Πάρε όταν φτάσεις – Δεν έχoμε οξυγόνο
Μας πληροφορούν τόσα όσα πρέπει να γνωρίζομε για να καταλαβαίνομε όσα μας λένε. Όχι όσα χρειαζόμαστε για να αμφισβητούμε όσα μας λένε. Όλα μπορεί να τα ξεπεράσει ο άνθρωπος εκτός από ένα! Σαν ο γονέας χάσει το παιδί του τότε η τραγική απώλεια δεν ξεπερνιέται σε όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Πενηνταεφτά παιδιά χάθηκαν με οδυνηρό τρόπο εξαιτίας τραγικών ελλείψεων ώστε να συγκρουστούν δυο τρένα στην ίδια γραμμή με αντίθετη φορά. Αν λειτουργούσαν τα συστήματα τηλεδιοίκησης, αν ήταν σωστά οργανωμένες οι υπηρεσίες τέτοιο τραγικό γεγονός θα είχε αποφευχθεί.
Ανάλαβε κάποιος την ευθύνη; ΟΧΙ! Αποσβολωμένη η κοινωνία παρακολουθεί εδώ και δυο χρόνια τις εξοργιστικές ενέργειες και συμπεριφορές των υπευθύνων. Ανόητες δηλώσεις και πράξεις πολιτικών προϊσταμένων, υπουργών και κυβερνητικών παραγόντων και του πρωθυπουργού. Ανόσιες ενέργειες που οδηγούν σε πράξεις με σκοτεινά κίνητρα.
Οι γονείς και οι συγγενείς υποφέρουν και για την απώλεια των παιδιών τους αλλά και για να βρει δικαίωση η μνήμη τους. Η μάνα, ο πατέρας, ο συγγενής, ο φίλος και όσοι σώθηκαν από το έγκλημα των Τεμπών μαζί με το λαό διαδηλώνουν ειρηνικά απαιτώντας Δικαιοσύνη και Φως! Οι φωνές των παιδιών μας στοιχειώνουν, «Δεν έχομε Οξυγόνο!» κι αυτό είναι το κυρίαρχο σύνθημα.
Ο κόσμος συμμετέχει στις κινητοποιήσεις μαζικά γιατί είναι αγανακτισμένος με όσα βλέπει και ακούει από τους κυβερνητικούς και κάθε λογής παράγοντες.
Οι πολίτες διαδηλώνουν ειρηνικά με λαϊκό αίτημα την Δικαιοσύνη και την απονομή ευθυνών στους υπευθύνους. Αλλοίμονο κύριοι εάν η απονομή της Δικαιοσύνης προκαλεί αποσταθεροποίηση. Αλλοίμονο εάν οι γονείς με τους πολίτες δεν βλέπουν να αποδίνεται Δικαιοσύνη για τα αδικοχαμένα παιδιά τους!
Το αίτημα των γονιών είναι πάνδημο αίτημα! Το αίτημα ώστε να μην υπάρξει συγκάλυψη αποτελεί πανλαϊκό αίτημα! Η εξαπάτηση, η ατιμωρησία και η συγκάλυψη είναι αποσταθεροποίηση για την Δημοκρατία.
Η συμμετοχή των πολιτών στις λαϊκές κινητοποιήσεις τη Παρασκευή 28 του Φλεβάρη είναι συμβολή στην απονομή της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας!
Κατεβαίνομε στην συγκέντρωση στη Πλατεία Ελευθερίας στις 11.00 έχοντας στη μνήμη μας τη σύγκρουση των τρένων του θανάτου, την έκρηξη, τις απελπισμένες κραυγές, τους σκληρούς θανάτους, το πόνο των γονιών, τη δικαίωση στη μνήμη των αδικοχαμένων νέων και την τιμωρία των υπευθύνων και όλων των ενόχων. Η σύγκρουση των δυο τρένων είναι το έγκλημα των Τεμπών.
Καθημερινά αποκαλύπτονται στοιχεία και ντοκουμέντα, πράξεις κι ενέργειες εγκληματικών διαστάσεων για τις προσπάθειες συγκάλυψης! Κι ακόμη δυο χρόνια μετά το τραγικό γεγονός δεν έχομε ακόμη τηλεδιοίκηση στα τρένα.
«Συνεχίζουν ακόμη και σήμερα 2 χρόνια μετά να κυριαρχούν γκρίζες ζώνες και πολλά ερωτηματικά, όπως η ύπαρξη ή όχι εύφλεκτων χημικών ουσιών στην εμπορική αμαξοστοιχία» αναφέρει ο νομικός εκπρόσωπος των οικογενειών. «Οι ανησυχίες και τα ερωτήματα των συγγενών και των συνηγόρων δεν έχουν πάρει πειστικές απαντήσεις. Με τις πιθανότητες και τις υποθέσεις δεν ησυχάζουν οι συνειδήσεις»
Κατεβαίνομε στις λαϊκές κινητοποιήσεις με σεβασμό στη μνήμη εκείνων που χάθηκαν άδικα στα Τέμπη αλλά και στο πόνο των γονιών, της μάνας, του πατέρα κι όλων των συγγενών!
ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΥΔΑΤΣΟΣ
Συγγραφέας – ποιητής
