Ανακαλύφθηκε μυστηριώδης τάφος λαξευμένος σε βράχο

Στη σημερινή νοτιοανατολική Τουρκία, μία πρωτοποριακή αρχαιολογική σκαπάνη, σκόρπισε τον ενθουσιασμό στο μέλη της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας. Στα βάθη του εσωτερικού της ακρόπολης, στο κάστρο της Ούρφα, οι μελετητές ανακάλυψαν έναν μυστηριώδη πετρόχτιστο τάφο – τον πρώτο που έχει έρθει στο φως σ’ αυτό το σημείο του οχυρού.
Τα πρώιμα ευρήματα, υποδηλώνουν πως, ο τάφος συνδέεται με το αρχαίο βασίλειο της Οσροηνής, γνωστής και ως δυναστείας των Αβγάρων, εγείροντας την πιθανότητα να έχει ανακαλυφθεί ένας χαμένος από αιώνες, ταφικός χώρος.
Η ανακάλυψη, με επικεφαλής την καθηγήτρια Δρ. Gülriz Kozbe και την ομάδα της, σηματοδοτεί μια σημαντική στιγμή στην αδιάλειπτη εξερεύνηση του διαστρωματωμένου παρελθόντος της Σανλιούρφα – από τη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή, μέχρι την Ισλαμική και Οθωμανική περίοδο.
Ένα ξεχασμένο χριστιανικό βασίλειο στο σταυροδρόμι της Ρώμης και του Παρθικού Βασιλείου
Η δυναστεία της Οσροηνής, με πρωτεύουσά της την Έδεσσα – τη σημερινή Σανλιούρφα, ήταν ένα πολιτιστικά πλούσιο και στρατηγικά σημαντικό κράτος που άκμασε μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και των αρχών του 3ου αιώνα μ.Χ.
Αρχικά, ιδρύθηκε ως ένα ημί – αυτόνομο βασίλειο κατά την παρακμή της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών και στη συνέχεια, η Οσροηνή, αξιοποιώντας τη θέση της κατά μήκος των κομβικών διαδρομών του εμπορίου της Μεσοποταμίας, συμμάχησε με την Παρθική Αυτοκρατορία.
Το Παρθικό Βασίλειο (247 π.Χ. – 224 μ.Χ.), ένα αρχαίο ιρανικό βασίλειο, υπήρξε ένας από τους κύριους αντιπάλους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ανατολή.
Παρά τους δεσμούς που ανέπτυξε με το Παρθικό Βασίλειο, η Οσροηνή σταδιακά υποτάχθηκε στην αυξανόμενη ρωμαϊκή επιρροή. Το 114 μ.Χ. ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως ένα ημιαυτόνομο, υποτελές κράτος, διατηρώντας ωστόσο, κάποιον βαθμό εσωτερικής αυτονομίας.
Ο σπάνιος πετρόχτιστος τάφος αποκαλύπτει τα μυστικά της δυναστείας. Φωτογραφία: ΑΑ
Έναν αιώνα αργότερα, το 214 μ.Χ., ενσωματώθηκε και επίσημα στην αυτοκρατορία, ως κανονική ρωμαϊκή επαρχία, τερματίζοντας τη βασιλική του γενεαλογία.
Η Οσροηνή έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πρώτα κράτη που ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό ως κυρίαρχη θρησκεία του κράτος.
Οι Άβγαροι, η δυναστεία του, συνδέονται στενά με τις πρώιμες χριστιανικές παραδόσεις, ανάμεσα στις οποίες η θρυλική αλληλογραφία τους με τον Ιησού της Ναζαρέτ, όπως έχει καταγραφεί σε απόκρυφες χριστιανικές πηγές. Το βασίλειό τους εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό κέντρο της Χριστιανοσύνης της Συρίας, αφήνοντας το βαθύ του πολιτιστικό και θρησκευτικό αποτύπωμα στην περιοχή.
Ο σπάνιος πετρόχτιστος τάφος αποκαλύπτει τα μυστικά της δυναστείας
Μπορεί οι πετρόχτιστοι τάφοι να είναι γενικά, συνηθισμένο εύρημα της περιοχής, όμως είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται κάποιος στα εσωτερικά τείχη του κάστρου της Ούρφα.
Τα χαρακτηριστικά του, ανάμεσα στα οποία μια σφραγισμένη κυκλική πέτρινη είσοδος, και μια συριακή επιγραφή, υποδηλώνουν ταφή ατόμου υψηλού κύρους.
Η καθηγήτρια Kozbe, επισημανε πως, ο τάφος πιθανόν να χρονολογείται στην Ύστερη Αρχαιότητα, μεταξύ του 3ου και του 8ου αιώνα μ.Χ., βάσει τον αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών και των τοπικών ταφικών παραδόσεων.
Ωστόσο, αν πράγματι υπάρχει σύνδεση με τη δυναστεία των Αβγάρων της Οσροηνής, η χρονολόγησή του, θα τεθεί πολύ πιο πριν.
“Αν πράγματι, ο τάφος ανήκει στη δυναστεία των Αβγάρων, μπορεί να ανάγεται ακόμη και στον 3ο αιώνα”, σημείωσε χαρακτηριστικά. “Σ’ αυτό το στάδιο που βρισκόμαστε, τον τοποθετούμε χρονικά, γενικά μεταξύ του 3ου και του 8ου αιώνα. Μόνο μετά την εξέταση του εσωτερικού – ειδικά αν φέρουμε στο φως μωσαϊκά, επιγραφές και κτερίσματα – θα μπορέσουμε να τον χρονολογήσουμε με αξιοπιστία”.
Παρόλο που ανακαλύπτονται συχνά πετρόχτιστοι τάφοι στην περιοχή, είναι η πρώτη φορά που έρχεται στο φως ένας στα εσωτερικά τείχη του κάστρου Ούρφα. “Αν ο τάφος πράγματι ανήκει σε μέλος της βασιλικής οικογένειας των Αβγάρων της Οσροηνής, ίσως αναθεωρήσουμε την κατανόηση της μετάβασης της περιοχής από τον παγανισμό στον Χριστιανισμό”, εξηγεί η καθηγήτρια Kozbe.
Υπό εξέλιξη είναι περαιτέρω εξερεύνηση για την εκτίμηση του εσωτερικού και την αποκάλυψη πιθανών μωσαϊκών, ανθρώπινων λειψάνων ή επιπλέον επιγραφών που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν την πραγματική ταυτότητα του τάφου.
enikos.gr