Μύρων Σηφάκης: «Ο τελικός είναι η αρχή για να επανέλθει ο ΟΦΗ στην εποχή του Γκέραρντ»

«Ο κόσμος του ΟΦΗ κράτησε ζωντανή την ομάδα, ευχαριστώ τον Μπούση για αυτό που πέτυχε»
«Η κρητική ψυχή μίλησε στον τελικό του ’87»
«Το όνειρο που ήθελα να ζήσω πριν πεθάνω ήταν να πάμε σε ακόμα έναν τελικό»
«Εύχομαι στον Χριστογέωργο να κάνει ό,τι έκανα εγώ το ’87»

Μνήμες από τη μεγάλη ομάδα του ΟΦΗ της δεκαετίας του ΄80 ξυπνούν πλέον στην Κρήτη, καθώς το club προκρίθηκε στον τελικό του Κυπέλλου και μοιάζει έτοιμo να επαναλάβει τον άθλο του 1987.

Οταν και κατέκτησε τον τίτλο στο αλησμόνητο και εύλογα ματς με τον Ηρακλή, όπου μέσω της ψυχοφθόρου διαδικασίας των πέναλτι το βαρύτιμο τρόπαιο έφτασε στο Ηράκλειο.

Ο Μύρων Σηφάκης ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνης της νύχτας της 21ης Ιουνίου, καθώς… κατέβασε ρολά και απέκρουσε δύο εκτελέσεις αντιπάλων του, κάτι που τον αναγόρευσε το όνομά του στη σφαίρα του «θρύλου».

Η πορεία του στον σύλλογο τον οποίο και έχει υπηρετήσει από πολλά μετερίζια, όπως φυσικά και η αγάπη που τρέφει για την ομάδα, τον κατατάσσει στις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες στην ιστορία της, κάτι που άλλωστε αποτυπώθηκε και την Τετάρτη (2/4) στο «Γεντί Κουλέ».

Ποια ήταν τα 5 πρόσωπα στο συγκλονιστικό πανό των οπαδών του ΟΦΗ!
Οι οργανωμένοι φίλοι του Ομίλου δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό κορεό όπου απεικονίζονταν ο τεράστιος Ευγένιος Γκέραρντ μαζί με τέσσερις παίκτες από εκείνον τον ΟΦΗ, όπου μεταξύ άλλων δέσποζε και η δική του προσωπογραφία.

Ο 64χρονος μίλησε στο Gazzetta για το πώς βίωσε τον ημιτελικό με τους Αρκάδες, για την τότε εκπληκτική φουρνιά των Κρητικών όπου και ήταν μέλος της, αλλά και το «σήμερα».

Στάθηκε δε στην προσμονή και τη δίψα που διακατείχε εκείνον και τους συμπαίκτες του ενόψει του τελικού που έπαιξαν, συμβουλεύει τους νεότερους για το πώς μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση και παράλληλα σχολιάζει στην παρουσία του Μιχάλη Μπούση και των συνεργατών του στην ομάδα, η οποία αποτελεί το εχέγγυο για ένα (ακόμη) καλύτερο «αύριο».

«Ο κόσμος του ΟΦΗ κράτησε ζωντανή την ομάδα, ευχαριστώ τον Μπούση για αυτό που πέτυχε»

– Θέλω να ξεκινήσουμε από την αρχή της ρεβάνς με τον Αστέρα, όταν είδατε αυτό το υπέροχο πανό να σηκώνεται στη Θύρα 4 και ήσασταν ένα από τα πέντε πρόσωπα. Πως νιώσατε;

«Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό. Ήξερα πως κάτι ετοίμαζαν αλλά δεν ήξερα τι ακριβώς. Βέβαια δεν με εξέπληξε και θα το εξηγήσω.Έζησα την καλύτερη εποχή στην ιστορία του ΟΦΗ και εγώ και οι συμπαίκτες μου και η επόμενη γενιά που έρθει τα επόμενα επτά χρόνια και ήμουν με τον Ολλανδό.

