Ο Στ. Κραουνάκης στο Cretapost: «Η τέχνη για πρώτη φορά είναι πιο πίσω από την κοινωνία»

Ένας δημιουργός που έχει αφήσει εποχή. Ένας μουσικοσυνθέτης που γνωρίζει πώς να μαγέψει το κοινό του.

Ασυμβίβαστος, με έντονο ταπεραμέντο και με ένα αστείρευτο ταλέντο που ξυπνά αισθήσεις και συναισθήματα.

Ο λόγος για τον Σταμάτη Κραουνάκη που αύριο έρχεται στην Κρήτη προκειμένου να δώσει την ευκαιρία στους ανθρώπους του νησιού να γίνουν «Όλοι Ένα» (Δείτε εδώ το πρόγραμμα των συναυλιών του).

Ο ίδιος, όπως δηλώνει στην συνέντευξη που έδωσε στο cretapost, έχει μεγάλη λαχτάρα να βρεθεί με το κοινό της Κρήτης και να «ενωθούμε με τρόπο αλησμόνητο».

Το ίδιο όμως περιμένουν και οι Κρητικοί καθώς είναι χαρακτηριστική η μαντινάδα που έστειλε στον Σταμάτη Κραουνάκη, ο Μαρίνος Κουνάδης που λέει:

Ο Σταμάτης σ’ ένα πιάνο,

να ερμηνεύει παθιασμένα,

και η Κρήτη να φωνάζει

«φίλα με» και «ΟΛΟΙ ΕΝΑ».

Ο Σταμάτης Κραουνάκης στην συνέντευξη που ακολουθεί μιλάει για την σειρά συναυλιών που θα δώσει στην Κρήτη, για τα 36 χρόνια πορείας του στην μουσική και τα νέα ταλέντα στη μουσική που όπως ο ίδιος αναφέρει «υπάρχουν παντού κι έρχεται για να τα βρει».

Την ίδια ώρα σχολιάζει την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα αλλά και τον ρόλο της μουσικής σε όλο αυτό τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «η τέχνη για πρώτη φορά είναι πιο πίσω από την κοινωνία».

Πρώτη φορά στην Κρήτη. Γιατί αυτή η καθυστέρηση να «ενωθείτε» με το κοινό της Κρήτης;

Η αλήθεια είναι ότι το προσπαθώ χρόνια αλλά ήταν πάντα πολλά τα έξοδα. Όχι τόσο εξ’ αιτίας μου αλλά λόγω των μεγάλων θιάσων που κανείς δεν αναλάμβανε το κόστος της μεταφοράς της παραγωγής. Ούτε δήμος, ούτε άλλος φορέας.

Ωστόσο αυτό δεν με εμπόδισε να συνεργαστώ με διάφορους πολιτιστικούς φορείς παλαιότερα όπως με την Εταιρία Θεάτρου Κρήτης στην παραγωγή «Χαρτοπαίκτης». Επίσης ήμουν από τους πρωτεργάτες του Χανιώτικου Θεατρικού Εργαστηρίου με αρχηγό την Ελπίδα Μπραουδάκη και τον Διονύση Μανουσάκη. Επίσης, φτιάξαμε με την Αντιγόνη Αραμπατζόγλου τις «Φωνές του Νότου». Ήμουν λοιπόν παρών.

Παίξαμε και στο Ηράκλειο το «55» το καλοκαίρι του ’11 ενώ έχουμε κάνει και με τις «Φωνές του Νότου» μία έξοχη συναυλία στους Αποστόλους στο Αμάρι για το μέγα μνημόσυνο των αποθαμένων. Μέσα σ’ αυτούς και ο παππούλης μου, ο Σταμάτης.

Φέτος, χάρη στην πρωτοβουλία του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και του φίλου, Μιχάλη Αεράκη τα καταφέραμε. Ήθελα πάρα πολύ η συγκεκριμένη παράσταση, πλήρους διαδρομής, να ταξιδέψει στην γενέτειρά μου.

Τι περιμένετε ή τι προσδοκάτε από την περιοδεία σας στο νησί;

Έχω τόση λαχτάρα. Περιμένω και προσδοκώ να ενωθούμε με τρόπο αλησμόνητο!

