HomeΓΝΩΜΕΣ«Υποψήφιες υποσχέσεις» του Μάριου Λεβέντη

«Υποψήφιες υποσχέσεις» του Μάριου Λεβέντη

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Πάνω στο ντιμπέιτ της άνοιξης με το καλοκαιράκι, ο καιρός διαχωρίζει τη θέση του και το ρίχνει έξω. Τη μια θα πάψει, την άλλη θα στάξει και θα λιάσει. Είναι αναποφάσιστος και κουτός,  ακολουθεί το ρεύμα που πληρώνει ακριβά. Με τόσες μαρκίζες που ανάβουν διαφημίσεις είναι λογικό το κόστος. Το παράλογο είναι πως το έργο είναι το ίδιο, ατάκα δεν αλλάξει, φινάλε δεν ανατρέπεται.

Απ’ όπου και να κρατά η σκούφια της ελπίδας, την έχουμε ανάγκη. Είτε νομοταγής είτε λαθρεπιβάτισσα. Η έννοια της μεγάλης αλλαγής στην ιστορία, ήταν πάντοτε το σιρόπι φράουλα που καταπολεμούσε τη φαρυγγίτιδα της επιπολαιότητάς μας. Κι αυτό, γιατί μονίμως κατεβαίνουμε με τον συνδυασμό των δύο ύψιλον – των υποψήφιων υποσχέσεων. Υποσχέσεις που ποτέ δεν έμαθαν να τηρούνται, αλλά παραδόξως σπούδασαν να βάζουν υποψηφιότητα.

Και μπορεί πάνω στην έξαψή μας, να ψάχνουμε το καλό τους προφίλ και  να τις κάνουμε φωτομοντέλα για το τουρνέ της πειθούς μας, αλλά η αγωνία στην κάλπη ζωής και της κοινωνίας παραμένει ίδια κι απαράλαχτη, την ίδια ευχή έκαναν κι οι δυο, όταν πέταξαν το κέρμα στην λίμνη της τύχης τους: Να κρατήσουν τον όρκο τους, να κρατήσουν τον λόγο τους όσοι μας υποσχέθηκαν. Έμπρακτα και σταράτα.

Στο ψηφοδέλτιο που σταυρώνουν και σταυρώνουμε, άλλος πόλεμος δεν αντέχεται. Παρ’ όλο που σ’ αυτό το νούμερο ρουλέτας ποντάρουν όλοι.  Όχι γιατί είμαστε ευάλωτοι ευκολόπιστοι, γιατί είμαστε άνθρωποι αδύναμοι κι είναι αυτό το δυνατό μας σημείο. Μόνο που δεν σπουδαιολογήσαμε πως σε διαβίωση και ιεραρχία, το ‘ειρηνικό’ δελτίο τύπου βγαίνει πάντα μετά το πρώτο θύμα…

Διαφήμιση
Διαφήμιση