Καλλιρρόη Παρρέν: Η Kρητικιά «επαναστάτρια» που έθεσε επί τάπητος το «γυναικείο ζήτημα»
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους. Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας, καθώς και δικαίωμα ψήφου.
Με αφορμή αυτή τη σημαντική ημέρα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και σημαντικές προσωπικότητες της χώρας μας που έδωσαν αγώνα με πάθος, για τη χειραφέτηση της Ελληνίδας.
Μια τέτοια σημαντική προσωπικότητα είναι και η Καλλιρρόη Παρρέν Σιγανού.
Παρά το ξενικό της επώνυμο, ήταν ακραιφνής Ελληνίδα, γεννημένη το 1861, καταγόμενη από το γένος Σιγανού και από τη «ξακουστή Κρήτη», όπως με υπερηφάνεια συνήθιζε η ίδια να δηλώνει.
Το επώνυμο Παρρέν άνηκε στον σύζυγό της, διευθυντή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, Ιωάννη Παρρέν.
Η Καλλιρρό μεγάλωσε σε μια κοινωνία στην οποία οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και οι Ελληνίδες αντιμετώπιζαν ένα σωρό από απαγορεύσεις στην οικογενειακή, στην κοινωνική και στην επαγγελματική τους ζωή. Όλα αυτά η ίδια προσπάθησε να τα αλλάξει και τα κατάφερε.
Για όσους δεν γνωρίζουν, υπήρξε η πρώτη επιτυχημένη γυναίκα δημοσιογράφος και εκδότρια της «Εφημερίδος των Κυριών» (1887-1917), και δραστηριοποιήθηκε σε μια εποχή σημαντικών κοινωνικών ζυμώσεων.
Η ίδια υπήρξε υπεύθυνη για τις πρώτες κοινωνικές και θεσμικές αλλαγές που είχαν να κάνουν με τη θέση της γυναίκας σε αρκετούς τομείς της κοινωνίας.
Ήταν η Ελληνίδα που έθεσε επί τάπητος το «γυναικείο ζήτημα» και ανάγκασε την ελληνική κοινωνία να το αναγνωρίσει, να το κουβεντιάσει και να το κάνει πράξη.
Η μέριμνά της για την ανύψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των Ελληνίδων και για τη φροντίδα των εχόντων ανάγκη, την οδήγησε στην απόφαση να δημιουργήσει το «Κυριακό Σχολείο» (1889) για εργάτριες και υπηρέτριες, το «Ασυλο της Αγίας Αικατερίνης», το «ΆσυλοΑνιάτων» (1892) και τον «Πατριωτικό Σύνδεσμο» (1898), το μετέπειτα «ΠΙΚΠΑ».
Επηρεασμένη από τα ταξίδια της στο εξωτερικό και τις επαφές της με το «Διεθνές Συμβούλιο Γυναικών» ίδρυσε την «Ένωση των Ελληνίδων» (1896), μέσω του οποίου προώθησε πρωτοποριακές για την εποχή εκείνη νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται η κατάργηση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών, η αργία της Κυριακής, η εισαγωγή των γυναικών στην ανωτάτη εκπαίδευση, η προστασία της παιδικής ηλικίας και άλλες πολλές.
Ο αγώνας της και οι κατακτήσεις της για όλες τις Ελληνίδες αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε με πολλά και αξιόλογα βραβεία και μετάλλια, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ήταν η πρώτη Ελληνίδα, η οποία κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη, όταν πέθανε, στις 16 Ιανουαρίου του έτους 1940.
protothema.gr
