Να μας ζήσουν οι επενδύσεις!

Ένα ακόμη δείγμα του απέραντου αλαλούμ που επικρατεί στην κυβέρνηση Σύριζα-Ανέλ, είναι και τα τελευταία κρούσματα με τις λεγόμενες «επενδύσεις».

Πρώτο και καλύτερο κρούσμα η υπόθεση Eldorado Gold. Η κυβέρνηση εδώ και καιρό παίζει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι με την εν λόγω εταιρεία.

Από τη μια την καταδικάζει πως μολύνει το περιβάλλον, πως τη διώχνουν όπου κι αν πάει, πως έτσι και πως αλλιώς. Από κοντά κι ο αμίμητος Καρανίκας που βγαίνει δημοσίως και στέλνει την εταιρεία στα «τσακίδια» υπό τη συνοδεία εκατοντάδων «like» στα κοινωνικά δίκτυα και με επαινετικά σχόλια του στυλ «μπράβο Νικόλα», «καλά τους έκανες», κλπ.

Λίγες μέρες μετά η Eldorado πατάει πόδι και απειλεί με άμεση αποχώρηση. Στα κοινωνικά δίκτυα χλεύαζουν την εταιρεία που, όπως έγραψαν, όλο φεύγει κι όλο μένει. Όμως, οι μεταλλωρύχοι κατεβαίνουν στην Αθήνα αποφασισμένοι να μην πεταχτούν στο δρόμο ή να ζουν με τα ψιχία της κ. Φωτίου.

Η κυβέρνηση αναδιπλώνεται και δίνει τις 3 άδειες που απαιτούνται, δίνοντας τέρμα σε μια ατελέσφορη διαμάχη και, επιπλέον, κάνοντας τον Καρανίκα να μείνει σύξυλος, προς το παρόν τουλάχιστον.

Ένα δεύτερο κρούσμα χάους είναι οι επενδύσεις του Κατάρ. Ο κρατικός επενδυτικός όμιλος Al Rayyan που μετά από πολιτικές διαπραγματεύσεις που είχαν ξεκινήσει από το 2010 ήρθε στην Ελλάδα για να επενδύσει στη Ζάκυνθο και αλλού, «έμπλεξε» με τα τοπικά συμφέροντα και τη γραφειοκρατία και «κούνησε μαντήλι» αφήνοντας σαφείς αιχμές για το αρνητικό επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα λέγοντας «με το ζόρι επενδύσεις δεν γίνονται».

Μετά το κάζο αυτό, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την έλευση επενδυτών από το Άμπου Ντάμπι. Μένει να δούμε τι κατάληξη θα έχουν και αυτά τα σχέδια.

Η χώρα μας πρέπει ίσως να είναι η μοναδική παγκοσμίως που επενδυτές «σηκώνουν τα χέρια ψηλά». Πότε οι αλλοπρόσαλλοι νόμοι, πότε η πολεοδομία και η αρχαιολογική υπηρεσία, πότε οι ντόπιοι με τα μικροσυμφέροντα τους, πότε η δασική υπηρεσία και πότε οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, πάντα κάτι θα υπάρχει για να χαλάσει τη δουλειά.

Κάποιος θα αναρωτιόταν εδώ, μα είναι σωστό να καταστραφεί ένα δάσος, να μολυνθεί ένα ποτάμι ή να χαθούν αρχαία ερείπια για να βγάλουν λεφτά μερικοί πλουτοκράτες;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι, σαφώς όχι. Αλλά κάπου μπορεί να βρεθεί μια μέση λύση. Άν αποκλείσουμε τις επενδύσεις που στο κάτω-κάτω εκτός από έσοδα στο κράτος δίνουν και πολύτιμες θέσεις εργασίας για να προστατεύσουμε ένα μοναστήρι ή ένα αλσύλλιο ή τα αμπέλια και τις ελιές ορισμένων ανθρώπων, τι όφελος θα υπάρχει; Προφανώς αξίζει τον κόπο η θυσία αφού οι τυχόν μοναχοί ή οι αγρότες θα αποζημιωθούν για τις περιουσίες τους.

Εκτός κι αν ορισμένοι εκτιμούν πως τα χωράφια τους θα πάρουν αξία στο μέλλον όταν περάσει από κοντά εθνική οδός ή ανοίξει στρατόπεδο και πανεπιστήμιο στην περιοχή.

Να θυμίσουμε πως πριν από πολλά χρόνια και όταν τα πρώτα αυτοκίνητα ήρθαν στην Ελλάδα, οι αμαξάδες σήκωσαν τον κόσμο στο πόδι διότι θεώρησαν πως τα αυτοκίνητα ήταν απειλή για τις δουλειές τους. Μπροστά στο κοντόφθαλμο συμφέρον τους δεν είδαν πως το αυτοκίνητο ήταν το μέλλον.

Άν λοιπόν θέλουμε επενδύσεις, ας ξανασκεφτούμε τι ζητούμε ως λαός. Η δε εκάστοτε κυβέρνηση με προσεκτικά βήματα οφείλει να εκσυγχρονίσει τους επενδυτικούς νόμους για να έρθουν χρήματα στην Ελλάδα. Εκτός κι αν προτιμούμε τα δανεικά της Μέρκελ και του Σόϊμπλε που συνοδεύονται από δρακόντεια μέτρα λιτότητας (βλέπε φόρους και περικοπή μισθών και συντάξεων).

Η ευχή είναι να ξεπεραστούν οι τοπικισμοί και η χαώδης νομοθεσία για να ευοδωθούν οι όποιες επενδύσεις. Η χώρα μας είναι ιδανικός τόπος για αυτές. ΄Εχει καταρτισμένο εργατικό δυναμικό, ιδανικό κλίμα και είναι πυλώνας πολιτικο-κοινωνικής σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Λέγεται πως η φράση «να σας ζήσει», αναφερόταν σε μια ευχή που έκανε ο κόσμος στους γονείς ενός νεογέννητου επειδή πριν κάμποσα χρόνια υπήρχε περισσότερη πιθανότητα να γεννηθεί νεκρό ένα μωρό ή να πέθαινε στη γέννα παρ’ ότι να ζούσε.

Κάνοντας μια μεταφορά αναφορικά με τις επενδύσεις, μέχρι τώρα η τρέχουσα κυβέρνηση χάνει το ένα «νεογέννητο» μετά το άλλο.

Είθε τα επόμενα να επιβιώσουν.

Μ.Μ.