Ο παπα-Σούζας σε νέα έκδοση…αλλά με διπλό διαφορικό!!!!

Είναι Δευτέρα πρωί και βρίσκομαι με το αυτοκίνητο στα φανάρια σε κεντρική λεωφόρο του Ηρακλείου.

Περιμένω υπομονετικά να “εμφανιστεί” ο Γρηγόρης και να συνεχίσω την πορεία μου, όταν ξαφνικά ένας θόρυβος ιδιαίτερα διαπεραστικός, ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά μου.

Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα η απορία μου για το από πού προερχόταν αυτός ο θόρυβος, λύνεται.

Με μεγάλη μου έκπληξη διαπιστώνω ότι ο θόρυβος προέρχεται από ένα 4χ4, το οποίο λίγο έλειψε να προσγειωθεί… πάνω μου.

Ξέρετε, από αυτά τα 4χ4, που δεν μένουν απαρατήρητα στο πέρασμα τους.

Φιμέ τζάμια, χοντρά λάστιχα, θορυβώδης εξάτμιση, ζάντες αλουμινίου και διάφορα άλλα εξαρτήματα, που το κάνουν να φαντάζει σαν ένα πελώριο τέρας, έτοιμο να σε κατασπαράξει.

Και θα μου πείτε, εντάξει, πού το περίεργο. Δεν ήταν εξάλλου η πρώτη φορά που έβλεπα ένα τέτοιο αυτοκίνητο να κυκλοφορεί στους δρόμους του νησιού, καθώς αρκετοί είναι οι λάτρεις αυτών των αγροτικών φορτηγών με όλα τα…αξεσουάρ.

Δε μου είχε όμως τύχει ξανά στο παρελθόν ένα τέτοιο αυτοκίνητο να το οδηγεί…ιερέας!!!!

Και μάλιστα ιερέας όχι νεαρής ηλικίας-που ίσως και να φαινόταν περισσότερο φυσιολογικό- αλλά ένας μεσήλικας.

Αποσβολωμένοι κοιτούσαν και οι υπόλοιποι οδηγοί, που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο ίδιο φανάρι.

Το πράσινο άναψε και εγώ απλά έμεινα πίσω να χαζεύω τον “παράξενο” αυτό οδηγό του 4χ4, ο οποίος στην κυριολεξία…”απογειώθηκε”.

Αλλάζουν οι εποχές, αλλάζουν φαίνεται και τα standards, καθώς η ταπεινότητα, η σεμνότητα και η σωφροσύνη, που χαρακτήριζε άλλοτε τους ιερείς, σε αρκετές περιπτώσεις στις μέρες μας, έχει εκλείψει.

Δε μπαίνουν όμως όλοι στο ίδιο σακί……

(φωτο αρχείου)