«Κόκκινη» γραμμή Φρανκφούρτης- Βρυξελλών για το ελληνικό Χρέος
Και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο προσπαθούν να αφήσουν τεχνοκράτες της ΕΚΤ, του ESM και της Κομισιόν, σχεδιάζοντας ένα «πακέτο» για το ελληνικό Χρέος που θα ικανοποιεί το ΔΝΤ και δεν θα είναι απωθητικό στο Βερολίνο.
Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, με άμεση γνώση των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων που έγιναν στην Ουάσινγκτον και στο Λουξεμβούργο, η σιγουριά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την ενεργό συμμετοχή του Ταμείου καθώς και οι σχετικές αναφορές του ισχυρού άνδρα της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ δεν προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση ούτε είναι λόγια του «αέρα», καθώς όντως υπάρχουν πυρετώδεις τεχνικές συζητήσεις. Από την άλλη, άπαντες αναγνωρίζουν τη δυσκολία του εγχειρήματος, με δεδομένες τις ευαίσθητες ισορροπίες εν αναμονή των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στη Γηραιά Ήπειρο, ειδικά στη Γερμανία.
Το «κλειδί» της επιτυχούς κατάληξης αυτών των διαβουλεύσεων κρύβεται στην ίδια την απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαΐου, στην οποία έκανε, μάλιστα, αναφορά ο Γερούν Ντάισελμπλουμ την περασμένη Δευτέρα, «φωτογραφίζοντας» την επιδιωκόμενη λύση. Το «κλειδί» αυτό είναι ένα «πακέτο» μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του Χρέους- τα οποία αποτελούν αναγκαία συνθήκη για την εκπόνηση Ανάλυση Βιωσιμότητας από το ΔΝΤ και ακολούθως για τη συμμετοχή του- τα οποία θα περιγραφούν στις γενικές τους κατευθύνσεις, όπως άλλωστε θα συμβεί και με τα μέτρα βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα.
Οι τεχνοκράτες που ασχολούνται με αυτό το «πακέτο» προσδοκούν αφενός να καλύψουν τις απαιτήσεις του ΔΝΤ αφετέρου να μη δημιουργήσουν πρόβλημα στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών. Όπως επισημαίνουν, άλλωστε, οι ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, το όποιο «πακέτο» μεσοπρόθεσμων μέτρων σχεδιαστεί τώρα, θα λάβει τελική έγκριση εφαρμογής το 2018, αν κριθεί αναγκαίο, όπως δηλαδή ακριβώς επιμένει να διατυμπανίζει ο Σόιμπλε.
Οι ίδιες πηγές αναγνωρίζουν ότι στο σχέδιο αυτό υπάρχουν δύο ακόμα «αγκάθια». Κατ’ αρχάς το ύψος των προσδοκώμενων πρωτογενών πλεονασμάτων, με δεδομένο ότι το ΔΝΤ έχει εκφράσει προ πολλού την επιφύλαξη του όχι μόνο για το κατά πόσο μπορεί να διατηρηθεί επί μακρόν στα επίπεδα του 3,5%, αλλά και για το κατά πόσο μπορούν τα προσφάτως ψηφισθέντα μέτρα να αποδώσουν τέτοιο πλεόνασμα το 2018. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Ευρωπαίοι έχουν διαμηνύσει στην Αθήνα ότι το 3,5% παραμένει ως έχει ως το 2018, ωστόσο στη διαβούλευση για το Χρέος που θα γίνει τότε, υπάρχει ανοικτό «παράθυρο» επανεξέτασης του. Από την άλλη, η διετία 2017- 2018 θεωρείται κρίσιμη για την αξιοπιστία του Προγράμματος και της κυβέρνησης και ως εκ τούτου ακόμα και στην ελληνική πλευρά αναμένουν πίεση για τα δημοσιονομικά μεγέθη στη διάρκεια της δεύτερης αξιολόγησης. Κι αυτό παρά την πρόβλεψη του περιβόητου «κόφτη», αφού έχει γίνει σαφές στην Αθήνα, ότι οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να περιμένουν ως την Άνοιξη του 2018- όταν θα επικυρωθούν τα στοιχεία για τον Προϋπολογισμό του 2017- προκειμένου να διορθωθούν οι όποιες ενδεχόμενες αποκλίσεις.
Το δεύτερο «αγκάθι» είναι η ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όχι μόνο ως προς τη νομοθέτηση τους- με αιχμή τα εργασιακά- αλλά κυρίως ως προς την εφαρμογή τους. Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό ότι όλες οι τελευταίες εκθέσεις διεθνών αναλυτών αναδεικνύουν το ρίσκο της μεταρρυθμιστικής κόπωσης και υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να «διαβάζονται» οι επίμονες δηλώσεις τόσο των Ευρωπαίων αξιωματούχων όσο και των τεχνοκρατών του Ταμείου.
iefimerida.gr
