Χάρης Μαμουλάκης: «Η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης είναι υπό του μηδενός»

Με αφορμή βίντεο-δήλωση του Υπουργού Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη, ο Τομεάρχης Οικονομικών & Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Ηρακλείου, Χάρης Μαμουλάκης, απάντησε, ασκώντας δριμεία κριτική στην κυβερνητική πολιτική και παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία.

Ο κ. Μαμουλάκης σχολίασε ότι η «κρύα» πολιτική της κυβέρνησης για τους ασθενέστερους δεν αντέχει ούτε τα «κρύα αστεία» του Υπουργού, ενώ υποστήριξε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από την εικόνα που παρουσιάζει ο κ. Χατζηδάκης.

Τα σημεία της κριτικής Μαμουλάκη:

Φοροδιαφυγή και κρατικά έσοδα:

Η κυβέρνηση μιλά για 1,8 δισ. ευρώ περισσότερα έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής, όταν η συνολική φοροδιαφυγή στη χώρα υπερβαίνει τα 40 δισ. ευρώ.

Νέα φορολογικά βάρη:

Παρά τα αυξημένα έσοδα, η κυβέρνηση έχει επιβάλει νέους φόρους άνω των 2,5 δισ. ευρώ, ενώ η κοινωνική πολιτική υποβαθμίζεται.

Επενδυτική βαθμίδα και χρέος:

Η κυβέρνηση διαφημίζει ότι η νέα επενδυτική βαθμίδα εξοικονόμησε 800 εκατ. ευρώ για τα δάνεια της χώρας, αλλά το δημόσιο χρέος παραμένει σταθερά το υψηλότερο στον κόσμο.

Τραπεζικός τομέας:

Παρά τα κυβερνητικά μέτρα, οι τράπεζες συνεχίζουν να επιβαρύνουν υπερβολικά τους πολίτες, με πρακτικές που διατηρούν το καθεστώς «λεηλασίας».

Αποκρατικοποιήσεις:

Η κυβέρνηση παρουσιάζει τις 10 αποκρατικοποιήσεις μεγάλων υποδομών το 2024 ως επιτυχία, χωρίς να διευκρινίζει ποιοι είναι τελικά οι ωφελούμενοι από αυτές τις πολιτικές.

Μισθοί και αγοραστική δύναμη:

Παρά τις εξαγγελίες για αυξήσεις στους μισθούς, η Ελλάδα παραμένει τελευταία στην Ε.Ε. στον μέσο μισθό πλήρους απασχόλησης, προσαρμοσμένο ως προς την αγοραστική αξία, ενώ η αγοραστική δύναμη των πολιτών παρουσιάζει αρνητικό πρόσημο.

«Θαυματοποιοί με τους αριθμούς»

Ο κ. Μαμουλάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «κάνει θαύματα με τους αριθμούς», δημιουργώντας μια πλασματική εικόνα επιτυχίας, ενώ η κοινωνική πολιτική της βρίσκεται «υπό του μηδενός».

Κλείνοντας, τόνισε ότι η πολιτική της κυβέρνησης όχι μόνο αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά επιδεινώνει τις ανισότητες, αφήνοντας τους πιο αδύναμους πολίτες εκτεθειμένους σε διαρκείς οικονομικές δυσκολίες.