HomeΚΡΗΤΗ«Ξαφνικός θάνατος» το εθνικό σύστημα παραγωγής των ΔΕ

«Ξαφνικός θάνατος» το εθνικό σύστημα παραγωγής των ΔΕ

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Οι εργολήπτες Δημοσίων Έργων της Κρήτης σε παγκρήτια Συνέλευση τους στις 8.8.2014 στο Ηράκλειο, με την συμμετοχή και των Τμημάτων Ανατολικής και Δυτικής Κρήτης του ΤΕΕ, εν μέσω των καταιγιστικών-αρνητικών εξελίξεων για τον κλάδο, ευρισκόμενοι σε απόγνωση λόγω της δρομολογημένης εξόντωσης τους, διακηρύσσουν ότι:

Μετά την καταδικαστική για τον κλάδο  τροπολογία, στις 24.7.2014, στο άσχετο νομοσχέδιο  του ΥΠΕΘΑ (Ν. 4278/14) με τίτλο «Φάροι, Στρατολογία και άλλες διατάξεις»,  με την οποία κατήργησε τα ανώτερα και κατώτερα όρια συμμετοχής σε διαγωνισμούς αλλά και το μητρώο πιστοποίησης εργοληπτικών επιχειρήσεων (ΜΕΕΠ), η κυβέρνηση σπεύδει σήμερα να ολοκληρώσει την κατεδάφιση του εθνικού συστήματος παραγωγής των Δημοσίων Έργων με την ένταξη στο πολυνομοσχέδιο, που μόλις προχθές, με συνοπτικές διαδικασίες, ψηφίστηκε από      την Βουλή, του Νόμου-Πλαίσιο τις Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ.) με τίτλο: «Για τη διαμόρφωση ενός ενιαίου  κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών». (ΜΕΡΟΣ Β’, άρθρα 14 έως 201 του πολυνομοσχεδίου).

Διαπιστώσεις επί του Νόμου-Πλαίσιο της ΕΑΑΔΗΣΥ για τις Δημόσιες Συμβάσεις (στο οποίο προβλέπεται  ως ημερομηνία γενικής  έναρξης ισχύος του η 1.3.2015, ως ημερομηνία έναρξης της ηλεκτρονικής διεκπεραίωσης των δημοσίων συμβάσεων  η 1.3.2015  για την κεντρική δημόσια διοίκηση και η 1.10.2015 για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα,  ως καταληκτική ημερομηνία έκδοσης του Π.Δ. για τον Κανονισμό Ανάθεσης Δημοσίων Συμβάσεων Έργων η 1.5.2015  και  ως καταληκτική ημερομηνία έκδοσης του Π.Δ. για τον  Κανονισμό Εκτέλεσης Δημοσίων Συμβάσεων Έργων, η 1.10.2015):

•           Με την πρώτη ανάγνωση του νομοσχεδίου εξάγεται αβίαστα ο χαρακτηρισμός του ως  μηχανισμός εμπέδωσης της αδιαφάνειας, ως εύφορο πεδίο υπόθαλψης κάθε μορφής διαπλοκής.

•           Το «τσουβάλιασμα» ΕΡΓΩΝ, ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ και ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, δηλαδή ανόμοιων πραγμάτων, σε ένα γιγάντιο νομοσχέδιο ασφαλώς δεν συμβάλλει σε καμία περίπτωση στην απλοποίηση της γραφειοκρατίας.

•           Η κατάργηση των παραδοσιακών όρων «Εργολήπτης», «Προμηθευτής» και «Πάροχος Υπηρεσιών» και η αντικατάσταση τους από τον ενιαίο  όρο «Οικονομικός Φορέας» υποδηλώνει και την «ολιγοπωλιακή» λογική η οποία κυριαρχεί στον σύνολο του Νόμου.

•           Είναι ανεπίτρεπτο έως  άκρως επικίνδυνο, να επαφίεται σε  Προεδρικά Διατάγματα και όχι σε  νόμους, η βαθύτερη ουσία της παραγωγής των Δ.Ε., αυτή που θα αποτυπωθεί στους προβλεπόμενους Κανονισμούς Ανάθεσης και Εκτέλεσης Έργων.

