Ανακαλύφθηκαν τυχαία ρωμαϊκά ασημένια νομίσματα από ανιχνευτές μετάλλων

Χειριστές ανιχνευτών μετάλλων, ανατολικά της Αγγλίας, ανακάλυψαν μια συλλογή ρωμαϊκών ασημένιων νομισμάτων που απεικονίζουν αυτοκράτορες, ενώ σε ορισμένα απεικονίζονται ακόμη και οι γυναίκες τους.

Ο πιο γνωστός αυτοκράτορας που απεικονίζεται στη συλλογή είναι, χωρίς αμφιβολία ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος (κυβέρνησε από το 161 έως το 180 μ.Χ.), ενώ η Φαυστίνα ΙΙ, η σύζυγός του, απεικονίζεται μόνη της σε άλλο νόμισμα.

Ο Αυρήλιος, ένας από τους «πέντε καλούς αυτοκράτορες της Ρώμης», είναι γνωστός για τη συγγραφή της σειράς, τα «Εις Εαυτόν» και για τις απόψεις του στη Στωική φιλοσοφία.

Ο Adrian Marsden, νομισματολόγος από την ιστορική περιβαλλοντική υπηρεσία του Νόρφολκ, η οποία υπάγεται στην περιφέρεια, είπε πως τα νομίσματα, ανακαλύφθηκαν κοντά στο χωριό Barton Bendish στο Νόρφολκ, περίπου 16 χιλιόμετρα νότια της πόλης Κινγκς Λιν.

Καθένα από τα 16 νομίσματα, είναι ένα δηνάριο – το κύριο ρωμαϊκό νόμισμα – ενώ ο Marsden εκτιμά πως, ολόκληρη η συλλογή ανερχόταν σε αξία λίγων εκατοντάδων δολαρίων της περιόδου.

«Είναι ένα λογικό ποσό, δεν αρκεί για αλλάξει τη ζωή κάποιου», δήλωσε στο Live Science.

Η συλλογή με τα νομίσματα, ήρθε στο φως το 2023 και τον Μάρτιο του 2024 και παραδόθηκε στις αρχές του Νόρφολκ, οι οποίες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη την 1η Μαρτίου.

Η θεωρία του σημείου της ανακάλυψης

Η συλλογή πλέον εξετάζεται, ενώ ο εισαγγελέας θα αποφασίσει αν πρόκειται για «θησαυρό». Στην Αγγλία, θησαυρός χαρακτηρίζονται μεταλλικά αντικείμενα ή νομίσματα ηλικίας τουλάχιστον 300 ετών, τα οποία αποτελούνται τουλάχιστον κατά το 10%, από χρυσό ή ασήμι στο βάρος.

Μόνο αν χαρακτηριστεί θησαυρός, η συλλογή θα παραδοθεί σε μουσείο στο Κινγκς Λιν, και στη συνέχεια θα αποζημιωθούν οι άνθρωποι που τον ανακάλυψαν και οι ιδιοκτήτες της έκτασης.

To Νόρφολκ ήταν ένα σημαντικό τμήμα της Ρωμαϊκής Βρετανίας, με πολλές, μεγάλες επαύλεις που ήταν κέντρα των αγροτικών εκτάσεων, εξηγεί ο Marsden.

 «Μυστικές» ανασκαφές έφεραν στο φως 141 ρωμαϊκά χρυσά νομίσματα εννέα αυτοκρατόρων

Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ρωμαϊκούς δρόμους της Βρετανίας που διέρχονταν από την περιοχή. Δυτικά του Νόρφολκ, η γη ήταν ιδανική για καλλιέργεια, λόγω του γόνιμου εδάφους.

Η συλλογή με τα ρωμαϊκά νομίσματα μπορεί να είχε θαφτεί για να φυλαχτεί, κάτι που αποτελούσε κοινή πρακτική σε με περίοδο που δεν υπήρχαν τράπεζες.

Είναι επίσης πιθανό, κάποιος να έχασε την τσάντα με τα νομίσματα. «Η εξήγηση αυτή, είναι πιο λογική, δεδομένου του μεγέθους», εξηγεί ο Marsden.

Δύο από τα νεοανακαλυφθέντα ασημένια νομίσματα, απεικονίζουν τις γυναίκες των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, τη Φαυστίνα Ι, τη γυναίκα του Αντωνίνου του Ευσεβή και τη Φαυστίνα ΙΙ, τη γυναίκα του Μάρκου Αυρήλιου.

Ένα από τα νομίσματα απεικονίζει τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Βεσπασιανό και ιδρυτή της δυναστείας των Φλαβίων, ο οποίος διοίκησε από το 69 μ.Χ., μέχρι τον θάνατό του, το 79.

Η σταθερή αξία του συναλλάγματος

Η ανάλυση των νομισμάτων, δείχνει ότι, το πιο παλιό, κόπηκε περίπου το 57 π.Χ., κατά τα τελευταία στάδια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, όπου οι Ρωμαίοι αξιωματούχοι εκλέγονταν δημόσια, μέσω ψηφοφορίας του κοινού.

Τα μεταγενέστερα νομίσματα από τη βασιλεία του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου, κόπηκαν το 175 ή το 176 μ.Χ.

Τα ρωμαϊκά νομίσματα δεν χρονολογούνταν όπως τα περισσότερα σύγχρονα, ωστόσο οι χρονολογίες όπου κόβονταν ήταν πολύ γνωστές στους σύγχρονους νομισματολόγους, εξηγεί ο Marsden.

Μία συλλογή η οποία περιέχει νομίσματα που αφορούν σε περισσότερα από 200 χρόνια, είναι ένδειξη πως, το ρωμαϊκό συνάλλαγμα της περιόδου, ήταν σχετικά σταθερό, εξηγεί ο Marsden.

Όμως, οι συλλογές από την εποχή που υποτιμήθηκε το ρωμαϊκό συνάλλαγμα – και προστέθηκαν περισσότερα βασικά μέταλλα στο ασήμι τους – ήταν κυρίως νομίσματα μιας πιο συγκεκριμένης περιόδου.

Αν αυτό ίσχυε εδώ, τα παλαιότερα νομίσματα με το περισσότερο ασήμι, θα είχαν παρθεί και έπειτα τα έλιωσαν για το πολύτιμο μέταλλό τους. Το ασημένιο περιεχόμενο των παλαιότερων και των νεότερων νομισμάτων της συλλογής ωστόσο, φαίνεται να ήταν σχεδόν το ίδιο, εξηγεί.

Τα νομίσματα προέρχονται από την αρχή μιας «μη καταπιστευματικής» περιόδου, όταν το αργυρό μέταλλο στο ένα δηνάριο ήταν σχεδόν ίσο σε αξία με το ίδιο το συνάλλαγμα του δηναρίου.

Την περίοδο εκείνη, οι καθημερινές αγορές μπορεί να πραγματοποιούνταν με τόσα νομίσματα δηναρίων, εξηγεί ο Marsden.

Είναι ωστόσο  πιθανό, τα νομίσματα να ζυγίζονταν για μεγάλες συναλλαγές. Τα σύγχρονα νομίσματα είναι «καταπιστευματικά», επειδή το μέταλλο που περιέχουν, αξίζει ένα μόλις κλάσμα της αξίας τους ως συναλλάγματος, κάτι που επαληθεύεται από το σύγχρονο οικονομικό σύστημα, εξηγεί.

Enikos.gr