HomeHL-CultureΤα δίδυμα αδέλφια από την Κρήτη συμπράττουν με την Μαρία Φαραντούρη

Τα δίδυμα αδέλφια από την Κρήτη συμπράττουν με την Μαρία Φαραντούρη

Εμφανίσεις στον «Παρνασσό»

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Οι δίδυμοι τραγουδοποιοί Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης συνεργάζονται με την Μαρία Φαραντούρη για τέσσερις εμφανίσεις τους στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσό» με γενικό τίτλο «Όλα αρχίζουν ξανά». Τα δύο αδέλφια από την Κρήτη, θα τραγουδήσουν κομμάτια από τον πρώτο τους  δίσκο » Προσωπικό» σε  ποίηση Ελλήνων και ξένων ποιητών (Φερνάντο Πεσσόα, Τζελαλαντίν Ρουμί, Πάμπλο Νερούδα, Μπέρτολντ Μπρεχτ, Μιχάλη Γκανά, Μηνά Δημάκη, κ.α.), και μαζί με την Μαρία Φαραντούρη τραγούδια δικά τους και μπαλάντες του  Bob Dylan και Leonard Cohen. Αν και μόλις 24 χρονών, οι αδελφοί Καλογεράκη αποδεικνύουν ότι ο ποιητικός λόγος μπορεί να πυροδοτήσει τη σύγχρονη ελληνική δημιουργία, με φρέσκια ματιά, γόνιμες επιρροές και σεβασμό στη γραφή των σπουδαίων.

Οι δίδυμοι αδελφοί Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης άρχισαν να ασχολούνται με τη μουσική -και πιο συγκεκριμένα με τη μελοποίηση ποίησης- από αξιοσημείωτα νεαρή ηλικία. Διακρίθηκαν στην 4η Ακρόαση της Μικρής Άρκτου και αυτό οδήγησε στο πρώτο τους CD με τίτλο «Προσωπικό», που κυκλοφόρησε λίγο πριν από τα τέλη της περυσινής χρονιάς και, εύλογα, από τη Μικρή Άρκτο. Επιμένοντας συνειδητά στον δύσκολο ποιοτικό δρόμο στον οποίο άρχισαν να βαδίζουν εξαρχής, ο Μιχάλης Καλογεράκης μελοποίησε τέσσερις Έλληνες και έξι ξένους ποιητές και, σε μια περίπτωση, τον Παντελή Καλογεράκη και, από κοινού και με τη σύμπραξη σε τρία της Μαρίας Φαραντούρη, ερμηνεύουν αυτά τα τραγούδια τα οποία δίνουν την πρώτη θέση στον λόγο, που όμως «συνομιλεί» ισότιμα με την όμορφη και καλαίσθητη μουσική του επένδυση. Το «Προσωπικό» είναι μια πρώτη δισκογραφική κατάθεση που καταχωρείται στις πλέον αξιόλογες των τελευταίων χρόνων και συνιστά μιαν ισχυρή υποθήκη για ένα ακόμα σημαντικότερο μέλλον.

* Η αμέσως προηγούμενη και ανάλογη περίπτωση διδύμων αδελφών στο ελληνικό τραγούδι ήταν φυσικά ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας. Αν υποθετικά κάποιος, μόνον εξαιτίας αυτού του γεγονότος, σας συνέκρινε μαζί τους, πώς θα το εκλαμβάνατε και τι θα του απαντούσατε;

Μιχάλης Καλογεράκης: Η συγκριτική σκέψη δεν έχει χώρο στην τέχνη. Η μια πνοή είναι μια, οι δύο είναι αμέτρητες, γράφει ο Γιάννης Στίγκας σε ένα ποίημά του. Οι αδελφοί Κατσιμίχα είναι σημαντικό κεφάλαιο στο ελληνικό τραγούδι, αλλά φαντάζομαι μόνο περιεκτικά μπορεί να συγκρίνει κανείς δύο ζευγάρια διδύμων, καθώς η μουσική οφείλει να απασχολεί τον ακροατή και όχι η οικογενειακή κατάσταση των δημιουργών της.

* Είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι δίδυμοι και ειδικά οι ομοζυγωτικοί έχουν έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο για να λειτουργούν αναφορικά με οτιδήποτε. Για εσάς προσωπικά ισχύει αυτό και στη μουσική, στο πώς γράφετε τα τραγούδια σας;

Παντελής Καλογεράκης: Ναι, είμαστε ομοζυγωτικοί δίδυμοι και γι’ αυτό υπάρχει ισχυρός δεσμός, χωρίς αυτό να τον κάνει ισχυρότερο από άλλων, στη μουσική μας πάντως είμαστε μαζί. Πάνω στη σκηνή η επικοινωνία μας επαληθεύει το κοινό μας DNA. Από αυτή την πλευρά, ναι, λειτουργούμε διαφορετικά από τους υπόλοιπους.

