Ο Σωκράτης Βαρδάκης για την Διεθνής μέρα κατά του Φασισμού

Με αφορμή την Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισηματισμού ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου, Σωκράτης Βαρδάκης πραγματοποίησε την παρακάτω δήλωση:

Ήταν 9 Νοεμβρίου του 1938 και αποτέλεσε το πρελούδιο του Ολοκαυτώματος…

Η Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και Αντισημιτισμού (International Day Against Fascism and Antisemitism), γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 9 Νοεμβρίου. Είναι η επέτειος της αποκαλούμενης «Νύχτας των Κρυστάλλων» (9/11/1938), η οποία αποτελεί το πρώτο μαζικό πογκρόμ εναντίων των Εβραίων στη Γερμανία.

Με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία το 1933, ξεκίνησε μια οργανωμένη επίθεση του Ναζιστικού κράτους, σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων του Ναζιστικού κόμματος και κυρίως, εναντίον των Εβραίων.

Το τρίτο Ράιχ καλλιέργησε τον αντισημιτισμό, ο οποίος τροφοδότησε τον ρατσισμό και τον εθνικισμό, που οδήγησαν στο Ολοκαύτωμα, στην εξολόθρευση εκατομμυρίων Εβραίων στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β΄.Π.Π.

Το μίσος εναντίον των Εβραίων προηγήθηκε της σύγχρονης εποχής, πολύ πριν την εμφάνιση του όρου «αντισημιτισμός». Στη Γερμανία, από τον 19ο αιώνα ήδη, Γερμανοί φιλόσοφοι και επιστήμονες φυλετικής ανθρωπολογίας, άρχισαν να δημιουργούν επιστημονικοφανείς φυλετικές θεωρίες εναντίων των Εβραίων, αλλά και εναντίον των αναπήρων, των ομοφυλόφιλων, των Ρομά, χαρακτηρίζοντάς τους κατώτερους έναντι της ανώτερης Άριας φυλής.

Με βάση αυτές τις θεωρίες, προσδίδοντας και πολιτική διάσταση στον κίνδυνο του διαφορετικού, οι Ναζί επιδόθηκαν σε «εθνοτική κάθαρση» με γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης και την επιχείρηση «Ευθανασία» κατά των αναπήρων τροφίμων ασύλων.

Χαρακτηριστικό της πολιτικής διάστασης είναι οι Νόμοι της Νυρεμβέργης (1935), στους οποίους κωδικοποιούσαν έναν βιολογικό ορισμό της εβραϊκότητας, καθώς και το ιδεολογικό μανιφέστο της Ναζιστικής Γερμανίας, «Ο αγών μου» του Α. Χίτλερ.

Ο συστηματικός διωγμός και η εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης από τη Ναζιστική Γερμανία από το 1933 έως και το 1945 αποτελεί το πιο ακραίο παράδειγμα αντισημιτισμού.

Ο αντισημιτισμός είναι μία έκφανση της συνολικής αντίληψης περί ρατσισμού. Η θεωρία του ρατσισμού βασίζεται, στο ότι έμφυτα κληρονομικά, εθνοτικά-εθνικά, θρησκευτικά, σωματικά, ψυχικά ή σεξουαλικής προτίμησης χαρακτηριστικά κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους σε ανώτερους ή κατώτερους.

Όποιος αποκλίνει από αυτό που μία κοινωνία ορίζει ως «ιδανικό πρότυπο» και «τέλειο», στοχοποιείται, περιθωριοποιείται και τελικά εξοντώνεται.

Σαφώς αυτό ενδύεται ιδεολογικά, ακόμα και ψευδοεπιστημονικά, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει ένα ικανό αφήγημα για να δημιουργήσει ομαδοποιήσεις ή και πολιτικές ταυτίσεις, αλλά και να δικαιολογήσει ακραίες συμπεριφορές εις βάρος ενός «κατασκευασμένου» εχθρού.

Στις μέρες μας βλέπουμε να αναβιώνουν τέτοιου είδους φαινόμενα σε όλη την Ευρώπη. Πρόσφυγες, μετανάστες, ρομά, μέλη της LGBTQ κοινότητας, ακτιβιστές, άνθρωποι με αναπηρία, μειονοτικοί πληθυσμοί μπαίνουν στο στόχαστρο.

Η στροφή από την Ευρώπη του Διαφωτισμού, με βασικές ιδέες την ελευθερία αντί της απολυταρχίας και της ισότητας αντί των διαφορών, προς το σκοταδισμό στην Ευρώπη, αλλά και στις δυτικές κοινωνίες συνολικά είναι ανησυχητική. Ακροδεξιά κινήματα εκπροσωπούνται πλέον σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και μάχονται να επαναφέρουν τον φασισμό και τον αυταρχισμό.

Ακόμα και στη χώρα μας, η ψήφιση του νομοσχεδίου για το άσυλο, η υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις απόκτηση ΑΜΚΑ, ο εγκλεισμός των προσφύγων και μεταναστών σε κλειστούς χώρους, οι επιθέσεις εναντίων ατόμων της LGBTQ κοινότητας, η στοχοποίηση ΑΜΕΑ, αποδεικνύουν ότι τα ρατσιστικά φαινόμενα είναι σε έξαρση.

Φαινόμενα όπως τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Σκύδρα, στα Γιαννιτσά, στα Βρασνά, και στην Καλαμαριά,  εναντίον προσφύγων και μεταναστών επιβεβαιώνουν την έξαρση ρατσιστικών εκδηλώσεων και επικίνδυνων ομαδοποιήσεων που δρουν ενάντια στον κατασκευασμένο εσωτερικό εχθρό.

Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, έχουμε ευθύνη να διαφυλάξουμε τις αξίες, όπως αυτές περιγράφονται σε κείμενα και διακηρύξεις ευρωπαϊκές υπέρ των δικαιωμάτων και της προστασίας ευάλωτων ομάδων.

Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, είναι ανάγκη να διασωθούν και να υπερισχύσουν οι οικουμενικές αξίες της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας των ανθρώπων, οι αξίες του Διαφωτισμού έναντι του Σκοταδισμού.