Κρήτη: Η ενδοοικογενειακή βία έχει «ανοσία» στον κορωνοϊό

Η ώρα είναι 4.30 τα ξημερώματα. Ο ξενώνας για την κακοποιημένη γυναίκα και το παιδί του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Ν. Ηρακλείου, δέχεται ένα ακόμα τηλεφώνημα.

Είναι μια γυναίκα από το Ηράκλειο που λέει έντρομη στην Ελένη Γερακάκη, τη ψυχολόγο του ξενώνα, τις δυσκολίες που βιώνει στο πλευρό του άνδρα της, την περίοδο αυτή της καραντίνας, όταν ξαφνικά και βίαια, η επικοινωνία διακόπτεται. Ο άνδρας της το αντιλαμβάνεται. Της παίρνει από τα χέρια το τηλέφωνο ή τραβάει τα καλώδια. Κανείς δε γνωρίζει τι από τα δύο συνέβη, μιας και η γυναίκα δεν επικοινώνησε ποτέ ξανά με τον ξενώνα. Πριν από αυτό ο άνδρας φωνάζει έντονα, ενώ τα παιδιά μέσα από το δωμάτιο κλαίνε και ουρλιάζουν.

Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά τηλεφωνήματα που δέχεται ο ξενώνας για την κακοποιημένη γυναίκα και το παιδί, αποδεικνύοντας ότι ο περιορισμός στο σπίτι μπορεί να αποβεί γρήγορα μια κατάσταση υψηλού κινδύνου για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας.

Τραγικές φιγούρες, οι γυναίκες και τα παιδιά θύματα της βίας στο οικογενειακό τους περιβάλλον που επιβάλλεται να ζουν, αποκλεισμένοι με τον δυνάστη τους.

Στατιστικά στοιχεία που προβληματίζουν

Τα στατιστικά και αυτή τη φορά δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Από τα στοιχεία που έρχονται στο φως, σε παγκόσμιο επίπεδο, καταγράφεται μία κατακόρυφη αύξηση στους αριθμούς των καταγγελιών για περιστατικά βίας κατά των γυναικών, που αγγίζει το 30%».

Για τα περιστατικά αυτά, αλλά και το τι θα πρέπει να πράξουν οι γυναίκες που βρίσκονται σε τέτοιου είδους περιβάλλοντα, μίλησε στο cretapost, η πρόεδρος του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Νομού Ηρακλείου, Μαίρη Παχιαδάκη, παραθέτοντας στοιχεία που προκαλούν έντονο προβληματισμό, με την κακοποίηση και την ενδοοικογενειακή βία παγκόσμια , στη χώρα μας αλλά και στην Κρήτη, να έχει «ανοσία» και «ιδιαίτερες αντοχές» στον κορωνοϊο.

Πιο έντονο το φαινόμενο την εποχή του κορωνοϊού

Τα διαθέσιμα στοιχεία κατά την περίοδο του υποχρεωτικού εγκλεισμού, ενισχύουν την άποψη ότι το φαινόμενο της κακοποίησης δείχνει να είναι πιο έντονο, καθώς η κοινή συμβίωση θύτη και θύματος παίζει ουσιαστικό ρόλο στην καθημερινότητά τους.

Καθημερινά, πολλές γυναίκες απευθύνονται στις γραμμές του Φορέα του οποίου ηγείται η κ. Παχιαδάκη, οι οποίες να σημειωθεί,  είναι ανοιχτές όλο το 24ωρο.

Ωστόσο, το χρονικό περιθώριο που έχουν στη διάθεσή τους, για να εκθέσουν το πρόβλημά τους, είναι συχνά πολύ μικρό, καθώς η ξαφνική παρέμβαση του θύτη, ανακόπτει τις προσπάθειές τους.

Τι δήλωσαν στο cretapost η πρόεδρος του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Νομού Ηρακλείου Μαίρη Παχιαδάκη και η Σύμβουλος ψυχικής υγείας Ελενη Γερακάκη.

