Η Κραυγή της Μάνας: Μια ανάρτηση που θυμίζει τη σκληρή πραγματικότητα των τροχαίων στην Κρήτη
Ο Γιάννης Λιονάκης, ένας άνθρωπος που αφιερώνει τη ζωή του στην οδική ασφάλεια στην Κρήτη, έκανε μια συγκλονιστική ανάρτηση μετά τον τραγικό θάνατο ενός νέου ανθρώπου, αναδεικνύοντας τις ελλείψεις και την αδιαφορία που οδηγούν σε τέτοιες τραγωδίες
Η Κρήτη θρηνεί ακόμα έναν νέο άνθρωπο, και η οργή για τις συνθήκες που οδηγούν σε αυτές τις απώλειες μεγαλώνει. Ο Γιάννης Λιονάκης, γνωστός για την αδιάκοπη προσπάθειά του να βελτιώσει την οδική ασφάλεια στο νησί, εξέφρασε την απογοήτευσή του σε μια ανάρτηση που αγγίζει κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη.
Ένα Νομός στα Πρωτεία των Θανάτων
Με 18 νεκρούς στους 41 από την αρχή του έτους, ο νομός Χανίων κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην Κρήτη. Ο Λιονάκης δεν διστάζει να επισημάνει τις ευθύνες που βαραίνουν τόσο την Πολιτεία όσο και την κοινωνία: «Η κραυγή της μάνας θα με στοιχειώνει πάντα,» γράφει, περιγράφοντας τη φρίκη του θρήνου που συνόδευσε το θάνατο του νεαρού οδηγού.
Η Αδιαφορία που Σκοτώνει
Ο Λιονάκης καταγγέλλει την έλλειψη μέτρων και υποδομών που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τέτοιες τραγωδίες. Από τους κατεστραμμένους δρόμους και τις ανεπαρκείς κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, μέχρι την απουσία ουσιαστικής κυκλοφοριακής εκπαίδευσης από τα σχολεία, τα προβλήματα είναι πολλά και σοβαρά. Ο θρήνος δεν μπορεί να καλύψει την αδράνεια, και η ανάρτησή του κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «Ο τροχαίος θάνατος είναι εδώ. Κλείνει σπίτια, φέρνει μαύρα τσεμπέρια και μαύρα πουκάμισα.»
Ευθύνη Από την Πόρτα του Μαιευτηρίου
Ο Λιονάκης καλεί σε δράση από τα πρώτα στάδια της ζωής ενός παιδιού, υποστηρίζοντας ότι η σωστή κυκλοφοριακή αγωγή πρέπει να ξεκινά από την πόρτα του μαιευτηρίου. Η κοινωνία πρέπει να επενδύσει στην εκπαίδευση και την πρόληψη, προτού τα παιδιά μεγαλώσουν και γίνουν ενήλικες που κινδυνεύουν στο δρόμο. «Η οδήγηση στο δρόμο είναι βαθιά συμπεριφορικό ζήτημα,» τονίζει, αναφερόμενος στη σημασία της οικογένειας και της πολιτείας στη διαμόρφωση της κυκλοφοριακής κουλτούρας.
Ένα Μήνυμα Ελπίδας μέσα από τον Πόνο
Παρά την οργή και τον πόνο που αποτυπώνονται στην ανάρτηση του, το μήνυμα του Λιονάκη είναι ξεκάθαρο: δεν είναι αργά να αλλάξουμε. Αλλά η αλλαγή δεν θα έρθει από ευχολόγια και συζητήσεις, αλλά από ουσιαστικές δράσεις. Πρέπει να δράσουμε τώρα, πριν χαθούν κι άλλες ζωές άδικα.
Η κραυγή της μάνας, όπως γράφει, μπορεί να στοιχειώνει, αλλά πρέπει να γίνει και η κραυγή αφύπνισης για όλους μας. Στη μνήμη των νέων που χάθηκαν και για το μέλλον αυτών που έρχονται, η ευθύνη είναι συλλογική.
(φωτογραφία αρχείου)