Μετά τη χρυσή εποχή πάντα δυστυχώς ή ευτυχώς έρχεται η παρακμή, όπως μας έχει δείξει η ιστορία. Έζησα και αυτήν την εποχή, ενεργός πότε ως προπονητής σε ειδικές αποστολές και πότε ως συνεργάτης, όταν έπεσε η ομάδα, ενώ για λίγο ήμουν αρχηγός, όταν οι Κρητικοί επενδυτές επανέφεραν την ομάδα στη Β’ Εθνική. Έχω ζήσει και τις καλές και τις κακές στιγμές.

Αυτό που κράτησε «ζωντανό» τον ΟΦΗ στις δύσκολες στιγμές, μετά την εποχή του Γκέραρντ και του Θόδωρου Βαργινογιάννη και ο λόγος που δεν με εξέπληξε το κορεό είναι πως πάντα οι φίλαθλοι κράτησαν όρθιο τον ΟΦΗ σε δύσκολες και μαύρες στιγμές της ιστορίας μας. Δεν με εκπλήσσει τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι φίλαθλοι για αυτήν την ομάδα.

Στην προσπάθεια των φιλάθλων να κρατήσουν την ομάδα όρθια στις δύσκολες εποχές ήρθε ένας άνθρωπος, ο Μιχάλης Μπούσης, που μαζί με παλιούς παίκτες, όπως είναι ο Ηλίας Πουρσανίδης και ο Γιάννης Σάμαρας και συνεργάτες του όπως είναι ο Μηνάς Λυσάνδρου και μας έκαναν να ονειρευόμαστε. Το αποτέλεσμα με τον Αστέρα δικαίωσε όλους εμάς που ονειρευόμασταν.

Πρέπει να ευχαριστήσω τους φιλάθλους που έχουμε πάντα πολύ μεγάλη επαφή και ξέρουν πως είμαι αυθεντικός, γνήσιος και ό,τι λέω αυτό που νιώθω και δεν κρύβω τίποτα.

Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη στον κύριο Μπούση και την οικογένεια του για όλους εμάς που αγαπήσαμε αυτήν την ομάδα και δεν σταματήσαμε να ονειρευόμαστε όλα αυτά τα χρόνια.

Τον ευχαριστώ για αυτό που πέτυχε. Νομίζω είναι η αρχή για να επανέλθει ο ΟΦΗ στην εποχή του Γκέραρντ και του Θόδωρου Βαρδινογιάννη. Είναι άξιος συνεχιστής αυτής της μεγάλης ομάδας. Με αυτόν τον άνθρωπο μπορούμε να ονειρευόμαστε για το παρόν και το μέλλον».

«Η κρητική ψυχή μίλησε στον τελικό του ’87»
– Έχουν περάσει τόσες ώρες από την πρόκριση του ΟΦΗ στον τελικό και βλέπω πως ακόμα είστε πολύ συγκινημένος…

«Θα γυρίσω πίσω. Ο Ολλανδός είχε καταφέρει ένα πράγμα που κανείς δεν το είχε αντιληφθεί ως τώρα. Για τον τελικό του Κυπέλλου του ’87 ο Γκέρανρντ με είχε ρωτήσει πριν 2,5 μήνες αν είμαι έτοιμος και του απάντησα πως είμαι πάντα έτοιμος.

Ο Ολλανδός έχτισε αυτόν τον ΟΦΗ στην κρητική ψυχή και το κρητικό DNA. Aυτό πρέπει να το πάρουν σοβαρά υπόψιν ο κύριος Μπούσης και οι συνεργάτες του. Πάντα φρόντιζε να έχει τουλάχιστον έναν Κρητικό στην ενδεκάδα και έδειχνε με πράξεις τι εκπροσωπεί ο ΟΦΗ, όπου είναι το Κρητικό στοιχείο. Οι συμπαίκτες μου έβαζαν την ομάδα πάνω από το εγώ τους.