* Γιατί, ενώ υποθέτω ότι αρχίσατε ταυτόχρονα να ασχολείστε με τη μουσική και ενώ επίσης είστε και οι δύο ερμηνευτές, τη μουσική των τραγουδιών σας γράφει μόνον ο Μιχάλης; Έχει και αυτό να κάνει με τον «ρόλο» κάθε διδύμου στην αδελφική σχέση, τις κατά κανόνα δηλαδή πολύ διαφορετικές προσωπικότητές τους παρά την εξωτερική ομοιότητά τους;

Μ.Κ:. Ναι, είμαστε στενά δεμένοι μεταξύ μας, όμως αυτό δεν μας κάνει το ίδιο άτομο, διαφέρουμε πολύ. O Παντελής σπουδάζει στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και γράφει ποίηση, δεν θα έλεγα λοιπόν πως επιλέξαμε ρόλους. Ίσως απλά προέκυψαν δρόμοι και τρόποι έκφρασης διαφορετικοί για καθένα μας.

* Τι έκανε δυο παιδιά δέκα έξι ετών, που μόλις είχαν αρχίσει να ασχολούνται με τη μουσική, αντί να προσπαθήσουν να γράψουν ένα τραγουδάκι με τις δικές τους μόνο δυνάμεις όπως οι περισσότεροι άλλοι, να καταπιαστούν με τη μελοποίηση ενός ποιήματος του Μιχάλη Γκανά, ούτε καν κάποιου από τους «κλασικούς» ποιητές μας, και όταν μάλιστα δεν ήταν από τα γνωστότερά του;

Π.Κ.: «Η μοίρα των ανθρώπων είναι ο χαρακτήρας τους…». Όταν κάναμε τα πρώτα μαθήματα κιθάρας ο Μιχάλης και εγώ θέλαμε να τραγουδήσουμε, οι γνώσεις μας στην κιθάρα ήταν ελάχιστες και έτσι, μοιραία, καθώς υπήρχαν ποιητικές συλλογές στο σπίτι αφού και οι γονείς μας και εμείς διαβάζαμε ποίηση, ανοίξαμε κάποιες από αυτές και αρχίσαμε σαν παιχνίδι να γράφουμε μουσική. Θυμάμαι μια ανθολογία του Σεφέρη…

* Και ποιος ήταν ο λόγος που στα τραγούδια σας στη συνέχεια, αυτά δηλαδή που περιλαμβάνονται στον δίσκο, δεν γράψατε δικούς σας στίχους όπως κάνει η συντριπτική πλειονότητα των τραγουδοποιών / ερμηνευτών, από την παράδοση των οποίων σαφώς και προέρχεστε, ή έστω δεν απευθυνθήκατε σε κάποιους από τους, όχι λίγους, καλούς αμιγώς στιχουργούς που διαθέτει η χώρα μας, αλλά συνεχίσατε να μελοποιείτε ποιητές;

Μ.Κ. Επειδή μεγαλώνοντας έγινε συνειδητή επιλογή η μελοποίηση ποιημάτων. Ψάχνω πάντα βαθιά στον λόγο, να είναι ειλικρινής και να πηγάζει από μιαν ανάγκη, στίχο που να μην κρύβει τεμπελιά ή ευκολία. Με εμπνέει ένα ποίημα του Πεσόα εξίσου με μια παράγραφο από το «Ο Υπνοβάτης» της Καραπάνου, με μια παράγραφο από μια εφημερίδα, ακόμα και μια αγγελία στην εφημερίδα μπορεί να είναι ποίημα. Δεν αποκλείουμε ασφαλώς τίποτα και κανέναν. Στιχουργοί υπέροχοι υπάρχουν, όλα είναι θέμα στιγμής.

* Έχετε μελοποιήσει Έλληνες και ξένους ποιητές, παλαιότερους και σύγχρονους, του ασιατικού Μεσαίωνα μέχρι και beat… Δεν υπάρχει κάποιο είδος, κάποιο ύφος, έστω, ποίησης που να προτιμάτε περισσότερο από τα άλλα; Η επιλογή κάθε ποιήματος το οποίο μελοποιείτε είναι πάντα μόνο δική σας ή «συμβουλεύεστε» κατά κάποιον τρόπο και άλλον/ους;

Π.Κ.: Η επιλογή είναι πάντα δική μας, είτε εγώ θα διαβάσω ένα ποίημα και θα το δείξω στον Μιχάλη είτε το αντίστροφο. Η ανάγνωση ποιημάτων και η μουσική είναι μια καθημερινή ασχολία. Η ποίηση είναι μία, τα «είδη» τα ορίζουν οι θεωρητικοί. Εμείς είμαστε λάτρεις της εξομολόγησης.

* Ποιο είναι το αγαπημένο στιχουργικά τραγούδι καθενός σας από τον δίσκο, σε ποιο συγκλίνετε και οι δύο και, σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί;

Μ.Κ.: Το «Αγάπη μου» του Φερνάντο Πεσόα. Είναι ένα ποίημα που με ακολουθεί από την ημέρα που το διάβασα. Οι άνθρωποι είμαστε τόσο ανόητοι, ασχολούμαστε με τις νίκες και τις ήττες μας σαν να είναι το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο. Πολεμάμε, ανταγωνιζόμαστε, ζηλεύουμε, ξεχνάμε τη φύση γύρω μας και ότι είμαστε μέρος της.

