HomeHL-SportsΟΦΗ, πώς και γιατί;

ΟΦΗ, πώς και γιατί;

Αναζητούμε τους λόγους που οι Κρητικοί βρέθηκαν μπλεγμένοι σε σενάρια παραμονής και καλούνται με Απόλλωνα Σμύρνης και ΑΕΛ να δώσουν σε μία εβδομάδα δύο «τελικούς» που θα καθορίσουν το μέλλον τους

Διαφήμιση
Διαφήμιση

ΟΦΗ ώρα μηδέν λοιπόν ή μήπως όχι; Οι Κρητικοί μετά από 7 σερί ήττες στο πρωτάθλημα όχι μόνο αποχαιρέτησαν κάθε ελπίδα συμμετοχής στα play off αλλά πλέον βρίσκονται στην «εξίσωση» της παραμονής και πάνω από το Ηράκλειο πλανώνται φαντάσματα από το πρόσφατο παρελθόν.

Αλλωστε δεν είναι μακριά το φινάλε της σεζόν 2018/19, όταν και έσωσαν την παρτίδα στο τελευταίο δευτερόλεπτο του δεύτερου μπαράζ με τον Πλατανιά, χάρις στο ιστορικό πλέον γκολ του Ναμπί.

Η ομολογουμένως κακή εικόνα της ομάδας το τελευταίο διάστημα, βασικά σε όλο το 2021, προκάλεσε και την «έκρηξη» των φίλων της, που βρέθηκαν χθες (24/2) στο Παγκρήτιο και τα… είπαν, σε έντονο ύφος, με παίκτες και τεχνική ηγεσία.

Το πιο εύκολο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να ρίχνεις ανάθεμα, αλλά από εδώ θα προσπαθήσουμε να βρούμε το πώς και το γιατί οδηγήθηκαν στο Ηράκλειο ως εδώ και μετά το «αύριο». που κακά τα ψέματα προβάλει δύσκολο και τα δύο επόμενα ματς με Απόλλωνα Σμύρνης στη Ριζούπολη και ΑΕΛ στο «Γεντί Κουλέ» θα καθορίσουν, ως ένα βαθμό, τι θα ψάχνει ο ΟΦΗ στα play out.

Αποτελέσματα ηρεμίας για να «χτίσει» πάνω τους ή απεγνωσμένα βαθμούς για να αποφύγει τα μπαράζ ή και τον υποβιβασμό.

ΤΟΝ «ΠΛΗΓΩΝΕΙ» ΤΟ «ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ», Ο ΣΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΙΜΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΣΙ ΟΧΙ Ο ΔΙΔΥΜΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ

Ας ξεκινήσουμε από τον πάγκο. Αρχικά να θυμηθούμε πως ο Γιώργος Σίμος που βρίσκεται εκεί σήμερα είναι ο ίδιος με τον περσινό και δεν πρόκειται για συνωνυμία ή κάποιον δίδυμο αδερφό του. Αρα δεν γίνεται ο προπονητής που τον Φλεβάρη του 2020 είχε κερδίσει τα credits από όλους, ξαφνικά να θεωρείται πως δεν κάνει.

Υπέπεσε και εκείνος λάθη. Αυτό, απλά, τελεία. Το μεγάλο φετινό «θέμα» των Κρητικών είναι το «Γεντί Κουλέ», όσο παράδοξο και αν ακούγεται. Μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα έχουν κερδίσει εντός έδρας μόνο τα 2 από τα 12 παιχνίδια τους, ενώ αν προσθέσουμε και το Κύπελλο πάμε στο 2/13 (2-4-7).

Το γεγονός πως αν υπολογίσουμε και τα play off της περασμένης σεζόν θα οδηγηθούμε στο 2/18 (2-6-10) σημαίνει μόνο ένα πράγμα. Οτι σαν ομάδα δεν κατάφερε να διαχειριστεί το ότι απουσιάζει ο κόσμος της, καθώς το «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης» αποτελεί μία έδρα που υπό κανονικές συνθήκες δύσκολα θα περάσει από εκεί ο οποιοσδήποτε αντίπαλος.

