Κορωνοϊός: Ποιες χώρες έλεγξαν καλύτερα την πανδημία

Ο ρυθμός εξάπλωσης της COVID-19 είναι πιο πιθανό να μειώθηκε γρηγορότερα στις πιο πλούσιες χώρες κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Public Health.

Η μελέτη που διενεργήθηκε υπό την επίβλεψη των καθηγητών Shahina Pardhan και Nick Drydakis του Πανεπιστημίου Anglia Ruskin (ARU) εξέτασε οικονομικούς δείκτες σε 38 ευρωπαϊκές χώρες, όπως το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το προσδόκιμο ζωής και τα δημόσια έξοδα, και τον αριθμών των νέων περιστατικών κορωνοϊού ανά εκατομμύριο πληθυσμού μεταξύ 1ης Απριλίου και 31ης Μαΐου 2020. Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν βασίζονταν στον επταήμερο κυλιόμενο μέσο όρο νέων κρουσμάτων για κάθε χώρα.

Στους δύο αυτούς μήνες βρέθηκε ένας σημαντικός αρνητικός συσχετισμός ανάμεσα στον αριθμό των περιστατικών και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η χώρα με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ευρώπη (το Λουξεμβούργο) παρουσίαζε την μεγαλύτερη πτώση στα περιστατικά (271 ανά εκατομμύριο πληθυσμού). Το ακριβώς αντίθετο παρατηρήθηκε στις χώρες με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, όπως η Ουκρανία (πτώση κατά ένα περιστατικό ανά εκατομμύριο) και η Ρουμανία (πτώση κατά επτά περιστατικά ανά εκατομμύριο).

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι χώρες με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μπορούσαν να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα σε επιλογές ελέγχων και παρακολούθησης και μηνύματα σχετικά με τη δημόσια υγεία και ότι οι οικονομίες τους μπορούσαν να διευκολύνουν σε μεγαλύτερο βαθμό την τηλεργασία σε σχέση με τα πιο φτωχά κράτη. Η Βρετανία κατέγραψε μείωση από τα 3.706 νέα περιστατικά την 1η Απριλίου στα 1.500 νέα περιστατικά την 31η Μαΐου, μια μείωση της τάξης των 20 περιστατικών ανά εκατομμύριο πληθυσμού κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

«Η μελέτη μας βρήκε έναν ισχυρό συσχετισμό ανάμεσα στον αριθμό των περιστατικών και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Αυτό πιθανόν να μην έχει να κάνει μόνο με την δυνατότητα των πλουσιότερων κρατών να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για την υγεία και την πρόληψη, αλλά και με την πιθανότητα αυτή η καταστολή της εξάπλωσης μέσω των lockdown να είναι πιο δύσκολο να εφαρμοστεί στις φτωχότερες χώρες, όπου είναι μεγαλύτερος ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται σε τομείς όπου είναι απαραίτητη η χειρωνακτική εργασία», αναφέρει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Pardhan και καταλήγει:

«Η COVID-19 αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα και εξαπλώνεται από χώρα σε χώρα, χωρίς διακρίσεις. Είναι, λοιπόν, προς το συμφέρον όλων να διασφαλιστεί ότι οι φτωχότερες χώρες λαμβάνουν την βοήθεια που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τον ιό κατά τη διάρκεια τόσο του δεύτερου κύματος όσο και μακροπρόθεσμα».

ygeiamou.gr