Λύθηκε το «μυστήριο» με τις σκαλωσιές γύρω από την εμβληματική Κρήνη Μοροζίνι στο κέντρο του Ηρακλείου, η θέα των οποίων προκάλεσε απορίες στους Ηρακλειώτες, ακόμη και αντιδράσεις για την απόφαση να πραγματοποιηθούν έργα στο μνημείο σε μία περίοδο κατά την οποία η τουριστική κίνηση έχει ήδη ξεκινήσει.
Οι σκαλωσιές τοποθετήθηκαν από την αρμόδια Εφορία Αρχαιοτήτων προκειμένου να πραγματοποιηθούν εργασίες συντήρησης στην πολύλοβη δεξαμενή.
Στο επίκεντρο των εργασιών είναι η μόνωση του εσωτερικού της δεξαμενής για να προστατευθεί η κρήνη από το νερό, η ροή του οποίου παρουσιάσει κάποια προβλήματα.
Έτσι, οι συντηρητές έπιασαν δουλειά το πρωί και ο φωτογραφικός φακός τους «συνέλαβε» επί το έργον. Περαστικοί αλλά και τουρίστες είχαν την ευκαιρία να δουν διά ζώσης τις εργασίες συντήρησης, ένα θέαμα που προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών.
Οι εργασίες αναμένεται να διαρκέσουν τρεις έως τέσσερις εβδομάδες, οπότε και θα απομακρυνθούν οι σκαλωσιές αποκαλύπτοντας ξανά το μνημείο σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.
Λίγα λόγια για την Κρήνη Μοροζίνι
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η κ. Βασιλική Συθιακάκη στο πρόγραμμα «Οδυσσέας» του Υπουργείου Πολιτισμού, ο Χάνδακας είχε πάντοτε πρόβλημα λειψυδρίας. Ως τον 17ο αιώνα η πόλη υδρευόταν από πηγάδια με υφάλμυρο νερό, μικρές κρήνες και υδατοδεξαμενές που συγκέντρωναν τα νερά της βροχής. Το 1639 γνωρίζουμε ότι υπήρχαν 1270 πηγάδια και 273 δεξαμενές.
Η διοχέτευση πηγαίου νερού στην κρήνη που σώζεται στη σημερινή πλατεία Κορνάρου από τον capitan generale Gian-Matteo Bembo το 1552 δεν έλυσε το πρόβλημα. Ο γενικός προβλεπτής Φραγκίσκος Μοροζίνι σχεδίασε και υλοποίησε, με τη συνδρομή των μηχανικών Zorzi Corner, Raffaello Monnani και Francesco Basilicata, το μεγαλεπίβολο έργο της υδροδότησης, με την κατασκευή ενός υδραγωγείου μήκους 15 περίπου χιλιομέτρων, το οποίο μετέφερε τα νερά διαφόρων πηγών από τις βόρειες πλαγιές του Γιούχτα.
Το έργο διήρκεσε 14 μόλις μήνες και εγκαινιάστηκε την ημέρα της εορτής του πολιούχου Αγίου Μάρκου, στις 25 Απριλίου του 1628. Το υδραγωγείο, που στο εσωτερικό της πόλης διερχόταν από μια τρίλοβη γέφυρα, στη σημερινή πλατεία «Τρεις Καμάρες», τροφοδοτούσε την Κρήνη που διατηρεί ως τις μέρες μας το όνομα του προβλεπτή Morosini στην Piazza delle Biade, σημερινή πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου ή επί το λαϊκότερο «Λιοντάρια».
Η κρήνη έχει μια πολύλοβη δεξαμενή κοσμημένη με ανάγλυφες παραστάσεις από το θαλάσσιο βασίλειο (τρίτωνες, δελφίνια, μυθολογικά τέρατα, θαλάσσιους δαίμονες) καθώς και οικόσημα. Το νερό έτρεχε από το στόμα τεσσάρων αξονικά τοποθετημένων λεόντων, που στηρίζονταν σε βάθρο στο κέντρο της κρήνης και υποβάσταζαν μαρμάρινη λεκάνη.
Την αρχική κατασκευή επέστεφε μαρμάρινο άγαλμα του Ποσειδώνα σε κλίμακα μεγαλύτερη της φυσικής, γι’ αυτό και το μνημείο συχνά αποκαλούνταν Κρήνη του Γίγαντα ή Τζιγάντε. Το γιγαντιαίο εκείνο άγαλμα του Ποσειδώνα που καταστράφηκε, είτε από σεισμό, είτε από ανθρώπινο χέρι κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατοχής της πόλης.
