Η φιλοσοφία του ΣΥΡΙΖΑ: αναξιοκρατία, τύχη και ήσσον προσπάθεια
Η τύχη, ο τζόγος, η αναξιοκρατία, η λογική της ήσσονος προσπάθειας και η κατάργηση της αριστείας αποτελούν τον πυρήνα της φιλοσοφίας ζωής του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα. Οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις για την κατάργηση έπαρσης της Ελληνικής σημαίας, του εθνικού ύμνου και την κλήρωση ως κριτήριο επιλογής του σημαιοφόρου είναι αποκαλυπτικές αυτής της προσέγγισης.
Ειδικότερα, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, πιστή στο δόγμα του εξισωτισμού προς τα κάτω, καταργεί το κριτήριο της επίδοσης για την επιλογή́ σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου και εισάγει την κλήρωση ως τρόπο επιλογής. Επιπλέον, καταργεί την παρουσία σημαιοφόρων στις δοξολογίες. Με αυτόν τον τρόπο, ανατρέπει παραδόσεις δεκαετιών στο όνομα ενός δήθεν προοδευτισμού.
Για άλλη μια φορά, αποθεώνεται η λογική της ήσσονος προσπάθειας. Το μήνυμα που δίνει η Κυβέρνηση στη νέα γενιά είναι ότι δεν χρειάζεται προσπάθεια και προσωπικός αγώνας για την επιτυχία και την καταξίωση, αλλά τύχη. Αυτό επιχειρεί, με λυσσαλέο τρόπο, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην παιδεία: να γίνουν όλοι ίσοι με το βλέμμα προς τα κάτω. Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα της μετριότητας και της ημιμάθειας.
Οι νέοι δικαιούνται να έχουν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση και να αναγνωρίζεται η προσπάθειά τους για απόκτηση γνώσης και βελτίωσης. Όλοι οι νέοι αξίζουν και θέλουν να αγωνιστούν, να εργαστούν, να δημιουργήσουν και να επιβραβευθούν για την προσπάθειά τους. Είναι σαφές ότι, οι επόμενες γενιές της χώρας δεν μπορεί να προχωρήσουν στη ζωή, αν αξιολογούνται από τύχη και τζόγο.
Προφανώς η Σημαία μας ενώνει και εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες. Συμβολίζει στο μυαλό των νέων, την εθνική μας ταυτότητα, τους αγώνες μας για ανεξαρτησία και δημοκρατία, την επιβράβευση του κόπου και της προσπάθειάς τους.
Δυστυχώς, όμως, τι περισσότερο να περιμένει κανείς από μια Κυβέρνηση, όπου ο Υπουργός Παιδείας επίσημα δηλώνει ότι «…οι καλοί καθηγητές και οι καλοί μαθητές να φύγουν από τη χώρα», ενώ ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας συνομιλεί, όπως ο ίδιος ομολόγησε, δεκάδες φορές, μάλιστα, με καταδικασμένο ισοβίτη για εμπόριο ναρκωτικών.
Φαίνεται ότι ο κ. Γαβρόγλου είναι εκτός τόπου και χρόνου, καθώς δεν αντιλαμβάνεται ότι η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας καταδικάζει την απόφασή του. Δεν αντιλαμβάνεται ότι στη συνείδηση του κόσμου οι σημαιοφόροι στις παρελάσεις είναι ταυτισμένοι με την αριστεία και την πρόοδο. Προτιμά να παραμένει ένας γραφικός εκφραστής μιας ακραίας μειοψηφικής έκφρασης.