 «Όλοι ένα. Φίλα με» είναι ο τίτλος της παράστασής σας. Τι να περιμένει ο κόσμος της Κρήτης να δει σε αυτή την παράσταση;

Την βόλτα ενός ακόμα παιδιού του νησιού στη μουσική και το τραγούδι, την ποίηση που ξαναγεννά τα αισθήματα.

Ένα ταξίδι λένε όλοι, είναι της ψυχής βόλτα λέω εγώ. Της αγάπης λόγια, του έρωτα μουσικές. Μία γιορτή!

Πάντα βοηθούσατε τους νέους μουσικούς κι ερμηνευτές. Υπάρχει σήμερα το κατάλληλο πεδίο για να δράσουν;

Το ταλέντο δεν κρύβεται. Αν σε μάθει η γειτονιά σου θα σε μάθει και η πέρα γειτονιά. Έρχομαι για να βρω κι άλλους. Ξέρετε, είναι παντού οι καινούργιοι, έρχονται. Ωστόσο δεν μου αρέσει η λέξη «βοηθάω». Θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μου – την ώρα που διακρίνω ένα ταλέντο και θα με εμπιστευτεί – να βάλω πλάτη για να φανεί.

Έχετε 36 χρόνια μουσικής καριέρας στην πλάτη σας. Τι «γεύση» σας έχουν αφήσει όλα αυτά τα χρόνια;

Όλα αυτά τα χρόνια είναι μία υπέροχη περιπέτεια με νόημα ζωής, με ποίηση, με υπέροχους συνεργάτες.

Παράλληλα, είναι χρόνια με πολύ ομορφιά, θέατρο, πάλκα, με Επίδαυρο, με Ευρώπη, με Αριστοφάνη, με Ντάριο Φο, με Βάρναλη και φυσική με την λατρευτή μου Λίνα.

Η δημιουργικότητα φτάνει ποτέ στο τέλος της;

Ίσα – ίσα. Αυγαταίνει, που λέμε. Γίνεται σοφότερη, λιτότερη και πιο γενναιόδωρη. Κανονικά έτσι είναι κι αν δεν είναι έτσι τότε κάτι δεν έχεις καταλάβει καλά εσύ που δηλώνεις Δημιουργός.

Δεδομένου ότι η μουσική είναι τρόπος έκφρασης, τι εκφράζει σήμερα;

Και σήμερα και πάντα – κατά την γνώμη μου – εκφράζει μόνο ένα πράγμα: Τον απολεσθέντα παράδεισο και την επίγεια γιορτή!

Εκτός από επιτυχημένος μουσικοσυνθέτης είστε κι ενεργός πολίτης. Πώς κρίνεται την πορεία της χώρας τα τελευταία χρόνια;

Δοκιμαζόμαστε… αν μας αξίζει που ζούμε σ’ αυτόν τον μοναδικό τόπο με αυτό το φριχτό περιτύλιγμα.

Λυπάμαι που θα το πω αλλά η τέχνη για πρώτη φορά είναι πιο πίσω από την κοινωνία. Δεν υποκύπτω σαν χαρακτήρας ούτε στα κέντρα εξουσίας, ούτε στα κόμματα. Δουλεύω καθημερινά με την αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε. Αυτό με ορθώνει.

Αγαπάω πολύ τους συντοπίτες μου, αναγνωρίζω το γέλιο και το κλάμα τους.

Λένε ότι τσακώνομαι. Ναι, είναι αλήθεια. Με κάποιους, μάλιστα, οριστικά! Γιατί όχι; Εκ της αντιθέσεως πηγάζει η αρμονία.

Έχετε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή σας ότι ασπάζεστε την αριστερά χωρίς ωστόσο να είστε ενταγμένος σε κάποιο κόμμα. Πώς βλέπετε την Αριστερά σήμερα;

Το παλεύει!!!

Ποιο τραγούδι θα αφιερώνατε στην σημερινή μας κυβέρνηση και ποιο στην ελληνική κοινωνία;

Το τελευταίο που έγραψα για την έναρξη της παράστασης «Όλοι Ένα» που έχει τίτλο «Μοναδική πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια». Αυτό το τραγούδι τα λέει όλα.

https://www.youtube.com/watch?v=J8WXKHO1fZY

Δείτε εδώ τους στίχους του τραγουδιού

Σοφία Κωνσταντοπούλου