Ο ΟΦΗ έχει επηρεαστεί τα μέγιστα από την «κρύα» ατμόσφαιρα και δεν βρήκε «αντίδοτο». Το παραπάνω σε συνάρτηση με το ότι στα περισσότερα φετινά του παιχνίδια στην Κρήτη έπαιζε με την ταμπέλα του «φαβορί», έδειξε να δημιουργεί ένα μεγάλο βάρος στους ώμους της ομάδας και έδειξε να «λυγίζει».

Εκεί ο προπονητής, ο εκάστοτε προπονητής, πρέπει να αποβάλει το άγχος και την πίεση, κάτι που προφανώς δεν έγινε στο επίπεδο που έπρεπε. Παράλληλα προφανώς και ελέω αποτελεσμάτων υπήρξαν αστοχίες σε όλα τα επίπεδα (αλλαγές σε κάποια ματς, επιλογή αρχικού σχήματος κτλ), αλλά επαναλαμβάνουμε πως είναι ο ίδιος άνθρωπος που πριν από ένα χρόνο οδήγησε την ομάδα στην Ευρώπη. Δεν γίνεται τη μία να είσαι προπονητάρα και την άλλη άσχετος.

ΑΛΛΟ ΤΟ «Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΦΥΓΕΙ» ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟ «ΕΓΙΝΑΝ ΛΑΘΗ, ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ ΤΑ»

Τώρα να διορθώσουμε ένα λάθος στη σειρά, καθώς έπρεπε να ξεκινήσουμε από τον παράγοντα διοίκηση. Ιεραρχικά. Οτιδήποτε, καλό ή κακό, συμβαίνει σε μία ομάδα τα άνω κλιμάκια του οργανισμού της πρέπει και δικαιούνται να το πιστώνονται ανάλογα.

Δηλαδή δεν «χάνει ο πρόεδρος και ο τεχνικός διευθυντής» και «κερδίζει ο προπονητής και οι παίκτες», Απλά δεν γίνεται. Και στις δύο περιπτώσεις κάποιους τους παίρνει/φέρνει.

Στην προκειμένη μάλιστα περίπτωση δεν ισχύει απλά ότι και για τον Σίμο, πως δηλαδή ο Μπούσης, ο Σαμαράς (Γιώργος, Γιάννης) και ο Πουρσανίδης ήταν και πέρσι στην ομάδα που βγήκε Ευρώπη άρα δεν «κολλάει» από πετυχημένοι να είναι πλέον αποτυχημένοι, αλλά κάτι περισσότερο.

Η διοίκηση Μπούση, με τα καλά και τα κακά της, ανέλαβε τον ΟΦΗ τον Οκτώβριο του 2018 και ενώ κουβαλούσε αρκετά ανοίγματα, να ειπωθεί κάπως soft. Τα οποία και διευθέτησε.

Αρα ναι μεν υπήρξαν αστοχίες/λάθη κτλ σε αρκετούς τομείς (αλλιώς η ομάδα δεν θα ήταν εδώ), όμως να φύγει, όπως λέγεται από ορισμένους; Αντε και φεύγει. Υπάρχει κάποιος να πάρει την ομάδα και να του δώσει τα λεφτά που έβαλε;

Στυγνά εμπορικά να το δούμε. Εστω αυτά, όχι να βγάλει κέρδος. Γιατί π.χ. σήμερα που μιλάμε/γράφουμε δεν υπάρχει κάποια ένδειξη πως οι Κρητικοί χρωστούν σε διψήφιο αριθμό πρώην και νυν ποδοσφαιριστών τους. Τυχαίο το παράδειγμα, αλλά υπαρκτό.

Αρα από το «σήκω φύγε» και το «δεν κάνεις» μέχρι το «μάθε από τα λάθη που έγιναν», υπάρχει μεγάλη απόσταση. Τι πιστώνεται λοιπόν σε διοικητικό επίπεδο; Το προφανές, πώς δεν διαχειρίστηκαν σωστά το μπάτζετ και θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερες ή και περισσότερες επιλογές παικτών.

Κυρίως στην επίθεση όπου υπάρχει πρόβλημα (θα το δούμε παρακάτω πιο αναλυτικά). Θέλετε να προσθέσουμε και το ότι θα μπορούσαν να πέσουν περισσότερα λεφτά για μεταγραφές; Μέσα και αυτό. Ουδείς τα αρνείται και το κλείνουμε εδώ. Προφανώς και τα δύο είναι αυτονόητα. Αλλά «σήκω φύγε…».

