ΠΑΜΕ: “Όχι άλλο αίμα εργατών”

Κλιμάκιο συνδικαλιστών από την Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ παραβρέθηκε χθες στην αποκεντρωμένη διοίκηση Κρήτης, για το φλέγον ζήτημα των εργατικών «ατυχημάτων» όπου ειδικά το τελευταίο διάστημα στο νησί έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας.

Πιο συγκεκριμένα, μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων Οικοδόμων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Ηρακλείου πραγματοποίησαν συνάντηση με το γενικό γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης κ. Γρηγόρη Ροκαδάκη και απαίτησαν να μεταφερθεί στην κυβέρνηση ότι έχει πολύ μεγάλη ευθύνη για τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» που έχουν συμβεί από την αρχή του έτους αλλά και για τους νεκρούς εργάτες που πήγαν στο μεροκάματο αλλά δεν γύρισαν ποτέ στα σπίτια τους.

Η πλήρης διάλυση και απονέκρωση των σωμάτων επιθεώρησης εργασίας και η αδυναμία τους να πραγματοποιήσουν ελέγχους, έχουν δώσει αέρα στα πανιά των εργοδοτών που δεν τηρούν πλέον κανένα κανονισμό ασφαλείας και έχουν μετατρέψει τους χώρους εργασίας σε σύγχρονες γαλέρες.

Μάλιστα είναι τέτοια η έλλειψη ελέγχων και προστασίας των εργαζομένων που υπάρχουν δεκάδες ακόμη περιστατικά εργατικών «ατυχημάτων» που δεν δηλώνονται υπό την απειλή της απόλυσης.

Το πρόσφατο εργατικό ατύχημα στην ΕΑΣΗ (όπου πέρυσι πέρασε σε δεκάδες απολύσεις και είχε και θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα») είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι μπορεί να προκαλέσει η εντατικοποίηση της εργασίας σε συνδυασμό με τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας.

Η αντιπροσωπεία των συνδικαλιστών απαιτεί από την κυβέρνηση να απαντήσει, τι μέτρα θα πάρει ώστε να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι και να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να σταματήσουμε να θρηνούμε εργάτες στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών.

Μετά τη συνάντηση τα μέλη του ΠΑΜΕ επέδωσαν υπόμνημα στο Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Γ. Ροκαδάκη.

Ολόκληρο το υπόμνημα έχει ως εξής:

“ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Τα πρόσφατα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» (εγκλήματα) που σημειώθηκαν τον τελευταίο μήνα στο Νομό Ηρακλείου αλλά και το προηγούμενο διάστημα επιβεβαιώνουν τη βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, εξαιτίας της βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής της συγκυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η πολιτική αλλοτριώνοντας τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης εργασίας συμβάλλει καθοριστικά στη δημιουργία ενός άρρωστου εργασιακού περιβάλλοντος προαγωγού εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Είναι η ίδια πολιτική που οδήγησε στην καρμανιόλα του κεφαλαίου δεκάδες εργάτες σε όλη τη χώρα.

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα, ειδικά μέσα στην κρίση, δείχνοντας ξεκάθαρα το απάνθρωπο πρόσωπό της, θεωρεί την υγεία μέσο για την εξυπηρέτηση των παραγωγικών αναγκών και όχι κοινωνικό αγαθό που δεν υπακούει στους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους.

Η επαγγελματική ασθένεια, το εργατικό ατύχημα και η πρώιμη φθορά της υγείας των εργαζόμενων, αποτελούν του κύριους εκφραστές της βιαίας προσαρμογής των ανθρώπινων ικανοτήτων και δυνατοτήτων στις ανάγκες της παραγωγής με την εντατικοποίηση, τον εκβιασμό και την απειλή της απόλυσης.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι στην Ελλάδα δηλώνονται και κατά συνέπεια καταγράφονται μόνο το 39% του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων, ενώ ο μέσος όρος σε άλλες χώρες της Ευρώπης, κυμαίνεται στο 89%.

Επίσης στη χώρα μας δεν υφίσταται η εξειδίκευση του Τεχνικού Ασφαλείας σε πανεπιστημιακό επίπεδο παρά μόνο σε επίπεδο κύκλων σεμιναρίων και έτσι ο θεσμός του Τεχνικού Ασφαλείας δεν είναι παρά ένας θεσμός εμπειρογνώμονα σεμιναριακού επιπέδου.

