HomeHL-9Καραντίνα στο σπίτι με… παιδιά: Λύσεις από την ψυχολόγο Αικ. Ζήση

Καραντίνα στο σπίτι με… παιδιά: Λύσεις από την ψυχολόγο Αικ. Ζήση

«Βιώνουμε όλοι μία τραυματική εμπειρία» - Οι συνέπειες και τι πρέπει να κάνουμε

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Διανύουμε τη δεύτερη εβδομάδα που τα σχολεία είναι κλειστά και τα παιδιά βρίσκονται σε… καραντίνα στο σπίτι μαζί με όλη την υπόλοιπη οικογένεια εξαιτίας της έξαρσης του κορωνοϊού.

Οι καταστάσεις που βιώνει η ελληνική οικογένεια – και συνεπώς η κοινωνία – είναι πρωτόγνωρες και οι δυσκολίες πολλές φορές φαντάζουν αξεπέραστες.

Πόσο εύκολο είναι να «κλειδώσεις» σ’ ένα σπίτι ένα παιδί, έναν έφηβο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;

Πόσο δύσκολο είναι να περάσουν οι ώρες μέσα σ’ ένα σπίτι που βρίσκονται και παιδιά.

Το cretapost ήρθε σε επικοινωνία με την ψυχολόγο, οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια, Αικατερίνη Ζήση η οποία δίνει μία σειρά από λύσεις τόσο για την συμπεριφορά των γονιών απέναντι στα παιδιά σε αυτή τη κρίσιμη εποχή, όσο και προτάσεις για δημιουργικό χρόνο.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να περάσουν όσο το δυνατόν πιο «αναίμακτα» αυτές οι κρίσιμες ημέρες;

«Κατ’ αρχάς οι γονείς δεν πρέπει να φοβούνται. Έχω μία αίσθηση ότι  επειδή έχουμε συνηθίσει όλους αυτούς τους γρήγορους ρυθμούς έχουμε πάθει έναν επιπλέον πανικό στο τι θα κάνουν τα παιδιά μέσα στο σπίτι. Αν εξηγήσεις στα παιδιά μπορούν να καταλάβουν. Έχουν φοβερές δυνατότητες κατανόησης. Χρειάζεται να τους εξηγήσουμε, να κατανοήσουμε και να τα ηρεμήσουμε γιατί εμείς είμαστε ο πόλος ασφάλειάς τους. Από εκεί και πέρα καλό είναι να κάνουμε πράγματα όλοι μαζί που θα μας κάνουν να περνάμε καλά μέσα στο σπίτι».

Τι αντίκτυπο έχει στα παιδιά αυτή η, λεγόμενη, «καραντίνα» μέσα στο σπίτι;

«Το βασικό είναι πώς βιώνουμε εμείς ως γονείς αυτή τη κατάσταση. Κακά τα ψέματα, και χωρίς να θέλω να κινδυνολογώ, είναι και θα είναι μία συνολική τραυματική εμπειρία για όλους μας, πόσο μάλλον για τα παιδιά που δεν μπορούν να το επεξεργαστούν με τον ίδιον τρόπο.

Σε πρώτη φάση, τα παιδιά πιθανόν να μην έχουν καταλάβει την «καραντίνα» και να το έχουν πάρει όλο αυτό ως διακοπές. Σε δεύτερη φάση, ακούγοντας όλα αυτά τα πράγματα στις τηλεοράσεις – που δεν τις κλείνουμε – και νιώθοντας όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που δεν είναι θετική, οπωσδήποτε θα υπάρξει και έξτρα άγχος και ίσως κάποια στιγμή ένας τύπος πανικού στο αν θα πάθουμε κάτι. Τα παιδιά θα αρχίσουν ερωτήσεις τύπου “μαμά είσαι καλά; Είσαι άρρωστη; Η γιαγιά είναι καλά;”».

Πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε όλο αυτό;

«Κατ’ αρχάς εξαρτάται από το πώς είναι η καθημερινότητα μέσα στο σπιτικό. Επίσης, βασικό είναι το πώς νιώθουμε εμείς. Αν έχουμε πανικοβληθεί δεν θα μπορούμε να ηρεμίσουμε τον περίγυρό μας και συνεπώς τα παιδιά μας. Θα πρέπει αρχικά να ηρεμίσουμε και στη συνέχεια να καθησυχάσουμε τα παιδιά χωρίς να πούμε ψέμα. Χωρίς να τα μπερδέψουμε. Τους μιλάμε, τους εξηγούμε και κάποια στιγμή τα παιδιά παίρνουν την αίσθηση που τους δίνουμε».

Τι δραστηριότητες μπορούν να κάνουν οι γονείς για να περάσουν πιο δημιουργό χρόνο με τα παιδιά τους;

«Οι δραστηριότητες διαφέρουν ανάλογα την ηλικία των παιδιών ωστόσο, ευτυχώς, υπάρχουν μία σειρά από πράγματα που μπορούμε να κάνουμε.

Για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας: Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας δεν κάθονται μόνα τους να παίξουν. Θέλουν κάποιον παρέα. Εκεί υπάρχουν οι εξής λύσεις:

Καθημερινές δουλειές σπιτιού: Σκούπα και φαράσι, μαγείρεμα, να φτιάξουν γλυκά όπως κουλουράκια, αυτά θα τα λατρέψουν και θα περάσει κάπως η ώρα της ημέρας.

