Γιγάντια σύγκρουση αστεροειδών καταγράφηκε σε μακρινό πλανητικό σύστημα
Τα ευρήματα, λένε οι ερευνητές, δίνουν μια εικόνα για την ταραχώδη εποχή του Ηλιακού Συστήματος κατά την οποία σχηματίστηκε η Γη
Εξετάζοντας ένα μακρινό πλανητικό σύστημα σε εικόνες «πριν και μετά», αστρονόμοι πιστεύουν ότι κατέγραψαν τα συντρίμμια μιας τιτάνιας σύγκρουσης αστεροειδών, ένα είδος κοσμικού μπιλιάρδου από το οποίο μπορεί στο μέλλον να σχηματιστούν νέοι πλανήτες.
Τη διετία 2004-05, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer κατέγραψε ένα πελώριο σύννεφο σκόνης στο άστρο Βήτα του Οκρίβα, σε απόσταση 64 ετών φωτός από τη Γη.
Ο κονιορτός, με εκτιμώμενη μάζα 100.000 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με τον αστεροειδή των 10 χιλιομέτρων που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, είχε χαθεί εντελώς όταν το άστρο παρατηρήθηκε με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb το 2023.
Η πιθανότερη εξήγηση, ανέφεραν οι ερευνητές στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, είναι ότι το σύννεφο σκόνης σχηματίστηκε από τη σύγκρουση δύο μεγάλων αστεροειδών.
Τέτοιες συγκρούσεις είναι αναμενόμενες σε νεαρά συστήματα όπως το Βήτα του Οκρίβα, το οποίο άρχισε να λάμπει πριν από μόλις 20 εκατ. χρόνια. Συγκριτικά, το Ηλιακό Σύστημα έχει ηλικία 4,6 δισεκατομμυρίων ετών.
Γύρω από το Βήτα του Οκρίβα έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα δύο μεγάλοι πλανήτες από αέρια, όπως ο δικός μας Δίας, ενώ η διαδικασία σχηματισμού βραχωδών πλανητών από σύννεφα σκόνης φαίνεται πως δεν έχει ολοκληρωθεί.
Τα ευρήματα, είπαν οι ερευνητές, δίνουν μια εικόνα για την ταραχώδη εποχή του Ηλιακού Συστήματος κατά την οποία σχηματίστηκε η Γη.
«Το Βήτα του Οκρίβα βρίσκεται σε μια ηλικία κατά την οποία ο σχηματισμός πλανητών συνεχίζεται μέσω γιγάντιων συγκρούσεων αστεροειδών, οπότε αυτό που βλέπουμε είναι βασικά ο τρόπος με τον οποίο σχηματίζονται οι βραχώδεις πλανήτες σε πραγματικό χρόνο» δήλωσε η Κριστίν Τσεν του Πανεπιστημίου «Τζονς Χόπκινς», επικεφαλής της μελέτης.
«Το ερώτημα που προσπαθούμε να απαντήσουμε είναι το εάν η όλη διαδικασία σχηματισμού βραχωδών και αέριων πλανητών είναι συνηθισμένη ή σπάνια. Και ένα πιο βασικό ερώτημα που θέτουμε: πόσο σπάνια είναι τα πλανητικά συστήματα σαν το δικό μας;» πρόσθεσε η Κάντιν Ουόρθεν του «Τζονς Χόπκινς», επίσης μέλος της ομάδας.
«Προσπαθούμε βασικά να καταλάβουμε πόσο παράξενοι ή συνηθισμένοι είμαστε» είπε.
in.gr