Ζοάο Φιγκεϊρέντο: Το καπλάνι της Ομιλήτικης βιτρίνας

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Κωλαΐτης

Όταν ξυπνάς μία τίγρη, φρόντισε να χρησιμοποιήσεις μακρύ ραβδί. Διότι όσο ανακτά τις αισθήσεις της, η ώρα μετρά αντίστροφα. Μέχρι το πέταγμα της να καλύψει το βλέμμα σου, μέχρι να σε κατασπαράξει.

Δεν παίζεις με μια τίγρη. Όλοι το ξέρουν αυτό. Αν όμως εκείνη αποφασίσει να παίξει, μαζί σου ή μόνη της, θα προκαλέσει το σεβασμό όλων. Προφανώς, θα (σε) κερδίσει.

Εκ προοιμίου, κάθε απόπειρα παρομοίωσης ενός ποδοσφαιριστή με ένα άγριο ζώο θα έμοιαζε γραφική ως άτοπη. Τούτη όμως τη φορά, το αφήγημα βασίζεται στην ταύτιση του ίδιου του παίκτη με το απόλυτο σύμβολο θέλησης και συγκέντρωσης στο στόχο.

Κι ο Ζοάο Φιγκεϊρέντο, ένα από τα πρόσωπα που εσχάτως αναδύονται σε πρωταγωνιστές από την εντυπωσιακή «φουρνιά» του ΟΦΗ, σε αυτές τις αξίες διαθέτει περίσσεια, βγάζοντας στο χορτάρι τον χαρακτήρα που προστάζει η αγαπημένη του ζωϊκή φιγούρα.

Το παιδί από το Σάο Πάουλο έχει γίνει νέο σημείο αναφοράς, σε μια ομάδα που βρήκε ουκ ολίγα από την αρχή της σεζόν. Δεν χρειαζόταν υπερβολική προβολή για να γίνει και να νιώσει σημαντικός παρά μόνο τις κατάλληλες ευκαιρίες για να επιβεβαιώσει τη δυναμική του.

Ξεκίνησε ως το back-up φορ πίσω από τον Δημήτρη Μάνο, αθόρυβα βρέθηκε στην βασική ενδεκάδα εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις και πλέον αποδεικνύεται καθοριστικός.

Το γκολ του με την Ξάνθη το περασμένο Σάββατο πιστοποίησε ότι ο 23χρονος Ζοάο συνεχίζει με τεταγμένη πρόοδο αυτό που άρχισε από μικρή κιόλας ηλικία, να εισάγει εαυτόν διαρκώς σε νέες, βελτιωμένες φάσεις.

Στις ακαδημίες της Σάο Πάουλο, εκεί όπου έβρισκε το καταφύγιο για μια απλή ζωή χωρίς επικίνδυνους τριγμούς, που τόσο δυσεύρετη είναι για τα δεδομένα της βραζιλιάνικης κοινωνίας.

Με ογκώδη στηρίγματα τους γονείς του, τους ανθρώπους που πάλεψαν για να μην του λείψει το παραμικρό, ο Φιγκεϊρέντο άσκησε από τα 10 του την ποδοσφαιρική τέχνη, μαθαίνοντας να παίζει ως μέσος, ως δεκάρι, ακόμη κι ως εξτρέμ προτού κατασταλάξει στην θέση που του αρμόζει, αυτή του κεντρικού επιθετικού.

Μία αδιάκοπη διαδικασία, με πολλαπλές διακρίσεις, στην ομάδα της γενέτειρας του, ώσπου να αγγίξει τα όρια της ενηλικίωσης. Σε ηλικία 17 ετών, το πρώτο μεγάλο βήμα που σηματοδοτούσε την αρχή μιας καριέρας ήταν η μετακίνηση στην Ατλέτικο Μινέϊρο, με την οποία και υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο το καλοκαίρι του 2013.

«Ήμουν αναστατωμένος αφήνοντας το Σάο Πάολο, αλλά μερικές ημέρες αργότερα υπέγραψα το συμβόλαιο μου με τον “κόκκορα” (σ.σ. παρατσούκλι της Μινέιρο) και όλα πέρασαν. Νομίζω ότι έμαθα πολλά στην Ατλέτικο, μου αρέσει πολύ το Μπέλο Οριζόντε, μια καλή πόλη για να ζήσω», δήλωνε σε Βραζιλιάνο δημοσιογράφο, καιρό αφότου είχε γίνει πια επαγγελματίας, το 2017, στη δεύτερη ομάδα των «alvinegros».

Κι αν εκείνη η μετακόμιση τον έκανε στην αρχή να νιώθει «έξω από τα νερά» του, όσα έζησε από την πρώτη χρονιά στο σύλλογο απόσβεσαν γρήγορα το ένστικτο της παιδικής ανωριμότητας.

Στο «Cidade Do Galo», την «πόλη των κοκκόρων» ελληνιστί ή πολύ απλά στο προπονητικό της κέντρο, ο Ζοάο Φιγκεϊρέντο παρακολουθούσε καθημερινά στις προπονήσεις το ίνδαλμα του, τον Ροναλντίνιο Γκαούτσο.

