συνεπάγεται», ανέφερε μιλώντας στο cretapost, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Στέλιος Βοργιάς.

Το προφίλ του ανέργου

Νέοι, με πτυχίο είναι οι άνεργοι που υπάρχουν στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν εργασία.

«Δυστυχώς μιλάμε για ανθρώπους που βρίσκονται στην πιο παραγωγική ηλικία τους καθώς η ανεργία έχει “χτυπήσει” κυρίως την ηλικιακή βαθμίδα των 26 έως 35 χρόνων στο Ηράκλειο», επεσήμανε σχετικά ο κ. Βοργιάς τονίζοντας παράλληλα πως οι άνεργοι έχουν τρία στάδια.

«Το πρώτο, το οποίο το ζήσαμε έντονα στο Ηράκλειο στην αρχή της κρίσης, ήταν το στάδιο που ο άνεργος είχε σιγουριά για τον εαυτό του. Θεωρούσε ότι επειδή είναι καλός στην δουλειά του θα βρει σύντομα εργασία. Όσο περνούσε όμως ο καιρός, ο άνεργος νέος πέρασε στο δεύτερο στάδιο. Πρόκειται για το σημείο που κατηγορεί τους πάντες για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Κατηγορεί την κυβέρνηση, τους εργοδότες, τα συνδικάτα, όλους. Στη συνέχεια – κι εκεί νομίζω ότι βρισκόμαστε τώρα – περνάει στο τρίτο και χειρότερο στάδιο. Εκεί αρχίζει ο άνεργος να κατηγορεί τον ίδιο του τον εαυτό, θεωρεί τον εαυτό του κοινωνικά ξένο κι ότι δεν ανήκει σε καμία ομάδα με αποτέλεσμα να μπαίνει στην απομόνωση. Αυτό είναι το χειρότερο στάδιο αφ’ ενός γιατί δεν φταίει ο ίδιος ο άνεργος για την κατάσταση που βιώνει και αφ’ ετέρου γιατί όταν μπεις στην απομόνωση δύσκολα βγαίνεις», τόνισε σχετικά ο κ. Βοργιάς.