HomeΓΝΩΜΕΣMega, ΔΟΛ: Για να μην φουντάρει κάποιος από την ταράτσα…

Mega, ΔΟΛ: Για να μην φουντάρει κάποιος από την ταράτσα…

Διαφήμιση
Διαφήμιση
Tου Δημήτρη Καλαντζή

Η αναδιάταξη του μιντιακού τοπίου που συντελείται στην Ελλάδα έχει έως τώρα μοναδικούς χαμένους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ.

Η κυβέρνηση δείχνει να χαίρεται που «εχθροί» της κατεβάζουν ρολά.

Οι παλαιοί μιντιάρχες, ως τουρίστες στο Αλέππο, παρακολουθούν απαθείς τα συντρίμμια των αυτοκρατοριών τους.

Οι νέοι μιντιάρχες απολαμβάνουν το πλήθος των προθύμων να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Και μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι (σε παλιά και νέα μίντια) βρίσκονται στο απόλυτο κενό.

Τα αντικειμενικά δεδομένα είναι δύο:

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε τέλμα. Οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν έχουν λόγο να διαφημιστούν, αφού ο κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει, κι έτσι το μοναδικό διάφανο και «υγιές» έσοδο των ΜΜΕ, δεν μπορεί πλέον να τα θρέψει.

Η κυβέρνηση αποφάσισε (ορθώς) να σταματήσει τη χαριστική δανειοδότηση στα ΜΜΕ που είχαν υπερδανειστεί και τίποτα δεν έδειχνε ότι θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.

Η υπόθεση περιπλέκεται όταν αφήνουμε τα αντικειμενικά δεδομένα και εξετάζουμε τις παραμέτρους τους.

Εργασιακοί νόμοι: αποδείχθηκαν ανίκανοι να επιβάλλουν ακόμα και τη βασική συνθήκη που λέει ότι «ο εργαζόμενος δουλεύει και ο εργοδότης τον αμείβει για την εργασία του».

Οι εργαζόμενοι του Mega έμειναν επί επτά μήνες απλήρωτοι, οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ επί έξι και οι εργοδότες τους κλήθηκαν απλά για «φιλικό διάλογο» στο Υπουργείο Εργασίας χωρίς να τους επιβληθεί ποτέ σοβαρή ποινή.

Εργοδότες ΜΜΕ: το καλοκαίρι στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής το Πανελλήνιο είχε την ευκαιρία να ακούσει από το στόμα των πιο πλούσιων και ισχυρών μιντιαρχών κουβέντες όπως: «δεν ξέρω τι θα γίνει με την επιχείρησή μου», «εγώ δεν ήθελα να πάρω τηλεοπτική άδεια», «το κανάλι μου χρωστάει, δεν του χρωστάω εγώ» με κορυφαία την αποστροφή του υιού Ψυχάρη ότι δανείζεται με εγγύηση… «αέρα»!

Οι εργοδότες μιντιάρχες έριξαν τις ευθύνες στην άτυχη στιγμή, στον κακό καιρό, στους συνέταιρούς τους, κάποιοι στην κυβέρνηση, ουδείς όμως αναγνώρισε τις δικές του ευθύνες για την απαξίωση της επιχείρησής του.

Τράπεζες: η ίδια επιτροπή της Βουλής κάλεσε τους τραπεζίτες να εξηγήσουν για ποιο λόγο χρηματοδοτούσαν επιχειρήσεις ΜΜΕ με τεράστια ποσά, λαμβάνοντας μηδαμινές εγγυήσεις και ουδείς παραδέχτηκε λάθος, ολιγωρία ή «πολιτικό δάκτυλο».

Όλοι υπερασπίστηκαν τις επιλογές τους ως ορθές και κανείς δεν βρέθηκε να τους απομακρύνει από τις υψηλότατες τραπεζικές θέσεις που κατέχουν.