Να έρθει ποιος; Α, για να μην γυρίσει η κουβέντα στον Φιγκεϊρέδο και την πώληση του Βραζιλιάνου φορ, μόνο ένας «τρελός» θα έλεγε όχι στην πρόταση που έγινε για την πώλησή του. Ηταν value for money και η αποδοχή της σύμφωνη με τους νόμους της αγοράς.Πάμε τώρα και στους παίκτες. Εύλογα και εδώ υπάρχον ευθύνες.

Το αν είναι οι περισσότερες ή όχι έγκεινται πιο πολύ στο πώς αντιλαμβάνεται κάποιος την μπάλα, όμως θα συμφωνήσουμε όλοι πως είναι πολλές. Το κυριότερο είναι πως αδικούν τους εαυτούς τους. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ο ΟΦΗ έχει ρόστερ για να πέσει; Μάλλον όχι, άρα πρωτίστως κάνουν κακό στους ίδιους.

Να το δούμε και σε 100% επαγγελματικό επίπεδο. Είναι διαφορετική η «αξία» σου παίζοντας στον Ευρωπαίο ΟΦΗ και διαφορετική σε εκείνον που «παλεύει» για την παραμονή του.

Α, να ανοίξουμε μία παρένθεση με αφορμή τον «Ευρωπαίο» που ειπώθηκε. Η Ελλάδα από την τρέχουσα σεζόν «έχασε» ένα «εισιτήριο» για τις εκτός των συνόρων διοργανώσεις, ενώ και ο Παναθηναϊκός «έσβησε» την ποινή του και μπορεί να παίξει του σε αυτές.

Αρα η όποια κουβέντα για τον ΟΦΗ πρέπει να αφορά το ζήτημα της εικόνας και του ότι έχει μείνει αρκετά χαμηλά (κυρίως το πρώτο) και όχι αν θα έπαιζε και του χρόνου στην Ευρώπη. Εξ’ αρχής πρόβαλε πολύ δύσκολο. Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε.

Γιατί λοιπόν στην Κρήτη έχουν αυτή την εικόνα; Οι απαντήσεις που μπορούν να δοθούν είναι πολλές.

ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΟΡΜΟΥ

Πρώτη και κύρια η τραυματισμοί. Θα ακουστεί κλισέ και μία καραμέλα που πιπιλάνε συνέχεια, αλλά στο Ηράκλειο «έχασαν» τον Σεπτέμβριο τον Βαζ με χιαστό, κάτι ανάλογο συνέβη τον Οκτώβριο με τον Ναμπί, ο Τσιλιανίδης επέστρεψε τον Γενάρη και τέθηκε μετά ξανά νοκ άουτ, οι Γιάννου, Μαρινάκης Σολίς ταλαιπωρούνται συνεχώς, οι Νέιρα, Ντε Γκούζμαν, Σακόρ έχουν από 2 τραυματισμούς, ενώ κατά καιρούς έχουν μείνει ή και παραμένουν εκτός για πάνω από μήνα οι Βούρος, Σελίμοβιτς και άλλοι.

Μάλιστα οι περισσότεροι δεν υπέστησαν κάποιον μυικό, άρα δεν τίθεται ζήτημα προετοιμασίας. Σπασίματα, ρήξεις και άλλα παρεμφερή είναι.

Επιγραμματικά να πούμε πως οι Γιάννου, Σολίς, Ντε Γκούζμαν, Τσιλιανίδης (όχι παίκτες με χιαστό!) μετρούν αθροιστικά στο πρωτάθλημα 7 εμφανίσεις στο αρχικό σχήμα. Και οι τέσσερις μαζί! Παράλληλα μόλις 11 ποδοσφαιριστές έχουν φέτος στη Super League 1 διψήφιο αριθμό συμμετοχών στην ενδεκάδα.