Η κ. Μαίρη Παχιαδάκη – Πρόεδρος του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Νομού Ηρακλείου 

Η κ. Ελένη Γερακάκη – Κοινωνική Επιστήμονας/Σύμβουλος ψυχικής υγείας

Τα παγκόσμια δεδομένα καταδεικνύουν ήδη το «σκληρό» πρόσωπο του εγκλεισμού, αλλά και την ενίσχυση των φαινομένων βίας μέσα στο σπίτι.  Πολλές γυναίκες και νεαρά κορίτσια βρίσκονται ιδιαίτερα εκτεθειμένα στην βία ακριβώς εκεί όπου έπρεπε να προστατεύονται. Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την Κρήτη; Έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με ακραίες καταστάσεις αυτή την περίοδο;

Η ενδο-οικογενειακή βία και η κακοποίηση είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, που αυτόνομα μπορεί να χαρακτηριστεί μεταφορικά και ως αυτούσια «πανδημία» με ποικίλες επιρροές και θύματα. Είναι αναμφισβήτητο ότι σε καταστάσεις κρίσεων τα φαινόμενα ενδέχεται να αυξηθούν, λόγω των συμπεριφορών του θύτη σε συνδυασμό με τις εξωτερικές πιέσεις και προβληματισμούς που δημιουργούν ένα ακόμη πιο έφορο έδαφος, ώστε να επέλθουν εντάσεις και εξάρσεις διαπληκτισμού και περιστατικών κακοποίησης. Ως Φορέας θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε εξακολουθούν να είναι αρκετά καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας. Παρότι η Γραμμή μας εξυπηρετεί την Κρήτη και τα γύρω νησιά, εντούτοις εξακολουθεί να είναι πανελλαδικής εμβέλειας και αυτό σημαίνει ότι δεχόμαστε αρκετά τηλεφωνήματα και εκτός Κρήτης. Με μεγάλη προσοχή δηλώνουμε ότι υπάρχει μια αύξηση τηλεφωνημάτων, πιθανότατα λόγω της αύξησης του πλήθους των κακοποιητικών συμπεριφορών και περιστατικών στην συνεχή συνύπαρξη με το θύτη, αλλά συγχρόνως οι κλήσεις είναι μικρότερης διάρκειας λόγω αδυναμίας των γυναικών να μιλήσουν για αρκετή ώρα και εκτενώς.

Μια γυναίκα στη Γαλλία πήγε στο φαρμακείο, έναν από τους ελάχιστους χώρους που εξακολουθούν να λειτουργούν και εκεί λόγω των αυστηρών μέτρων πρόληψης για τον κορωνοϊό. Όπως έγινε γνωστό αργότερα, η γυναίκα δεν πήγε στο φαρμακείο για να προμηθευτεί κάποιο φάρμακο, αλλά για να πει στον φαρμακοποιό ότι ο σύντροφός της την είχε κακοποιήσει…. Πολλές οργανώσεις προάσπισης των δικαιωμάτων των γυναικών ανά την Ευρώπη, αναφέρουν ότι λόγω της κατάστασης τα θύματα δεν μπορούν να ζητήσουν βοήθεια. Πώς είναι δυνατόν μια γυναίκα που θέλει να καταγγείλει ενδοοικογενειακή βία να κινηθεί αυτή την περίοδο;