•           Δεν προβλέπεται κανένας ουσιαστικός  διαχωρισμός   θεσμικού πλαισίου μεταξύ μικρών (κάτω του ορίου της Ε.Ε.)  έργων και μεγάλων (πάνω του ορίου της Ε.Ε.). Γίνεται διάκριση  των   συμβάσεων βάσει του προϋπολογισμού ως εξής :   Έργα  ήσσονος αξίας έως  2.500 €, χαμηλής αξίας από   2.500 € έως 5.000.000 € και υψηλής αξίας από 5.000.000 € και άνω. Καταργούνται δηλαδή οι έως τώρα εφαρμοζόμενες διακηρύξεις Α και Β τύπου και εφαρμόζονται οι κοινοτικές οδηγίες για όλες τις συμβάσεις πάνω από 2.500 €.

•           Κατά το μεγαλύτερο μέρος του το σχέδιο νόμου αποτελεί «τυφλή» προσαρμογή  σε διατάξεις σχετικών Οδηγιών της Ευρ. Ένωσης (όπως 2004/17/ΕΚ, 2004/18/ΕΚ κλπ), χωρίς να εξετάζεται η συμβατότητα τους με  το ελληνικό δίκαιο.

•           Δικαίωμα συμμετοχής στη διαγωνιστική διαδικασία μπορεί να έχει  ο κάθε διαγωνιζόμενος που θα μπορεί να στηρίζεται, για τη συγκεκριμένη σύμβαση, στις οικονομικές και τεχνικές ή/και επαγγελματικές ικανότητες άλλων, θα μπορεί, δηλαδή, να διεκδικεί την ανάληψη έργων που απαιτούν μεγαλύτερη οικονομική επάρκεια και τεχνική ικανότητα από εκείνη που ο ίδιος διαθέτει.

•           Οι αρμοδιότητες που προβλέπονται για την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων   την καθιστούν το όργανο που θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην παραγωγή δημοσίων έργων. Αναρωτιέται κανείς τι ρόλο μπορεί να έχει πλέον το Υπουργείο ΥΠΟΜΕΔΙ. Πρόκειται για κυριολεκτική παράδοση σε ένα, ουσιαστικά ανέλεγκτο, όργανο της εκτελεστικής εξουσίας.

•           Συμπερασματικά:  Ο νόμος-πλαίσιο  για τις Δημόσιες Συμβάσεις, αντί να πατάσσει την γραφειοκρατία την γιγαντώνει, αντί να θεραπεύει τις παθογένειες του συστήματος παραγωγής έργων τις καλλιεργεί και τις πολλαπλασιάζει, αντί να υπηρετεί την διαφάνεια  θεσμοθετεί την πολύμορφη αδιαφάνεια μέσα από ανεξέλεγκτες απευθείας αναθέσεις,    αντί να μάχεται τις αιτίες που γενούν την συναλλαγή και την διαπλοκή εισάγει πλήθος νέων γενεσιουργιών εστιών και, τέλος, αντί να σηματοδοτήσει την πρόοδο και την μεταρρύθμιση στα Δημόσια Έργα επιφέρει την πλήρη απορρύθμιση και την οπισθοδρόμηση τους στην «φεουδαρχική» λογική.

Με αυτές τις απορρυθμιστικές και όχι μεταρρυθμιστικές  παρεμβάσεις, η Κυβέρνηση από την μια πλευρά  παραδίδει στην «πυρά» της εξόντωσης, ιδιαίτερα, τις  χιλιάδες μικρές και μεσαίες κατασκευαστικές  επιχειρήσεις, εκείνες που μεταπολεμικά αποτέλεσαν την «ατμομηχανή» της ανάπτυξης της χώρας, τους «αιμοδότες» της εθνικής Οικονομίας και τους σημαντικότερους υποστηρικτές και φίλους των τοπικών κοινωνιών και από την άλλη παραδίδει το σύστημα παραγωγής των Δ.Ε. στους  ελαχίστους «ημέτερους»,  που διακαώς επιθυμούσαν την επικράτηση και επιβολή των μονοπωλίων και στον  τομέα των δημοσίων έργων. Οι  ακραίοι αυτοί νομοθετικοί ακροβατισμοί της κυβέρνησης σε καμιά περίπτωση δεν υπηρετούν το Εθνικό, Δημόσιο, Κοινωνικό και Οικονομικό συμφέρον. Καταφέρνουν όμως να προσφέρουν θεσμικό άλλοθι στους λίγους που ορέγονται να λυμαίνονται το ευρωπαϊκό και εθνικό χρήμα.

