Δημήτρης Παπαδόπουλος: «Χορεύοντας με τους λύκους»

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*

Όχι, δεν θα μιλήσω για την γνωστή επιτυχημένη ταινία. Ωστόσο, αυτό μου ήρθε στο μυαλό ξεκινώντας να γράφω το παρόν κείμενο, με αφορμή τη διατήρηση του κ. Αυγενάκη στη θέση του, κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, η οποία αποτελεί την αναγνώριση και την επιβράβευση του μεταρρυθμιστικού έργου του υφυπουργού Αθλητισμού από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος για το μέλλον του Ελληνικού Αθλητισμού.

Τους τελευταίους 18 μήνες ο κ. Αυγενάκης έχει σχεδιάσει, δρομολογήσει και υλοποιεί όσα κανένας από τους προκατόχους του δεν είχε τολμήσει, καθώς κανένας από τους προηγούμενους υφυπουργούς Αθλητισμού δεν είχε τη βούληση και την αποφασιστικότητα να συγκρουστεί με το κατεστημένο, τιμώντας το καθήκον του και αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.

Μόνο ένας τόσο αποφασισμένος πολιτικός όπως ο κ. Αυγενάκης θα μπορούσε να νομοθετήσει τον αυτονόητο περιορισμό των ισόβιων διοικήσεων στις αθλητικές ομοσπονδίες, να δώσει κίνητρα και να ενεργοποιήσει τις υγιείς και ανεκμετάλλευτες δυνάμεις του Ελληνικού Αθλητισμού, Ολυμπιονίκες και Πρωταθλητές, εφόσον το επιθυμούν, να εμπλακούν και να διεκδικήσουν την εκλογή τους στα θεσμικά όργανα του χώρου τους.

Μόνο ένας πολιτικός με όραμα και προσήλωση σε αυτό, όπως ο κ. Αυγενάκης, θα οργάνωνε και θα εφάρμοζε το σχέδιο για το νοικοκύρεμα του Αθλητικού χώρου, να βάλει τάξη, πάντα με διαφανείς διαδικασίες, σε ένα καθεστώς ημινομιμότητας που υπήρχε στα αθλητικά σωματεία, να εξασφαλίσει το δικαίωμα του εκλέγειν μόνο στα νόμιμα και ενεργά ερασιτεχνικά σωματεία.

Ο υφυπουργός Αθλητισμού έκανε -και συνεχίζει να κάνει- όσα οι προκάτοχοί του μόνο συζητούσαν. Διότι το Μητρώο Αθλητικών Σωματείων συζητιόταν και πριν από τον κ. Αυγενάκη (στη θεωρία υπάρχει από το 2016). Ωστόσο, εκείνος το θεσμοθέτησε και το έθεσε σε εφαρμογή αψηφώντας τις μη τεκμηριωμένες αντιδράσεις και προσπάθειες επηρεασμού της κοινής γνώμης, από τους συνήθεις ύποπτους. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα γνωρίζουμε -με στοιχεία- πόσα είναι τα νομίμως λειτουργούντα αθλητικά σωματεία και ποια αθλήματα καλλιεργούν.

Παρά τις αντιδράσεις, παρά τις κατηγορίες, παρά το γεγονός ότι είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του πρόεδροι Ομοσπονδιών και Ενώσεων, οι οποίοι έβγαζαν σκληρές ανακοινώσεις και τώρα οι ίδιοι που βλέπουν όσα σωματεία εντάχθηκαν στο μητρώο, να απολαμβάνουν τα οικονομικά οφέλη (12 χρόνια πέρασαν χωρίς να πάρουν καμία επιχορήγηση), ζητούν από τον υπουργό να δώσει παράταση στις προθεσμίες για να προλάβουν να ενταχθούν και τα σωματεία που είχαν παρασυρθεί και δεν κίνησαν τις διαδικασίες.

Τα ίδια και με τις διατάξεις για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών στις αθλητικές ομοσπονδίες. Ο περιορισμός των θητειών και τα όρια ηλικίας για τα διοικητικά συμβούλια των αθλητικών ομοσπονδιών, ήταν το… αυτονόητο, που ουδείς εκ των προκατόχων του κ. Αυγενάκη εφάρμοσε τα προηγούμενα χρόνια.

Συμπερασματικά, ο υφυπουργός Αθλητισμού κάνει πράξη, όσα το αθλητικό κίνημα, δεκαετίες τώρα, ζητάει από τους επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας του αθλητισμού: νοικοκύρεμα, διαφάνεια, έμπνευση, καινοτομία.

Όσα εμπόδια κι αν συναντά, προς αυτή την κατεύθυνση κινείται. Το βλέπουμε και στο χώρο του ποδοσφαίρου, με την ΕΠΟ, όπου σίγουρα είναι πιο… σκληρά τα πράγματα.

Παρόλα αυτά, η επικοινωνία του κ. Αυγενάκη με την ΟΥΕΦΑ και τη ΦΙΦΑ φαίνεται πως αποδίδει καρπούς και η μεθοδικότητά του θα οδηγήσει, όπως όλα δείχνουν, σε πιο διαφανείς διαδικασίες -και για την εκλογή των διοικήσεων (κυρίως με την αύξηση του εκλεκτορικού σώματος) και για την λειτουργία της ΕΠΟ με κανόνες σύγχρονης εταιρικής διακυβέρνησης.

Όποιος διάβασε την Ολιστική Μελέτη που ετοίμασαν οι υπερεθνικές ομοσπονδίες του ποδοσφαίρου κατάλαβε, νομίζω, ότι πρόκειται για μια αποτύπωση των διεθνών στάνταρντς οργάνωσης και λειτουργίας μεγάλων αθλητικών οργανισμών, έτσι όπως θέλει, δηλαδή, ο κ. Αυγενάκης να είναι και η λειτουργία των αθλητικών ομοσπονδιών στην Ελλάδα.

Με την ευκαιρία, το ίδιο εύχομαι και για την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ) με πιο έντονο προσανατολισμό κοινωνικής αλληλεγγύης ασφαλώς, εφόσον πρόκειται για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.

Εύχομαι λοιπόν ο Νέος Χρόνος να σηματοδοτήσει την επανεκκίνηση του Αθλητικού κινήματος της πατρίδας μας, υπηρετώντας τις Ολυμπιακές αξίες που οι πρόγονοί μας μάς δίδαξαν και επιτέλους, να συνειδητοποιήσουν οι ‘’λύκοι’’ την αξία της επικοινωνίας και συνεργασίας με τον κάθε ‘’γενναίο’’ εκπρόσωπο του πολιτισμού και της προόδου.

*Βετεράνος Διεθνής Καλαθοσφαιριστής, Ιατρός, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών, Υποψήφιος Διοικητικού Συμβουλίου ΕΟΚ