Στον τομέα των επαγγελματικών ασθενειών η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Στη χώρα μας δεν υπάρχει επί της ουσίας διάγνωση, αναγνώριση και καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών, εφ όσον δεν υφίστανται (στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς και στις Ιατρικές Σχολές) Δημόσιες υποδομές εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου καθώς και τμήματα Ιατρικής της Εργασίας, ικανά να συνδράμουν στη διάγνωση και την πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών.

Με τις επιλογές τους οι κυβερνήσεις υποβαθμίζουν και υπονομεύουν την ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας, που κατά βάση ασκείται από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, εξυπηρετώντας τις εμπορικές επιχειρήσεις Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠ).

Ο μοναδικός ασφαλιστικός φορέας που δυνητικά μπορεί να αναγνωρίσει και να καταγράψει τις επαγγελματικές ασθένειες, το ΙΚΑ, αδυνατεί να δώσει στη δημοσιότητα αξιόπιστα στοιχεία.

Η ανυπαρξία δομών Ιατρικής της Εργασίας στα πλαίσια του Εθνικού Συστήματος Υγείας οδηγεί αναγκαστικά σε ακύρωση κάθε προσπάθειας πρόληψης της επαγγελματικής υγείας.

Στη σημερινή «Ελλάδα στα πρόθυρα της ανάπτυξης» μια σειρά παραγόντων αναδεικνύουν την έλλειψη οποιασδήποτε μορφής πίεσης προς το μεγάλο κεφάλαιο για μια ουσιαστική αναβάθμιση των μέτρων υγείας και ασφάλειας στο χώρο εργασίας.

Ορισμένες χαρακτηριστικές πλευρές της αρνητικής κατάστασης είναι:

• Η ανυπαρξία πραγματικού κρατικού ελέγχου σχετικά με την εργοδοτική ευθύνη και η γενικότερη μη ουσιαστική εφαρμογή του κατακτημένου νομοθετικού πλαισίου με την συνεχή υποβάθμιση και υποστελέχωση της Επιθεώρησης Εργασίας.

• Η πολιτική συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, εντατικοποίησης της εργασίας, ελαστικοποίησης του χρόνου εργασίας, τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς, ανατροπής εργασιακών και ασφαλιστικών κατακτήσεων.

• Η ολοκληρωτική παράδοση του έργου της αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου στα χέρια των ιδιωτικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.), με την πεισματική άρνηση της κυβέρνησης για δημιουργία Δημόσιων υποδομών.

• Η ανυπαρξία ουσιαστικής ασφαλιστικής κάλυψης των επαγγελματικών κινδύνων, δηλαδή η απουσία οικονομικής επίπτωσης στον εργοδότη για τη νοσηρότητα του εργασιακού περιβάλλοντος. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση επιχειρεί τον αποχαρακτηρισμό ολόκληρων κλάδων που ανήκουν σήμερα στο πλαίσιο των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

• Η πολιτική των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών που καλλιεργώντας αυταπάτες επιχειρούν να ταυτίσουν το εργοδοτικό με το εργατικό συμφέρον, προωθώντας στα πλαίσια του κοινωνικού διαλόγου τη λειτουργία ινστιτούτων, διαλέξεων και σεμιναρίων για την εμπέδωση κλίματος ταξικής συνεργασίας.

Δεν πρόκειται για τυχαία κενά και ελλείμματα. Η σημερινή κατάσταση αντανακλά την ουσιαστική συμβολή του κράτους στην προσπάθεια της άρχουσας τάξης να δώσει τη μάχη της ανταγωνιστικότητας, συμπιέζοντας την τιμή της εργατικής δύναμης.

H δραματική αυτή κατάσταση πρέπει και μπορεί ν’ αλλάξει, ο φρικιαστικός κύκλος των θανάτων και των θυμάτων της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης πρέπει να τελειώνει.

Άμεσα διεκδικούμε:

• Την κατάργηση των ιδιωτικών Υπηρεσιών Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.) και τη δημιουργία Δημόσιων Υπηρεσιών καθώς και κρατικού σώματος γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας, ενταγμένου στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.

• Την κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου, στο πλαίσιο ενός δημόσιου κοινωνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με αναδιανεμητικό χαρακτήρα, καθώς και τη διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.

• Τον προσανατολισμό της Επιθεώρησης Εργασίας στον ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης και στη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της σχετικής νομοθεσίας.

• Την κατοχύρωση του 40ωρου – 5μερου – 8ωρου με παράλληλη ουσιαστική αύξηση του μισθού.

• Το τσάκισμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς.

• Την κατοχύρωση δημόσιας-δωρεάν καθολικής κοινωνικής ασφάλισης και υγείας”.