Με την ψήφιση της τροπολογίας στο άρθρο 59 του Ν. 4278/14 και την  ψήφιση του   Νόμου-πλαίσιο της ΕΑΑΔΗΣΥ, η κυβέρνηση   ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της αδιαφάνειας, της διαπλοκής  και των συναλλαγών κάτω από το τραπέζι σε εκείνους που διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα, αναγορεύει, δηλαδή, το χρήμα σε ρυθμιστή   παραγωγής των Δ.Ε., ενώ απαξιώνει  την εμπειρία και την επιστημονική γνώση.

Οι εργολήπτες της Κρήτης υπογραμμίζουν ότι, από πουθενά δεν προκύπτει η υποχρέωση  της κυβέρνησης να καταργήσει την εθνική νομοθεσία και για τα «μικρά» έργα κάτω του κοινοτικού ορίου (5.186.000 €). Είναι, αποκλειστικά, δική της επιλογή και ευθύνη. Οφείλει η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση που πραγματικά επιθυμεί να υπηρετεί το εθνικό και δημόσιο συμφέρον να απαλλαγεί από την πολιτική λογική «Νόμος είναι το δίκιο του οικονομικά ισχυρότερου». Εξάλλου, αυτή την λογική υπηρετεί και η σχεδιαζόμενη κατάργηση της εγγυοδοσίας του ΤΣΜΕΔΕ, μοναδικού – για τους περισσότερους – φορέα εγγυοδοσίας των μικρομεσαίων εργοληπτών και μελετητών. Τότε, οι Τράπεζες θα παρέχουν εγγυοδοσία κατ’ επιλογή και κατ’ εντολή καθορίζοντας εκείνες τους αναδόχους των έργων.  Η κατάργηση της εγγυοδοσίας του ΤΣΜΕΔΕ θα αποτελέσει και την χαριστική βολή και σε όσους-ελαχίστους- μικρομεσαίους εργολήπτες καταφέρουν να επιβιώσουν μέχρι τότε.

Οι εργολήπτες της Κρήτης  καλούν την κυβέρνηση, να αλλάξει -πριν είναι πολύ αργά- την καταστροφική πολιτική της στον τομέα των Δ.Ε. και να θεσμοθετήσει τον διαχωρισμό  των «μικρών» έργων κάτω του κοινοτικού ορίου (5.186.000 €). Για τα έργα αυτά  να προχωρήσει άμεσα -μέσα από ανοικτό διάλογο με τους εμπλεκόμενους παραγωγικούς και επιστημονικούς φορείς- σε μια αναμορφωμένη εθνική νομοθεσία που θα εδράζεται στην πλήρη διαφάνεια, στον υγιή και χωρίς αποκλεισμούς ανταγωνισμό, στην ισονομία και, τέλος,  θα στοχεύει στην εξυπηρέτηση του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος.

Τέλος, στα πλαίσια των μέτρων αντίδρασης η Συνέλευση αποφάσισε:

1.         Την έκδοση του παρόντος ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

2.         Πραγματοποίηση Συνέντευξης Τύπου στα Μ.Μ.Ε.

3.         Επίσκεψη αντιπροσωπείας στον Γ. Γραμματέα  αποκεντρωμένης Διοίκησης π. Κρήτης

4.         Συνάντηση-σύσκεψη με τους βουλευτές όλων των Κομμάτων της Κρήτης .

5.         Κοινή επιστολή προς τους Υπουργούς ΥΠΟΜΕΔΙ, ΑΝ.&ΑΝΤ. & ΕΑΑΔΗΣΥ

6.         Κοινή επιστολής προς τις Πανελλήνιες Εργοληπτικές Οργανώσεις & ΤΕΕ.

Διαφήμιση
Διαφήμιση