Σοκαριστικές λεπτομέρειες για την υπόθεση Γηροκομείου Χανιά: Τι λέει η δικηγόρος που έχασε το πατέρα της

Aίσθηση και προβληματισμό προκαλούν οι καταγγελίες της κ. Μαρίας Παπαδάκη, της δικηγόρου που έχασε τον πατέρα της, στο γηροκομείο στα Χανιά. Η ιδία, προχώρησε σε σοβαρές αποκαλύψεις που σχετίζονται με τις συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων στο γηροκομείο. Ειδικότερα, μίλησε για τον θάνατο του πατέρα της και τους λόγους που την ώθησαν να υποβάλλει έγκληση από τον Σεπτέμβριο του 2020.

Αίσθηση επίσης, προκαλούν τα στοιχεία που παρέθεσε σε σχέση με τη θνησιμότητα των γερόντων στο εν λόγω γηροκομείο, έναντι άλλων μονάδων, ενώ άφησε αιχμές  ότι τα καταγγελλόμενα στη συγκεκριμένη υπόθεση αδικήματα, δεν προσβάλλουν μόνο την αξιοπρέπεια και το έννομο αγαθό της ζωής και της υγείας αλλά και της ιδιοκτησίας.

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε μιλώντας στους δημοσιογράφους, μέχρι τώρα συνειδητά επέλεξε να μη προβεί σε δημόσιες δηλώσεις, σεβόμενη τη μυστικότητα της έρευνας και τα δικαιώματα των υπόπτων αλλά και τον νομικό πολιτισμό που καλείται να υπηρετήσει.

Πλέον όμως θεώρησε απαραίτητο να δώσει κάποιες γενικές θέσεις και να αντικρούσει κάποια στοιχεία που έχουν διαρρεύσει ήδη στη δημοσιότητα.

Η κ. Παπαδάκη υπέβαλε έγκλιση για την περίπτωση του πατέρα της τον Σεπτέμβριο του 2020, διότι κατά τη γνώμη της, οι άνθρωποι αυτοί (οι ύποπτοι), ευθύνονται για μια πράξη που κατά το χρόνο της υποβολής της έγκλησης, θώρησε ότι ήταν έκθεση σε βαριά σωματική βλάβη πλημμεληματικού χαρακτήρα.

«Παρέλαβα τον πατέρα μου σε άθλια κατάσταση από το γηροκομείο»

Σύμφωνα με την κ. Παπαδάκη: « Παρέλαβα τον πατέρα μου από τη συγκεκριμένη μονάδα, εμπύρετο και με υποξυγοναιμία. Μετά από δική μου πρωτοβουλία, μετά το πρώτο επισκεπτήριο και λόγω της κακής του εικόνας, πήγα θορυβημένη να δω τι συνέβαινε.

Στο πρώτο επισκεπτήριο, η απάντηση της διοίκησης ήταν ότι η κακή του εικόνα ήταν αποτέλεσμα της άνοιας και της αδυναμίας του να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον, εμένα όμως αυτή η εξήγηση δε με ικανοποίησε και την επόμενη ημέρα πήγα ξανά στη Μονάδα προκειμένου να διαπιστώσω σε τι κατάσταση βρισκόταν ο πατέρας μου. (Στην πρώτη επίσκεψη μου είχαν πει ότι επειδή είχα πάει αργά, δεν θα μπορούσα να τον δω).

Στο δεύτερο επισκεπτήριο, μόλις με είδε η υπεύθυνη της μονάδας, βγήκε έξω και μου είπε ότι ο πατέρας μου έχει κοιμηθεί γιατί είναι η ώρα που αποσύρονται οι γέροντες και είναι πολύ αργά κι ότι δεν θα μπορούσα να πραγματοποιήσω αυτή την επίσκεψη.