Βλέπω τα τελευταία χρόνια πολλά Κρητικόπουλα να γίνονται επαγγελματίες και ίσως αυτό είναι ένα μεγάλο μήνυμα. Ελπίζω και εύχομαι να το λάβουν σοβαρά υπόψιν τους. Θα έχουν μόνο κέρδος και θα είναι η βάση που έχει λίγο χαθεί.

Η κρητική ψυχή μίλησε στον τελικό του ’87. Είμαι ευγνώμων στον κύριο Μπούση, στους συνεργάτες του που «τρέχουν» αυτό το project, τον Ηλία Πουρσανίδη, τον Μηνά Λυσάνδρου και τον Μανώλη Βογιατζάκη, στον κύριο Δέλλα και το επιτελείο και στον κύριο Ράσταβατς και το επιτελείο του, όπως και στους παίκτες που μας έδωσαν αυτήν την περηφάνεια.

Να ξέρουν πως στον τελικό δεν θα είναι μόνοι! Ελπίζω και εύχομαι να είμαστε όλη αυτή η φουρνιά αυτής της ένδοξης ομάδας και να δώσουμε τη σκυτάλη σε αυτά τα νέα παιδιά για να γράψουν τη δική τους ιστορία και να καταφέρουν να γράψουν τη δικιά τους ιστορία, να επαναφέρουν τον ΟΦΗ εκεί που τον γνωρίσαμε όλοι και να κάνον πιο ένδοξα βήματα από εμάς».

ΟΦΗ

– Οι παίκτες της ομάδας του ’87 που έγραψε ιστορία παραμένετε κοντά;

«Ναι. Με όσα έγιναν με τον Γκέραρντ έχουμε μια ομαδική στο viber. Θέλαμε να τιμήσουμε τον Ολλανδό για όσα πέτυχε και να φύγει ευτυχισμένος από αυτήν τη ζωή, με την αξιοπρέπεια, το σεβασμό και την αγάπη που του πρέπει. Συνεχίζουμε να είμαστε κοντά όλη αυτή η φουρνιά των 15 χρόνων. Πιστεύω πως θα είμαστε όλοι στον τελικό και θα γίνουμε «ένα».

Σίγουρα ο Ολυμπιακός είναι φαβορί αλλά ποτέ μην υποτιμάμε την κρητική ψυχή. Μπορεί να κάνει θαύματα, αν είναι ενωμένη και το έχουμε αποδείξει. Εκεί θα είμαστε 25.000 Κρητικοί, οπότε οι πιθανότητες είναο 50-50. Ό,τι και να γίνει η ιστορία έχει γράψει και εκεί πρέπει να χτίσει η διοίκηση, ώστε η ομάδα να προχωρήσει σε καλύτερες μέρες».

«Το όνειρο που ήθελα να ζήσω πριν πεθάνω ήταν να πάμε σε ακόμα έναν τελικό»
Είδαμε τι έκαναν οι φίλοι του ΟΦΗ στην Τρίπολη, στη ρεβάνς αλλά και στο Ηράκλειο μετά την πρόκριση. Τι περιμένετε να γίνει στο ΟΑΚΑ;

«Περιμένουμε πολλά χρόνια το Κύπελλο αλλά και ο τελικός από μόνος του είναι σπουδαίο γεγονός. Ο ΟΦΗ εκπροσωπεί όλους τους Κρητικούς, είμαστε ήδη περήφανοι και περιμένω να ζήσουμε όμορφες στιγμές, όπως τότε».