«Το παράδειγμα της Γαλλιάς είναι αντιπροσωπευτικό, αλλά αξίζει να σημειώσουμε ότι η εκστρατεία αυτή γίνεται μέσω κρατικών νομοθετικών ρυθμίσεων, συνεργειών του Κράτους, των Οργανώσεων και των Φαρμακευτικών Συλλόγων. Στην Ελλάδα δεν έχει υπάρχει τέτοια σφαιρική αντιμετώπιση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει τίποτα αν αναλογιστούμε το χρέος που έχουμε όλοι ως πολίτες να μην καθησυχαζόμαστε και να τασσόμαστε σύμμαχοι σε συνανθρώπους μας, σε γυναίκες που έχουν ανάγκη. Αν αντιληφθώ κάτι, αν ακούσω κάτι, αν δω κάτι τότε καλό είναι να μιλήσω διότι με αυτό τον τρόπο βοηθάω. Το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα προβλέπει ότι σε περιστατικά κακοποίησης η διαδικασία είναι αυτεπάγγελτη. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι ακόμη κι αν η γυναίκα αρνηθεί ότι η κακοποίηση συμβαίνει-υπάρχουν πολλοί λόγοι που μια γυναίκα μπορεί να οδηγηθεί σε αυτή την απόφαση- η διαδικασία θα προχωρήσει κανονικά, δικογραφία θα συνταχθεί και κοινωνική έρευνα θα εκκινήσει. Σε αυτές της πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε, ας συλλογιστούμε ότι υπάρχουν γυναίκες που ενδεχομένως αδυνατούν να μιλούν. Ας γίνουμε εμείς η φωνή που εκείνες δεν έχουν. Σήμερα, αυτό φαντάζει περισσότερο επιτακτικό και αναγκαίο από ποτέ. Ας καλέσουμε στο 100  ή στο 112. Ας μιλήσουμε σε μια γραμμή βοήθειας (Γραμμή SOS: 801.11.16000, 2810-242121 & 6974301011), ας αναφέρουμε τι συμβαίνει και εμείς σίγουρα θα κινήσουμε κατάλληλα τις όποιες διαδικασίες, πάντοτε προς όφελος της κάθε γυναίκας και του πανανθρώπινου της προστασίας του ανθρώπου. Είμαστε σίγουροι και θέλουμε να είναι σίγουροι και όσοι απευθύνονται σε εμάς, ως θύματα ή ως μάρτυρες, ότι μπορούμε να βοηθήσουμε και είμαστε παρόντες 24ώρες το 24ωρο για να το πράξουμε. Μια κλήση είναι αρκετή για να γίνει η αρχή και η ώρα είναι πάντοτε η κατάλληλη για να γίνει».

Θεωρείτε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει μέτρα πρόληψης της βίας κατά των γυναικών; Αν όχι, τι θα έπρεπε να γίνει κατά τη γνώμη σας;

«Ανεξάρτητα από την σημερινή κατάσταση, είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει στην Ελλάδα αναφορικά με την κακοποίηση των γυναικών είναι καλά δομημένο, ώστε να εξασφαλίζει την προστασία των θυμάτων. Δυστυχώς, είναι πολλές φορές που ακούμε  για περιπτώσεις γυναικών που δεν έχουν βρει ορθή ανταπόκριση στην προσπάθειά τους για αναζήτηση βοήθειας. Παρόλα αυτά, η νομοθεσία υπάρχει και είναι καλό να ακολουθείται επακριβώς. Σήμερα, η ανάγκη για την πλήρη και ακριβή εφαρμογή του νόμου περί ενδο-οικογενειακής/ενδο-συντροφικής βίας είναι αναγκαιότητα. Επιπρόσθετα, προβληματισμό αποτελεί το γεγονός ότι αρκετοί ξενώνες για λόγους προστατευτισμού περί μετάδοσης του ιού, αδυνατούν να εντάξουν νέα περιστατικά που χρήζουν άμεση προστασία και φιλοξενία. Αυτό ίσως είναι και το πιο σημαντικό. Άποψή μας είναι ότι αυτό θα μπορούσε να λυθεί, ίσως με την φιλοξενία γυναικών θυμάτων βίας σε ξενοδοχεία που έχουν ειδικά μισθωθεί για αυτή την περίπτωση, ώστε εκεί να ελέγχονται και στην συνέχεια να εισάγονται σε Δομές Φιλοξενίας και Προστασίας Γυναικών Θυμάτων Βίας. Είναι σημαντικό, οι γυναίκες αυτές να λαμβάνουν την ψυχολογική υποστήριξη που χρειάζεται καθώς και οποιαδήποτε άλλη υποστήριξη άπτεται επί των συγκεκριμένων και ατομικών χαρακτηριστικών της εκάστοτε περίπτωσης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω των μορφών της εξ’ αποστάσεως συμβουλευτικής».

Aφίσες προτρέπουν τις γυναίκες -θύματα να επικοινωνήσουν και να ζητήσουν βοήθεια

 «Οι εμπειρίες αυτών των ημερών μας οδήγησαν να κινητοποιηθούμε , να αναζητήσουμε και να αναπτύξουμε τρόπους ώστε, τα θύματα να βοηθηθούν κατά την διάρκεια του υποχρεωτικού εγκλεισμού τους», συνέχισε η κ. Παχιαδάκη

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, υπάρχουν πλέον αφίσες, οι οποίες προτρέπουν τις γυναίκες -θύματα να επικοινωνήσουν μαζί τους μέσω των γραμμών ανάγκης που αναφέρονται, προκαλώντας και προσκαλώντας τις να αναζητήσουν βοήθεια. Να τους μιλήσουν σήμερα, τώρα.