Π.Κ.: Ο Μηνάς Δημάκης είναι από τους αγαπημένους μου ποιητές. Το ποίημά του «Είναι δρόμοι…» είναι φοβερά επίκαιρο. Είναι από τα πρώτα μας τραγούδια σε ηλικία δέκα επτά ετών. «Λόγια ειπωμένα μόνο για τον άνεμο…». Τα λόγια εκ των προϋποθέσεων, κάλπικες δεκάρες σε μια κοινωνία όπου ο Λόγος δεν υπάρχει στο έξυπνο πληκτρολόγιο των iPhone.

* Υπάρχει κάποιος/οι δημιουργοί που να μην σας έχουν επηρεάσει απλά αλλά να είναι «σημείο αναφοράς» για εσάς;

Μ. Κ.: Οι Leonard Cohen, Nick Cave, Ζαν ΛΙκ Γκοντάρ, Cesaria Evora, Μάρθα Φριντζήλα, Μαρία Φαραντούρη, Ντιάνα Μανουρά.

Π. Κ.: Οι Πίνα Μπάους, Αρθούρος Ρεμπό, Φλέρυ Νταντωνάκη, Μάρθα Φριντζήλα, Γιώργος Μπινιάρης.

* Την παραγωγή του CD υπογράφει ο ίδιος ο Παρασκευάς Καρασούλος, κάτι που έχει κάνει σε ελάχιστα άλλα της Μικρής Άρκτου. Σας εξέπληξε όταν σας είπε ότι θα την αναλάμβανε, πώς αντιδράσατε γενικότερα όταν το μάθατε; Πόσο πιστεύετε ότι συνέβαλλε αυτό το γεγονός στο τελικό αποτέλεσμα;

Μ. Κ.: Ενθουσιασμός. Ο Παρασκευάς έχει τη δική του ματιά στα πράγματα. Έμπειρος, ακριβής και πολυπράγμων. Αν δεν ήταν εκείνος ο δίσκος δεν θα υπήρχε!

* Πώς προέκυψε η σύμπραξη της Μαρίας Φαραντούρη και – πέραν από το ότι είναι τιμή για νέους δημιουργούς – τι θεωρείτε ότι  προσφέρει συγκεκριμένα στα τραγούδια που συμμετέχει;

Π. Κ.: Η Μαρία Φαραντούρη μας αγκάλιασε και μας στήριξε πολύ σε όλη αυτή την εργασία. Η φωνή της στα τρία αυτά τραγούδια έδωσε στα ποιήματα τη φωνή που τους άρμοζε. Στην μπαλάντα του Ευθυμιάδη μια γλυκιά αισθαντικότητα, στον Μπέρτολντ Μπρεχτ τη μόνη αλήθεια και στον Πάουλ Τσέλαν μια δυνατή καταγραφή του περιεχομένου.

* Πόσο διαφορετικός ή και, για να το πούμε ξεκάθαρα, κατώτερος ηχητικά  πιστεύετε ότι θα ήταν ο δίσκος αν δεν τον είχε ενορχηστρώσει ο Γιώργος Ανδρέου;

Μ. Κ. Ο Γιώργος Ανδρέου μετέφερε τα τραγούδια μας στο κόσμο με διακριτικότητα και σεβασμό, αυτό είναι σημαντικό. Τον εκτιμώ πολύ για αυτό. Η προσοχή του στο να μην «καταπιεί» η μουσική τον λόγο ήταν καθοριστική στο αποτέλεσμα της ενορχήστρωσης.

* Θεωρείτε ότι υπάρχει χώρος στο ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι του 2017 αλλά και, εξίσου σημαντικό, κοινό για τραγούδια αλλά πιθανόν και στάση και ήθος όπως τα δικά  σας;

Π. Κ.:  Χίλιοι καλοί χωράνε. Η αγάπη είναι η απάντηση. «Ο κόσμος πάει μπροστά, δεν περιστρέφεται λοιπόν;»

* Τι σκοπεύετε να κάνετε για να υποστηρίξετε τον δίσκο με τις ζωντανές εμφανίσεις σας;

Μ. Κ.: Τα Σάββατα 18 και 25 Φεβρουαρίου και 4 Μαρτίου και την Παρασκευή 10 Μαρτίου στον «Παρνασσό», μαζί με την Μαρία Φαραντούρη, θα παρουσιάσουμε μεγάλο μέρος του δίσκου καθώς και άλλα αγαπημένα τραγούδια.

* Και τέλος, υπάρχουν καθόλου σχέδια, ιδέες ή ίσως ακόμα και μια κάποια προεργασία για το δεύτερο βήμα σας;

Π. Κ.: Υπάρχουν σχέδια, υπάρχουν ιδέες. «Κι όλα θα γίνουν με την σωστή ταχύτητα, θα δεις. Ούτε που θα ακουστεί ο κρότος που θα κάνει το γαμώτο». Αυτά που θέλουμε να σας πούμε, τα πιο όμορφα απ’ όλα, δεν σας τα έχουμε πει ακόμα!

Avgi.gr, viva.gr

Διαφήμιση
Διαφήμιση