Πως θυμάστε τον τελικό του ’87 και τα όσα ακολούθησαν στην Κρήτη;

«Αυτά δεν περιγράφονται με λόγια. Θα χρειαστούμε πολλές ώρες. Όλοι μας ήμασταν περήφανοι. Ακόμα και τώρα υπάρχει αγάπη και λατρεία στους φιλάθλους. Όπως έχω ξαναπεί έχω εκπληρώσει όλους τους στόχους και τα όνειρα μου, πάντα με επίκεντρο τον ΟΦΗ. Το όνειρο που ήθελα να ζήσω πριν πεθάνω ήταν να πάμε σε ακόμα έναν τελικό. Ελπίζω αυτά που νιώσαμε τότε να τα ξανανιώσουμε όλοι οι Κρητικοί στις 17 Μαΐου».

Ποια είναι η άποψη σας για την ομάδα του Μίλαν Ράσταβατς;

«Την πιστεύω πάρα πολύ. Με τον Αστέρα αυτή η ομάδα που κάνει θαύματα έκανε ένα από τα χειρότερα ημίχρονα της, ίσως λόγω του άγχους επειδή είναι τεράστιο βάρος να σηκώνεις την ιστορία του ΟΦΗ και το καταλαβαίνω εν μέρει. Eυτυχώς στο δεύτερο μέρος μπήκε ο κανονικός ΟΦΗ, μπήκε η κρητική ψυχή, βοήθησε ο κόσμος και το αποτέλεσμα το είδαμε όλοι».

«Εύχομαι στον Χριστογέωργο να κάνει ό,τι έκανα εγώ το ’87»
Αυτά τα παιδιά θα περιμένουν περίπου 40 ημέρες για να παίξουν το ματς της… ζωής τους. Εσείς πως θυμάστε αυτήν την αναμονή;

«Και εμείς είχαμε ζήσει αντίστοιχη αναμονή. Από ό,τι θυμάμαι εκείνη την εποχή γινόταν η μετάβαση από ημιεπαγγελματικό σε επαγγελματικό ποδόσφαιρο και οι παίκτες κάναμε απεργίες. Περιμέναμε περίπου 2,5 μήνες και όλο αυτό το διάστημα προετοιμαζόμασταν για τον τελικό.

Βέβαια τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά επειδή η ομάδα έχει τα Play Off, οπότε θα έχουν ρυθμό. Η ομάδα δεν μπορεί να περιμένει μόνο αυτό το παιχνίδι. Πρέπει μέσα από τα Play Off να προετοιμαστεί για τον τελικό».

– Ήσασταν ο εμβληματικός τερματοφύλακας του ΟΦΗ που έκανε τις αποκρούσεις στα πέναλτι στον τελικό που η ομάδα σήκωσε το Κύπελλο. Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στον τερματοφύλακα της τρέχουσας ομάδας, τον Χριστογέωργο, ενόψει του τελικού;

«Χαριτολογώντας, ο Χριστογέωργος πρέπει να ανάψει μια μεγάλη λαμπάδα στον Μπάκιτς για την απόκρουση του! Αν έμπαινε αυτό το γκολ δεν ξέρω τι θα γινόταν στην παράταση, ενώ θα παίζαμε με δέκα παίκτες. Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να κάνει ό,τι έκαναν κι εγώ στον τελικό του ’87.

Το έχει ανάγκη ο ΟΦΗ μας, ο ίδιος και όλη η Κρήτη. Ο Χριστογέωργος έχει περισσότερα προσόντα από ό,τι είχα εγώ, άρα μπορεί να πετύχει μεγαλύτερα πράγματα από αυτά που πέτυχα. Του εύχομαι να είναι έτοιμος, να είναι σημαντικός στον τελικό και πάντα να ονειρεύεται. Εγώ πάντα ονειρευόμουν και κατάφερα να κάνω πράξη τα πιο κουζουλά όνειρα μου».

– Φαντάζομαι είναι δεδομένο πως θα ανεβείτε στην Αθήνα για τον τελικό…

«Εννοείται! Θα ερχόμουν ακόμα και κολυμπώντας!».