Ο γκολκίπερ Βάτερμαν και οι Ουές, Σελίμοβιτς, Διαμαντής, Γιαννούλης, Νέιρα, Στάικος, Μεγιάδο, Στάρτζεον, Σαρδινέρο, Κοροβέσης. Αρα πώς θα βρει η ομάδα ρυθμό και θα δέσει; Εδώ «κολλάει» η απάντηση σε ένα ερώτημα που αφορά και τον Σίμο.

Γιατί δεν καθιερώνει ένα σύστημα και έναν κορμό, αλλά μία παίζει 4-2-3-1, την άλλη 4-3-3 με όρθιο ή και ανάποδο τρίγωνο, ενώ πολλάκις έχει χρησιμοποιήσει τριάδα στα στόπερ, σε 3-5-2, 3-4-3 ή και 3-6-1. Πώς να καθιερώσει κάτι; Κάθε εβδομάδα υπάρχει ένα «μπες-βγες» λόγω τραυματισμών.

ΔΕΝ «ΒΓΗΚΑΝ» ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Βέβαια, για να αποδίδουμε τα τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τα παραπάνω «εξηγούν» και γιατί δεν βγήκαν ορισμένες μεταγραφές. Κυρίως οι Απόστολος Γιάννου και Νταμιάν Σολίς, που πάντως ουδείς μπορεί να μην αναγνωρίσει την αξία τους.

Ο πρώτος αποκτήθηκε για να είναι το βασικό «9άρι» μετά την πώληση του Φιγκεϊρέδο, ενώ ο δεύτερος για να έχει ουσιαστική παρουσία στα εξτρέμ. Ο κοινός τους απολογισμός είναι 0 γκολ, 0 ασίστ και ελάχιστη παρουσία, καθώς ως επί το πλείστων μένουν εκτός αποστολής.

Οταν οι 2 τους δεν έχουν βρει δίχτυα ακόμα ενώ ο Στάικος έχει σκοράρει δις, τότε κάτι δεν πάει καλά (όχι γιατί έχει βάλει γκολ ο νεαρός, αλλά επειδή έχει μεγαλύτερη επιθετική συνεισφορά από εκείνους). Αμφότεροι δεν έχουν βοηθήσει και αυτό πήγε «πίσω» τον ΟΦΗ.

Οπως και ο Σελίμοβιτς. Ο 24χρονος κεντρικός αμυντικός σε αρκετά ματς υπέπεσε σε ατομικά λάθη που στοίχισαν, «πλήρωσε» και την απειρία του και … έκατσαν όλα μαζί. Ωστόσο και από τους τρεις στο «Γεντί Κουλέ» περίμεναν περισσότερα. Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η περίπτωση του Διαμαντή.

Ο 20χρονος στόπερ αποκτήθηκε ως μία επένδυση για το μέλλον αφού στους κεντρικούς αμυντικούς ήρθαν ακόμη οι Βούρος, Σελίμοβιτς και συνέχιζε από πέρσι ο Γιαννούλης, όμως έχει αναγορευτεί σε «κολόνα» και είναι 2ος σε χρόνο συμμετοχής στη σεζόν. Και πάει και καλά.

ΑΛΛΑΞΕ Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ «ΙΕΡΑΡΧΙΑ»

Τα δύο παραπάνω δεδομένα (τραυματισμοί και μεταγραφές που δεν «βγήκαν» για τον Α ή Β λόγο) έχουν αλλάξει και την «ιεραρχία» των παικτών σε συμμετοχή και «ευθύνες». Ο Διαμάντης που αναφέραμε είναι το πλέον τρανταχτό παράδειγμα, αλλά όχι το μόνο.

Στον Στάικο σταθήκαμε μία… πινελιά. Ο 24χρονος κεντρικός χαφ είχε θεωρητικά μπροστά του παίκτες όπως οι Μεγιάδο, Νέιρα, Ντε Γκούζμαν, Σακόρ αλλά παρόλα αυτά έχει ήδη παίξει στα 19 από τα 23 ματς πρωταθλήματος ως τώρα.

Ο Μπαλογιάννης στα 11 (1-2 φορές λόγω ελλείψεων τον είδαμε στα άκρα!) και οι Λυμπεράκης, Γρίβας στα 17. Οι Κρητικοί το καλοκαίρι απέκτησαν αρκετούς νεαρούς και το πλάνο ήταν να τους εντάξουν σταδιακά στην ομάδα, πλην ίσως μόνο του Ουές.

