HomeHL-CultureΠασκάλ Μπρυκνέρ στην 14η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου: «Το βιβλίο είναι «οχυρό»»

Πασκάλ Μπρυκνέρ στην 14η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου: «Το βιβλίο είναι «οχυρό»»

«Οι περίοδοι παρακμής είναι πολύτιμες για τη λογοτεχνία»

Διαφήμιση
Διαφήμιση

«Οι περίοδοι παρακμής είναι πολύτιμες για τη λογοτεχνία… Η  λογοτεχνία όμως δεν μπορεί και πολλά πράγματα. Δεν είμαστε αρμόδιοι οι συγγραφείς να μιλάμε για όλους τους τομείς , είναι τεράστια η ευθύνη. Αν και στη δεκαετία του ΄70 ο Σάρτρ, έλεγε πως «η λογοτεχνία κάνει καλό στην υγεία». Ελπίζω λοιπόν στον παράδεισο να υπάρχει μια βιβλιοθήκη… «.

Σαφέστερος, πλέον συμπαθής στο κοινό από την τοποθέτησή του της προηγούμενης μέρας επί αμιγώς πολιτικών ζητημάτων της Ευρώπης και του προσφυγικού ζητήματος, εμφανίστηκε, «παίζοντας μόνος πλέον μπάλα στο δικό του γήπεδο-αυτό της κοινωνικής κριτικής, των κοινωνικών και …ερωτικών μετασχηματισμών» ο Γάλλος «σταρ» της 14ης Διεθνούς Έκθεσης βιβλίου , Πασκάλ Μπρυκνέρ.

Στην πάνδημη συζήτηση -δημόσια συνέντευξη που διοργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού με αφορμή και την επανέκδοση (Από τις εκδόσεις «Πατάκη» του best-seller βιβλίου του «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» ) ο Πασκάλ Μπρυκνέρ μίλησε για τα  δύσκολα παιδικά του χρόνια, για τον βίαιο πατέρα του , για τις χειροδικίες του με θύμα τη μητέρα του και τον ίδιο ( «ίσως έγινα συγγραφέας για να ξεπεράσω εκείνη την εποχή. Αν και πολλοί της γενιάς μου έλαβαν μια βίαιη εκπαίδευση με ξύλο. Ίσως όλα μου τα βιβλία γράφτηκαν για να ξεπεράσω εκείνα τα χρόνια. Το βιβλίο είναι τελικά ένα οχυρό που προστατεύει -και τον συγγραφέα και τον αναγνώστη – από τον έξω -ακατανόητο- κόσμο») .

Στη συζήτηση ο Μπρυκνέρ μίλησε για τον ερωτισμό ( το αντίθετο του ερωτισμού δεν είναι η αθωότητα , είναι η κούραση του να ζεις» έλεγε χαρακτηριστικά) , την σεξουαλική ελευθερία (ότι ήταν απαγορευμένο στη δεκαετία του 60 και του 70, έγινε «υποχρεωτικό στη συνέχεια», είπε) , την απόλυτη έλλειψη σεξουαλικότητας και ερωτικότητας των σύγχρονων κοινωνιών, τον αγγλοσαξωνικό πουριτανισμό που …»καλά κρατεί» κατά την άποψη του, μίλησε για τις φεμινίστριες και τη σχέση έρωτα και εξουσίας , για τη σύγχρονη επιρροή της θρησκείας στην έκφραση ερωτισμού , την επιστροφή του πουριτανισμού, τη συζυγική «πίστη» και απιστία που στις ΗΠΑ -όπως είπε- παίρνει διαστάσεις σχεδόν…πατριωτικές.

Όσον αφορά την «ισλαμοφοβία» που επικρατεί στις δυτικές κοινωνίες -ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο Μπρυκνέρ μάλλον διαφώνησε. «Δεν είναι θέμα φοβίας αλλά θέμα λογικής. Ο φόβος είναι φυσιολογικό μετά απ΄ όσα συνέβησαν. Δεν παράγει όμως ρατσισμό. Οι πρώτοι που ανησυχούν είναι οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι… Δεν είναι ισλαμο-φοβία αλλά φόβος για τις ακραίες εκφράσεις της συγκεκριμένης θρησκείας. Στη Γαλλία εξάλλου οι θρησκευτικές διαφορές δεν είναι- δεν ήταν ποτέ έντονες. Στη Γαλλία μπορούμε να κριτικάρουμε , να σατιρίσουμε λ.χ τον Ιουδαϊσμό , ποτέ όμως τον ισλαμισμό (αναφέρθηκε στα παραδείγματα του περιοδικού «charlie hebdo»)

«Θέλουμε απλώς ίση μεταχείριση ανάμεσα στις τρεις εκφράσεις του μονοθεϊσμού…(χριστιανισμό, ιουδαϊσμό, ισλαμισμό) τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «Στη Γαλλία είναι πιο σημαντική η ιδιότητα του πολίτη απ’ αυτή του θρησκευόμενου. Πρώτα είμαστε Γάλλοι πολίτες και μετά χριστιανοί, Εβραίοι ή άθεοι».

Protothema.gr

Διαφήμιση
Διαφήμιση