Εγώ όμως έχοντας ένα πολύ κακό προαίσθημα την απώθησα, πλησίασα τη τζαμαρία της μονάδας που βρίσκεται το καθιστικό και είδα τον πατέρα μου να κάθεται εκεί με άλλους γέροντες, να είναι δεμένος στην καρέκλα του και σχεδόν να μην έχει επαφή με το περιβάλλον. Το κεφάλι του να κρέμεται, να βρίσκεται σε μια πολύ κακή κατάσταση, χειρότερη από της προηγούμενης ημέρας.

Έτρεξαν να τον βγάλουν έξω να τον δω, ρώτησα γιατί είναι έτσι ο πατέρας μου και άκουσα την ίδια δικαιολογία, ότι είναι αδυναμία προσαρμογής στο νέο περιβάλλον και ρητά με διαβεβαίωσαν ότι χαίρει άκρας υγείας. Ότι όλα τα ζωτικά σημεία του είναι άριστα, ότι είναι απύρετος, έχει άριστο οξυγόνο και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Αυτή η εξήγηση δε με ικανοποίησε και ζήτησα τη διαμετακομιδή του στο νοσοκομείο«.

Αντέδρασαν όταν είπα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο

Η κ. Παπαδάκη συνέχισε λέγοντας: «Όταν ζήτησα τη διαμετακομιδή του στο νοσοκομείο βρήκα σθεναρή αντίδραση. Μου είπαν ότι δε χρήζει λόγος  διαμετακομιδής, ότι θα πάω άδικα εκεί και θα με διώξουν από εκεί και ότι αρνούνται να δώσουν ψευδές παραπεμπτικό ότι ο πατέρας μου δεν είναι καλά.

Εγώ επέμενα και αναγκάστηκαν να μου δώσουν το παραπεμπτικό που έλεγε ότι ο πατέρας μου έχει 36.1 πυρετό και 97% οξυγόνο και κατά δήλωση των συγγενών, μεταφέρεται στο νοσοκομείο.

Αμέσως έρχεται το ΕΚΑΒ, ο διασώστης βρήκε τον πατέρα μου εμπύρετο και με αδυναμία να αναπνεύσει. Του έβαλε φιάλη οξυγόνου και βρέθηκε να έχει 85% αντί 97% που ανέφερε το παραπεμπτικό πριν και μετά από 4 λεπτά (η απόσταση από τη Μονάδα στο νοσοκομείο), φτάνει στα ΤΕΠ και μου λένε κυρία μου, ο πατέρας σας έχει 41 πυρετό και πεθαίνει.

Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για τον πατερά μου. Δε ξανασηκώθηκε ποτέ. Είχε μια πορεία παθητική μέχρι τον θάνατο του 1,5 μήνα μετά.  Είχε άνοια άλλα δεν ήταν πολυασθενής που μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία».

Σοκαριστικά στοιχεία των θανάτων

Η κ. Παπαδάκη επισήμανε επίσης ότι υπάρχουν καταθέσεις πολλών υπαλλήλων που έχουν φύγει υπό φυσιολογικές συνθήκες. Όχι μόνο εκείνοι που είχαν απολυθεί.

«Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες. Αλλά δε θ’ αναφερθώ σε στοιχεία της δικογραφίας θα αναφερθώ στα νούμερα«, είπε.

Η κ. Παπαδάκη έδωσε έμφαση  στο σοκαριστικό ποσοστό θανάτων αναλογικά με τον πληθυσμό, που βρίσκεται στο 136%, ενώ ο μέσος όρος στα υπόλοιπα γηροκομεία είναι στο 20%.

«Οι θάνατοι είναι 64 το 2020 και άλλοι 9, το πρώτο τρίμηνο του 2021, σε μια μονάδα που έχει 47 κλίνες. Μέσα σε 15 μήνες λοιπόν είχαμε 73 θανάτους και σε ένα έτος 64. Νούμερο υπερβολικό και αδικαιολόγητο. Αν προστεθούν και όσοι απεβίωσαν μια εβδομάδα, 10 ημέρες, ένα μήνα μετά, είναι πολύ μεγαλύτερος ο αριθμός. Από την έρευνα που έχω κάνει εγώ ότι το ποσοστό θανάτων κυμαίνεται στο 10 – 30% του ποσοστού των περιθαλπομένων. 