Διάβασμα παραμυθιών

– Επίσης καλό είναι να κάθεσαι με το παιδί προσχολικής ηλικίας και να κάνεις την δράση «τι θα κάνουμε αύριο». Δηλαδή καθόμαστε και συζητάμε τι δραστηριότητες μπορούμε να κάνουμε ή τι δουλειές.

– Δημιουργικές ασχολίες με ζωγραφική, τουβλάκια ή και πλαστελίνη.

Παιδιά σχολικής ηλικίας: Για παιδιά σχολικής υπάρχουν ακόμα περισσότερες επιλογές πάντα με την καθοδήγηση βέβαια του γονέα, ειδικά ως προς τις δραστηριότητες μέσω ίντερνετ.

Διάβασμα

Παζλ και επιτραπέζια

Ηλεκτρονικά μουσεία σε παγκόσμιο επίπεδο που βρίσκονται στο διαδίκτυο

– Εξαιρετικές θεατρικές παραστάσεις που υπάρχουν online από Θέατρα της Ελλάδος.

Μουσικές απ’ όλο τον κόσμο με την καθοδήγηση του γονέα»

Πώς μπορούμε να συμπεριφερθούμε στους εφήβους προκειμένου να κατανοήσουν την κατάσταση που επικρατεί;

«Οι έφηβοι δεν μπορούν να κατανοήσουν εύκολα την δυσκολία της κατάστασης. Επειδή είναι άνοιξη έξω, επειδή τα παιδιά θέλουν να πάνε τις βόλτες τους και να χαλαρώσουν, επειδή είναι έφηβοι και η δουλειά τους είναι να επαναστατούν. Ωστόσο, θέλει μία προσοχή από τους γονείς. Δεν είναι θέμα φόβου ή ασέβειας που τα ακούω καθημερινά. Η ουσία είναι να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν ποια είναι η θέση μας, να τους ενημερώσουμε πιο αναλυτικά δείχνοντάς τους τι συμβαίνει στη γείτονα χώρα και να προσπαθήσουμε να τους πείσουμε ότι πρέπει να μείνουν περισσότερες ώρες στο σπίτι».

Αρκετοί έφηβοι βρίσκονται σε ηλικία που φέτος θα έδιναν πανελλήνιες. Σε αυτήν την κατάσταση, που τα περισσότερα παιδιά το έχουν δει ως διακοπές, πώς μπορούμε να τους πείσουμε να διαβάσουν;

«Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στο πώς να πείσεις το παιδί να διαβάσει. Βέβαια εξαρτάται και από το κίνητρο που έχει κάθε παιδί για τις πανελλήνιες. Εκεί προσπαθούμε να δώσουμε το παράδειγμα ότι δουλεύουμε κι εμείς από το σπίτι, δεν έχουμε χαλαρώσει εντελώς και δεν πρόκειται για διακοπές. Εξηγούμε πάλι τι συμβαίνει και προσπαθούμε να πείσουμε ότι ναι μεν μένουμε σπίτι ωστόσο δεν σταματάνε τα πάντα, πρέπει να προετοιμαστούμε για την καθημερινότητα που θα έρθει μετά απ’ αυτή τη κατάσταση.

Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί καθηγητές και δάσκαλοι που έχουν ξεκινήσει διαδικτυακά μαθήματα και αυτό είναι στα θετικά. Γενικά όλη αυτήν την κατάσταση συνολικά θα πρέπει να το δούμε ως ένα challenge, ως μία πρόκληση. Αν το δούμε έτσι, όπως όλα τα πραγματικά και άσχημα γεγονότα, θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Τέλος, μπορούμε μαζί με τα παιδιά να κάνουμε έναν προγραμματισμό της επόμενης ημέρας, υπό την προϋπόθεση ότι κι εμείς οι ίδιοι μπορούμε να το τηρήσουμε».

Πώς βλέπετε την επόμενη ημέρα;

«Κάνω μία προσπάθεια να έχω μία συγκρατημένη αισιοδοξία. Δυστυχώς, αν και δεν θέλω να είμαι Κασσάνδρα, δεν μπορώ να δω τα πράγματα με τελείως θετικό μάτι. Το δικό μου το μάτι βλέπει και τις συνέπειες. Εγώ επιμένω ότι βιώνουμε μία συνολική τραυματική εμπειρία, είτε το δεχόμαστε, είτε όχι. Είναι όμως γεγονός. Τα πράγματα δεν θα πάνε πολύ γρήγορα προς την «απελευθέρωση». Θα περάσει καιρός και καλώς ή κακώς θα βγουν στην επιφάνεια δύσκολα πράγματα. Γιατί έχουμε αναγκαστεί να είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι μας με την οικογένειά μας. Όλη η τριβή θα φέρει στην επιφάνεια πράγματα που είχαμε κρύψει κάτω από το χαλάκι ή δεν τα βλέπαμε. Πιστεύω ότι θα έχουμε εξάρσεις σε διάφορα πράγματα. Επίσης, οπωσδήποτε οι άνθρωποι που ήδη έχουν κάποια θέματα ψυχολογικής ή ψυχιατρικής φύσεως δεν θα πρέπει να επαναπαυτούν και να αφήσουν τα πράγματα στην τύχη. Αυτό ισχύει για όλους. Πρέπει να το δουλέψουν».

Διαφήμιση
Διαφήμιση