«Οι αφίσες αυτές, σε συνεργασία με τον τοπικό Φαρμακευτικό Σύλλογο έχουν ήδη αναρτηθεί στις προθήκες των Φαρμακείων του Νομού Ηρακλείου, με το ιδιαίτερο μήνυμα, «Η Σιωπή ΔΕΝ είναι Χρυσός». Παράλληλα , με την βοήθεια της Εταιρείας Χαλκιαδάκη, οι αφίσες έχουν διανεμηθεί στα Super Market της Εταιρείας σε όλη την Κρήτη. Συγχρόνως, στις οθόνες των ως άνω S. Market και καθ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας τους, προβάλλεται βίντεο σχετικό με την κακοποίηση ,δίνοντας συγχρόνως και πληροφοριακό υλικό.

 Εκτός όμως από τις παραπάνω ενέργειες, δημιουργήσαμε ένα 10λογο με συμβουλές οι οποίες θα βοηθήσουν με καταλυτικό τρόπο τις γυναίκες- θύματα που δεν έχουν πρόσβαση σε οποιαδήποτε τηλ. γραμμή ,είναι αβοήθητες και βρίσκονται σε απόγνωση στα χέρια του κακοποιητή τους. Ετοιμάσαμε θα’ λεγα , ένα «εργαλείο» με τη βοήθεια των Κοινωνικών επιστημόνων μας και με βάση των οδηγιών του ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της κακοποίησης σε συνθήκες εγκλεισμού τις οποίες προσαρμόσαμε στα δικά μας δεδομένα , με στόχο, να προστατέψουμε τη ζωή των ίδιων και των παιδιών τους, με την προσδοκία πως η επόμενη μέρα θα βρει όλους νικητές και με όσο γίνεται λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα», τόνισε η κ. Παχιαδάκη.

10 πρακτικές συμβουλές διαχείρισης της ενδο-οικογενειακής βίας 
1.Διατηρούμε την ψυχραιμία μας και πράττουμε με ηρεμία και λογική.
2.Προσπαθούμε να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο ειρηνικές σχέσεις μέσα στην οικογένεια.
Μιλούμε με κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο σχετικά με την κατάσταση στο σπίτι μας και ζητούμε την βοήθεια του.
3.Βρίσκουμε ή τροποποιούμε ένα ασφαλές δωμάτιο στο σπίτι, που να κλειδώνει, και το κλειδί το έχουμε πάντα μαζί μας.
4.Βάζουμε στις ταχείες κλήσεις του τηλεφώνου μας, τους αριθμούς Άμεσης Επέμβασης, 100 και 112.
5.Βρίσκουμε τρόπους να «δραπετεύουμε» μέσα από καθημερινές δραστηριότητες που μας δημιουργούν ευχάριστα συναισθήματα.
6.Μπορούμε να ξεκινήσουμε κάποιας μορφής σωματική άσκηση, μόνη ή παρέα με τα παιδιά μας, κατά προτίμηση σε εξωτερικό χώρο. Θα μας βοηθήσει σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά.
7.Χρησιμοποιούμε σαν αφορμή τις εξωτερικές υποχρεώσεις μας για να μείνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο μακριά από τον θύτη (Μήνυμα στο 13033).
8.Αξιοποιούμε αυτή την χρονική περίοδο για να φτιάξουμε ένα μελλοντικό πλάνο. Συζητούμε με ειδικό σχετικά με την κακοποίηση που βιώνουμε.
9.Αναζητούμε καινούργιους στόχους και σκεφτόμαστε τρόπους που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την αυριανή ζωή μας.
10.Φροντίζουμε να μιλήσουμε άμεσα με ειδικούς. Είμαστε στην διάθεση σας, 24 ώρες το 24ωρο.

801.11.16000(μόνο από σταθερό) & 2810-242121 & 69743010111

Οι εν λόγω οδηγίες δημιουργήθηκαν λαμβάνοντας υπόψιν και τις οδηγίες του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για την αντιμετώπιση της Ενδοοικογενειακής Βίας την περίοδο του εγκλεισμού στο σπίτι λόγω COVIT-19