«Συγγνώμη από τους Κρητικούς» για την υπόθεση του ξυλοδαρμού στο Ρέθυμνο

Την ειλικρινή του συγγνώμη από τους κατοίκους της Κρήτης για τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς του διατυπώνει με επιστολή του ο πατέρας του διδακτορικού φοιτητή του Πανεπιστημίου Κρήτης που δέχθηκε άγρια επίθεση πριν από λίγες ημέρες στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου από τρία άγνωστα άτομα.

Υπενθυμίζεται πως τότε ο πατέρας του 30χρονου νεαρού που κατέληξε στο νοσοκομείο γρονθοκοπημένος, με επιστολή του είχε καταγγείλει το περιστατικό διατυπώνοντας την πεποίθηση ότι ο γιος του και ο φίλος του είχαν πέσει θύματα αναχρονιστικών και εν πολλοίς ρατσιστικών αντιλήψεων των ντόπιων που δεν μπορούσαν να αποδεχθούν την όποια διαφορετικότητα.

Στη συνέχεια όμως, και μάλιστα λίγα 24ωρα μετά το περιστατικό του αναίτιου ξυλοδαρμού, η αστυνομική έρευνα κατέδειξε ότι δράστες της επίθεσης ήταν τρεις νεαροί θερμόαιμοι αλλοδαποί, Γαλλικής υποκοότητας, οι οποίοι την επόμενη μέρα είχαν αναχωρήσει από την Κρήτη επιστρέφοντας στην πατρίδα του.

Όπως αναφέρει το goodnet.gr, μετά και την εξιχνίαση της υπόθεσης, ο πατέρας του θύματος Γιώργος Καπώνης επανήλθε με επιστολή του σε εφημερίδα του Ρεθύμνου συγχαίροντας τους αστυνομικούς για την γρήγορη και επιτυχή έρευνά τους ενώ παράλληλα απηύθυνε συγγνώμη στους Κρητικούς για τα πρώτα του σχόλια, όταν πίστευε ακράδαντα πως δράστες της επίθεσης σε βάρος του 30χρονου γιου του, η οποία λόγω της αγριότητάς της είχε χαρακτηριστεί «δολοφονική» ήταν νεαροί Κρητικοί.

Πιο συγκεκριμένα στην επιστολή του αναφέρει χαρατηριστικά:

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς και να δώσω τα εύσημά μου στην Αστυνομία του Ρεθύμνου και ειδικότερα στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας για την εργατικότητα, την έξυπνη διαχείριση και την αποτελεσματικότητά της στην υπόθεση του αναίτιου και παρ’ ολίγο δολοφονικού ξυλοδαρμού του παιδιού μου, φοιτητή του πανεπιστημίου του Ρεθύμνου. Να εξάρω την υπευθυνότητα και τα ανθρώπινα αντανακλαστικά των ανθρώπων του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου στην παρουσίαση της υπόθεσης. Τέλος, να ζητήσω συγνώμη από τον κόσμο της Κρήτης εάν εν βρασμώ καταφέρθηκα με απαξιωτικά λόγια και να τον τιμήσω, θαυμάζοντάς τον για την αμέριστη συμπαράσταση και κατανόηση που επέδειξαν στο τραγικό περιστατικό του παιδιού μου».