HomeΚΡΗΤΗ«Μικρές Αγγελίες »

«Μικρές Αγγελίες »

Διαφήμιση
Διαφήμιση

lebentisΤου Δοκιμιογράφου Μάριου Λεβέντη

 

Είναι τα χρόνια που πια δεν ζητάμε εξηγήσεις. Είναι τα χρόνια με τις περισσότερες αναχωρήσεις. Είναι η ώρα που ο ήλιος τυφλώνει, και φοράμε μαύρα γυαλιά, εκείνα που μόνο το σκοτάδι συμφέρουν. Είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε ότι στ’ αλήθεια έχουμε απολυθεί απ’ το φως.

Λογικό είναι και οι θέσεις εργασίας  περιορισμένες. Τα έξοδα τρέχουν. Το ξημέρωμα συνεπές. Και εμείς ευθυνόφοβοι, με διωγμένες όλες τις απολογίες και όλα τα απρόθυμα τα γιατί να μένουν αναπάντητα…

Ψάχνουμε στους καταλόγους ανυποψίαστων συγκυρίων, τότε που το τρίτο πληθυντικό δεν μας έφταιγε και τόσο και ήταν σ’ εναλλασσόμενο ρεπερτόριο  με το πρώτο. Δεν είμαστε σίγουροι και με αναπάντητη δοκιμάζουμε και το κλείνουμε βιαστικά.

Αφήνουμε την ζωή μας απ’ τα χέρια μας, την ίδια στιγμή που μας έχει ανάγκη. Ο εαυτός μας, μας έχει ανάγκη, οι άλλοι μας έχουν ανάγκη.

Αυτή είναι και η πιο αμήχανη στιγμή: να περιμένουμε να καταλάβουν, αυτό που ίδιοι περιμένουν από μας. Και είναι κάθε φορά ανεξάντλητο το κοινό. Και φεύγουμε.

Στη φυγή μας επάνω, σταματάμε σ’ ένα γειτονικό ψιλικατζίδικο, για μια εφημερίδα μικρών αγγελιών. Πάντα είναι  διαθέσιμο το πράσινο της προσπάθειας.

Και ωστόσο μένουμε. Ένα σορό τηλέφωνα, ένα σορό σοφίες, κάθε ηλικίας.

Τι να ψάχνει ο καθένας…; Όλοι το ίδιο: Ένα όνειρο αναμμένο, που δεν προλάβαμε και έγινε στάχτη.

Δύσκολο να  ‘χεις αντιανεμικό ρόλοι, ο αέρας πήρε τους δείκτες και ξέρεις τι δείχνουν όλα;

Στο παρά πέντε. Ίσα που προλαβαίνουμε ένα τηλέφωνο, σ’ αυτές τις μικρές αγγελίες. Θέλει λέει  προϋπηρεσία στο πείσμα, στη δύναμη και να ‘χεις φερθεί έστω μια φορά σαν άνθρωπος.

Έχουμε ελπίδες, κάθε όνειρο να βρει κάτι για το παρόν του.

Διαφήμιση
Διαφήμιση