Ομως οι περισσότεροι εξ’ αυτών βούτηξαν με το «καλημέρα» στα… βαθιά. Λόγω αυτού και επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, αν στο ΟΦΗ δεν υποστούν κάποιο… σοκ στο φινάλε της χρονιάς, έχουν «κερδίσει» αρκετούς παίκτες για χρόνια.

ΜΟΛΙΣ 1 ΓΚΟΛ ΣΕ 8 ΜΑΤΣ!

Βέβαια όλα τα παραπάνω θα ήταν εκ του ουκ άνευ αν δεν παρατηρούνταν μία παρατεταμένη επιθετική δυστοκία. Και εδώ ίσως έχει… βάλει το χεράκι του ο άγραφος νόμος της μπάλας, όπου αν σε πάρει από κάτω σου πάνε όλα στραβά για καιρό. Για την οικονομία της συζήτησης να δεχθεί κάποιος πως από το καλοκαίρι μέχρι και τώρα στο Ηράκλειο δεν έκαναν τίποτα σωστό.

Μα τίποτα. Είναι όμως ομάδα που να δείχνει φυσιολογικό πως έχει πετύχει 1 γκολ σε 8 ματς; Σε αυτό το διάστημα που παραμένει χωρίς νίκη (1 ισοπαλία/7 ήττες) μόνο ο Καστάνιος με τον Βόλο κατάφερε να σκοράρει. Εδώ μπαίνει και η ατομική ευθύνη των παικτών.

Ποιότητα έχουν και καλούνται να βγουν μπροστά. Ναι μεν υπάρχει πίεση/άγχος/κακή ψυχολογία, αλλά μπάλα παίζουν και στο ποδόσφαιρο πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτά. Το 1 γκολ σε 8 παιχνίδια είναι πάρα πολύ κακή επίδοση και στο Γεντί Κουλέ να βρουν λύση.

Και κάπου εδώ ας αναζητήσουμε ένα συμπέρασμα. Γιατί λοιπόν ο ΟΦΗ βρέθηκε εδώ; Προφανώς και είναι συνδυασμός γεγονότων. Αιθεροβάμων δεν είναι κανείς στον οργανισμό του ώστε να κλείσει τα μάτια και να υποστηρίξει πως όλα έγιναν καλώς. Προφανώς και υπήρξαν λάθη και αστοχίες, όμως στο «παιχνίδι» μπλέχθηκαν και αστάθμητοι παράγοντες όπως ατυχία και τραυματισμοί.

Εχει ειπωθεί πολλές φορές, αλλά αν στις αρχές της σεζόν δεν είχε ισοφαριστεί στις καθυστερήσει από Παναθηναϊκό και Ατρόμητο, ίσως τώρα να γράφαμε για άλλα θέματα, αφού θα αποκτούσε και ψυχολογία. Οντως όταν δέχεσαι γκολ στο φινάλε πιστώνεται και στην έλλειψη καθαρού μυαλού, αλλά είναι και η… γκαντεμιά. Να είμαστε σωστοί.

ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Η ΗΡΕΜΙΑ

Υπό αυτές τις συνθήκες η αποστολή της ομάδας θα αναχωρήσει από σήμερα (25/2) για την Αθήνα, ενόψει της αναμέτρησης του Σαββάτου με τον Απόλλωνα Σμύρνης, που αποτελεί πια έναν «τελικό».

Εκτός είναι, για διάφορους λόγους, οι Βούρος, Γιάννου, Τσιλιανίδης, Ναμπί, Νέιρα, Σελίμοβιτς, Σακόρ, Καστάνιος και Βαζ. Μίνιμουμ οι 4 με 5 εξ΄ αυτών αν ο ΟΦΗ ήταν κομπλέ θα ξεκινούσαν βασικοί! Γιατί θα «πετάξει» 48 ώρες πριν το παιχνίδι και όχι 24, ως είθισται; Μα επειδή το ζητούμενο τώρα είναι η ηρεμία και η αυτοσυγκέντρωση. Το «ταμείο» θα γίνει στο τέλος.

Διαφήμιση
Διαφήμιση