Το νούμερο που έχουν, 136, 17 % , είναι υπερβολικό και κατά τα διδάγματα της ηθικής χρήζει περαιτέρω διερεύνησης».

Υπάρχει τεχνική έκθεση που συνδέει την κατάσταση του πατέρα μου με πράξεις και παραλείψεις

Σύμφωνα με την κ. Παπαδάκη, υπάρχει τεχνική έκθεση που συνδέει την κατάσταση του πατέρα της με πράξεις και παραλείψεις .

«Απλώς τονίζω ότι κατά τον χρόνο που υπέβαλλα την αρχική μου έγκληση θεωρούσα ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι υπεύθυνοι για πλημμελειματικη έκθεση του πατερά μου. Θώρησα δηλαδή ότι έφταιγαν για την πρόκληση βαριάς σωματικής του βλάβης κι έκανα αυτή την έγκλιση με φειδώ χωρίς να ζητήσω ούτε ευθύνες για τον θάνατο ούτε κάτι άλλο.

Επειδή έχουν πολλά ακουστεί, δεν έχω καταθέσει ούτε αγωγή αποζημίωσης ούτε ασφαλιστικά μέτρα, δεν επιδιώκω κανένα οικονομικό όφελος από αυτή την υπόθεση. Αφού υπέβαλλα την έγκλιση ήρθαν με δική τους πρωτοβουλία οι άγνωστοι σ’ εμένα μέχρι τότε, δυο απολυμένοι εργαζόμενοι της μονάδας. Άρχισαν να μου περιγράφουν πράγματα τρομαχτικά, τα οποία δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.

Εκεί κατάλαβα ότι είχα δει μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Και ότι πιθανότατα θα έπρεπε να γίνει μια άμεση παρέμβαση εφόσον ήταν βάσιμες οι καταθέσεις τους. Θεώρησα νομική και ηθική μου υποχρέωση να προβώ σε μια διασταύρωση των μαρτυρίων και να διαθέσω τα στοιχεία τις αρχές. Όπως και έκανα. Ήταν μονόδρομος».

Η κ. Παπαδάκη τόνισε επίσης ότι η εν λόγω Μονάδα είχε απασχολήσει ξανά τις αρχές, καθώς υπήρχε καταγγελία από το 2010 σε Ανώτατες Αρχές για τη μεταχείριση των ηλικιωμένων, η οποία ωστόσο δεν έτυχε τη ανάλογης προσοχής.

Ουδέποτε είδαμε γιατρό μέχρι σήμερα

Η κ. Παπαδάκη είπε επίσης: «Εντύπωση ότι ενώ δεν είχαμε δει ποτέ τον γιατρό, η στάση του και οι καταθέσεις, ήταν αντίθετες από την πραγματικότητα. Είπε, ότι του πήρε ιστορικό, τον εξέτασε, ότι μιλήσαμε μαζί του κτλ. Ουδέποτε μέχρι σήμερα είδαμε γιατρό. Γιατί ένας επιστήμονας φθάνει σε σημείο να καταθέσει εναντίον μιας οικογένειας που έχασε τον άνθρωπο της«, δήλωσε χαρακτηριστικά.

Aναφέρθηκε επίσης στην εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας, η οποία αναφέρει ότι η καρδιακή ανακοπή δεν ενδείκνυται να αναγράφεται ως αιτία θανάτου. Όπως δήλωσε, πρέπει να αναγράφεται η αίτια που οδήγησε εκεί, άρα η αιτιολογία αυτή, του Γηροκομείου για θανάτους από καρδιακή ανακοπή, δεν είναι επαρκής,