Κυβέρνηση: μετά από έναν διαγωνισμό / καζίνο, όπου το μόνο κριτήριο για την απόκτηση τηλεοπτικής άδειας ήταν το «πορτοφόλι» του υποψήφιου καναλάρχη, η κυβέρνηση αποσύρθηκε, ρίχνοντας τον «μουτζούρη» στην ανεξάρτητη αρχή για να ξεκινήσει από το μηδέν τη διαδικασία. Εντωμεταξύ… το απόλυτο χάος.

Συνδικαλισμός: τα σωματεία βρέθηκαν να διαχειρίζονται μία θύελλα χωρίς προηγούμενο. Συνδικαλίστρια της ΕΣΗΕΑ, για παράδειγμα, κλήθηκε να συμβουλέψει εργαζόμενους του Mega, ενώ στη δική της εργασία παρέμενε  απλήρωτη για ίσο ή και περισσότερο διάστημα.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι επίσης αποδείχθηκαν ανίδεοι σε διεκδικήσεις.

Στο Μega χρειάστηκε να περάσουν έξι μήνες χωρίς πληρωμή για να γίνει δεκτή η πρόταση για συγκεντρώσεις έξω από τις επιχειρήσεις των μετόχων (που αποδείχθηκε η πιο αποτελεσματική).

Εργαζόμενοι: κάποιοι ξύπνησαν απότομα, διεκδικώντας (έστω σκιαμαχώντας) την επιβίωσή τους και άλλοι έδειξαν πλήρη αδυναμία να επεξεργαστούν λογικά τα δεδομένα, πιστεύοντας ότι «δεν μπορεί, κάτι μαγικό θα γίνει την τελευταία στιγμή και θα αποκατασταθούν τα πράγματα όπως ήταν πριν».

Έκπληξη; Τίποτα μαγικό δεν έγινε, ούτε πρόκειται να γίνει. Τα πράγματα δεν θα γίνουν ποτέ «όπως ήταν πριν».

Νέοι μιντιάρχες: Η ευρεία δημοσιοποίηση που πήρε η καταγγελία υποψήφιας εργαζόμενης στον νέο μιντιακό όμιλο Καλογρίτσα ότι της προτάθηκε να δουλέψει full time έναντι 330 ευρώ το μήνα (σ.σ. η καταγγελία διαψεύδεται από τον όμιλο), δείχνει και το μήνυμα που θέλουν να περάσουν όλα πλέον τα «μαγαζιά»: Λιγότερα λεφτά για περισσότερη δουλειά.

Τι εργαζόμενους δημιουργεί αυτό το δόγμα; Ανασφαλείς, φοβισμένους και επιρρεπείς στην καταπάτηση κάθε δεοντολογίας προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.

Το νέο μιντιακό τοπίο της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνει καλύτερο από το παλαιό, αν δεν κλείσουν νόμιμα κάποιοι ανοιχτοί «λογαριασμοί»…

Αν δεν πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους οι παλαιοί μιντιάρχες.

Αν δεν απομακρυνθούν οι τραπεζίτες που τους έθρεψαν.

Αν δεν αποκατασταθεί ο νόμος και η ηθική.

«Παράγοντες» που έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό και τώρα δεν έχουν να πληρώσουν τους εργαζόμενους γιατί οι τράπεζες δέσμευσαν κάτι «περανταροδεκάρες» που είχαν αφήσει στις ελληνικές τράπεζες, ας γνωρίσουν τους χώρους των φυλακών.

Και «φιλάνθρωποι» εκατομμυριούχοι που δίνουν έναν μισθό στους εργαζομένους τους μετά από επτά μήνες απληρωσιάς, «για να μην φουντάρει κανένας από την ταράτσα», ας καταλάβουν ότι η χώρα και τα ΜΜΕ δεν έχουν ανάγκη από «ευεργέτες» αλλά από τίμιους επιχειρηματίες.

Μόνο έτσι θα χτιστεί ένα νέο, καλύτερο μιντιακό τοπίο.

Ίσως πιο φτωχό αλλά τουλάχιστον πιο υγιές.

postmodern.gr

Διαφήμιση
Διαφήμιση