Μαζί με τον αδερφό του, παρατηρούσε από κοντά το λόγο που εκείνος και ο αδερφός του λάτρεψαν το ποδόσφαιρο και από μικροί καθηλώνονταν με τις ώρες μπροστά από την τηλεόραση για να τον βλέπουν να αγωνίζεται.

Πόσο μάλλον να προπονούνται μαζί, στο ίδιο γήπεδο, την εποχή που ο μεγάλος «Ρόνι» διένυε την τελευταία λαμπρή σελίδα της καριέρας του, οδηγώντας την Μινέιρο στον πρώτο της και μοναδικό ως σήμερα τίτλο Κόπα Λιμπερταδόρες.

Ακόμα όμως και αργότερα, όταν ο ίδιος αποτελούσε βασικό παίκτη της Ατλέτικο Β’, πήρε πράγματα από έμπειρους επιθετικούς που ναι μεν του έκρυβαν τον ήλιο της βασικής ενδεκάδας, αλλά σφυρηλάτησαν τη στόφα του με σπάνια χειροτεχνία.

«Εκπαιδεύθηκα με το επαγγελματικό σύνολο, αλλά με την επιστροφή των κυριότερων παικτών έχασα τον χώρο μου. Ήταν όμως πολύ καλό να διδαχθώ από διάσημους παίκτες όπως ο Ρομπίνιο, ο Φρεντ, ο Λούκας Πράτο, μεταξύ άλλων».

Κι όπως πάντα, σε κάθε ιστορία ποδοσφαιριστή θα υπάρχει πάντα ένας μέντορας. Ο συγκεκριμένος προπονητής που θα εμπνεύσει και θα «ζημώσει» ακόμα παραπάνω τον παίκτη στο διάβα για την μακροχρόνια σταδιοδρομία του.

Για τον Ζοάο Φιγκεϊρέντο, τον ρόλο αυτό έπαιξε ο Ροζέριο Μικάλε, τεχνικός της Κ-21 της Μινέιρο το 2017, ο άνθρωπος που οδήγησε την Ολυμπιακή ομάδα της Βραζιλίας στο χρυσό του 2016 στο οικείο Ρίο Ντε Τζανέιρο.

«Ο Μικάλε είναι διαφορετικός. Είναι ένας κορυφαίος προπονητής. Κάθε φορά που φεύγαμε από την προπόνηση, ήταν σαν να είχαμε μάθημα ποδοσφαίρου. Γνωρίζει πολλά για το ποδόσφαιρο, τόσο τεχνικά όσο και τακτικά, συμπαθεί τους παίκτες και δίνει στους αθλητές μεγάλη εμπιστοσύνη. Κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, άλλωστε, αξίζει», ανέφερε στην ίδια συνέντευξη για τον έμπειρο coach.

Τα χρόνια πέρασαν, οι επίσημες συμμετοχές με την ασπρόμαυρη φανέλα ήταν γεγονός (τρία ματς πρωταθλήματος κόντρα σε Φλουμινένσε, Βιτόρια και Ρεσίφε) και τον Απρίλιο του 2018 κλήθηκε να ανοίξει τα φτερά του σε έναν εξωτικό για τα βραζιλιάνικα δεδομένα ουρανό.

Η Ζαλγκίρις Κάουνας τον απόκτησε ως ελεύθερο και ο ίδιος συνέχισε με φόρα το επόμενο κεφάλαιο της ζωής του, με το βλέμμα εμπρός, ενίοτε πάνω, μα ποτέ πίσω.

Μετά από 39 επίσημα ματς πρωταθλήματος στην λιθουανική λίγκα, με απολογισμό 14 γκολ και τέσσερις ασίστ (εκ των οποίων τα 10 γκολ και οι 2 ασίστ στα 17 του ματς τη σεζόν 18/19), κατασκεύασε το διαπιστευτήριο της αξίας του για μια νέα, αναβαθμισμένη περιπέτεια.

Το περασμένο καλοκαίρι, ο ΟΦΗ κατέβαλλε το ποσό των 100 χιλιάδων ευρώ για να τον κάνει κάτοικο Ηρακλείου και μερικούς μήνες αργότερα ο Ζοάο Φιγκεϊρέντο πορεύεται απρόσκοπτα στο ταξίδι του.

Στην κρητική ατμόσφαιρα, στο κέντρο της πόλης που επισκέπτεται συχνά στον ελεύθερο του χρόνο για να ανανεωθεί και που του θυμίζει το σπίτι του, το Σάο Πάουλο, την πατρίδα Βραζιλία, δεν χρειάστηκε καιρό να προσαρμοστεί.

Και ήδη, με τα δύο γκολ του έπειτα από επτά αγώνες ως παίκτης των Ομιλητών, ο 23χρονος Ζοάο δηλώνει «παρών», έμπρακτα, βάζοντας και εκείνος το δικό του λιθαράκι στη δόμηση της πιο ευχάριστης προσπάθειας στο φετινό ελληνικό πρωτάθλημα.

Με την πίστη, την αφοσίωση και τη δύναμη της θέλησης, της τίγρης που κοσμεί τον εσωτερικό του κόσμο και τη διαδικτυακή του βιτρίνα.