Σούπερ μάρκετ: η μονάδα μέτρησης της κρίσης
Ή πώς να αντιληφθείς ότι κάτι δεν πάει καλά στην Ψωροκώσταινα
Τελικά η οικονομική κρίση δεν μετριέται μόνο με την αναλογία κόστους – πλήθους – ποιότητας όταν αφήνουμε το καλάθι του σούπερ μάρκετ μπροστά στο ταμείο. Την οικονομική κρίση, ή κατ’ άλλους την κρίση αξιών μπορούμε να την δούμε στον ίδιο χώρο, δηλαδή του σούπερ μάρκετ, αλλά όχι κατ’ ανάγκη μπροστά στο ταμείο. Δείτε πως…
- Στο βλέμμα της κοπέλας που προσποιείται ότι κοιτάζει τα συστατικά στο αποσμητικό και μόλις η υπάλληλος στρίψει το διάδρομο αρωματίζει τους καρπούς και τα αυτιά της και μετά βάζει πίσω στο ράφι το προϊόν.
- Στην αμηχανία της ηλικιωμένης γυναίκας που ανοίγει τη συσκευασία με την εξάδα των αυγών, παίρνει ένα από αυτά, το τυλίγει προσεκτικά στο μαντηλάκι και το κρύβει στην τσέπη της
- Στο ένοχο ύφος του 40άρη που αφαιρεί καμιά δεκαριά φιλτράκια για τσιγάρα από τη συσκευασία πριν τη βάλει στη θέση της
- Στη γυναίκα με τα τρεμάμενα χέρια που από το τρόλει με τα κηπευτικά που αποσύρονται χώνει στην τσάντα της ένα ματσάκι μαραμένο μαϊντανό, μία πρασινισμένη πατάτα και δύο μισοχαλασμένα καρότα …
Γιατί ο Γιάννης Αγιάννης, o «μικροεγκληματίας της ανέχειας» ξεγλίστρησε από τις σελίδες των «Αθλίων», πολλαπλασιάζεται και περιφέρεται ανάμεσά μας, στην Ελλάδα των μνημονίων…