Η ΕΛΜΕ για την επιστολή παραίτησης διευθυντή 5ου Λυκείου

Η δήλωση  παραίτησης του Διευθυντή του 5ου Λυκείου ως ένδειξη «αγανάκτησης» (!) για τις μαθητικές κινητοποιήσεις αποτελεί πράξη προσβολής της συλλογικής αξιοπρέπειας , της παιδαγωγικής και συνδικαλιστικής δεοντολογίας .

Όλοι οι εργαζόμενοι και οι εκπαιδευτικοί  συλλογικά αντιστέκονται και διαμαρτύρονται στα αντιλαϊκά μέτρα  τα οποία ισοπεδώνουν το δικαίωμα στη μόρφωση, διώχνουν τη νεολαία της χώρας από το σχολείο και ακυρώνουν τις θεμελιώδεις εργασιακές –παιδαγωγικές και δημοκρατικές κατακτήσεις των εκπαιδευτικών.

Το Δ.Σ της ΕΛΜΕ  Ηρακλείου εκφράζει  την έντονη διαμαρτυρία του για το περιεχόμενο  της  επιστολής που έστειλε  προς το ΑΠΥΣΔΕ Κρήτης ο διευθυντής του 5ΟΥ Λυκείου Ηρακλείου( η οποία είδε το φως της δημοσιότητας στις 12/11), με την οποία στηλιτεύει    τις μαθητικές κινητοποιήσεις  ως υποκινούμενες από « κομματικά γκρουπούσκουλα της νύχτας», υπονομεύοντας το μαζικό και ενωτικό  αγώνα των μαθητών που δικαίως και συλλογικά διαμαρτύρονται για το «νέο Λύκειο»  της μορφωτικής υποβάθμισης-απόρριψης  των πολλών και φτωχών, δημιουργώντας ένα ακόμα πιο δύσκολο, άκρως ανταγωνιστικό , εξεταστικοκεντρικό σχολεία της αγοράς , της πληροφορίας  και της ιδιωτικό-οικονομικής λειτουργίας.

Παράλληλα, με την κατάπτυστη επιστολή του-η οποία όχι μόνο δεν αντιστοιχεί σε πνευματικό ταγό, όπως ο ίδιος ο παραιτούμενος λυκειάρχης επιθυμεί να εμφανίζεται, αλλά προσβάλλει κάθε έννοια επιστημονικής, παιδαγωγικής και συναδελφικής δεοντολογίας-  καταδικάζεται συνολικά το εκπαιδευτικό και συνδικαλιστικό κίνημα ως παραληρηματική δράση των «κομματικών εγκαθέτων», που χειραγωγούν τους συναδέλφους και ποδηγετούν το μαθητικό κίνημα.

Το Δ.Σ της ΕΛΜΕ ως συλλογικός εκπρόσωπος πρώτα-πρώτα των δασκάλων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δηλώνει στον κύριο διευθυντή  -που εμφανίζεται  «οργισμένος» με τις μαθητικές φωνές διαμαρτυρίας- ότι σέβεται το παιδαγωγικό ήθος, τον ιδρώτα των δασκάλων της τάξης, των παιδαγωγών  που σηκώνουν στις πλάτες τους το δύσκολο εκπαιδευτικό έργο και για το λόγο αυτό δε θα παρακολουθήσει ούτε την ανάρμοστη  γλώσσα της επιστολής του , ούτε  την οπτική της, η οποία  από κάθε άποψη είναι αντιδημοκρατική, αντιδραστική, αντισυλλογική και αντισυνδικαλιστική.

Εστιάζοντας όμως στα επίμαχα σημεία της απαράδεκτης επιστολής, επισημαίνει στον… αγανακτισμένο διευθυντή ότι οφείλει – όσο τουλάχιστον φέρει την εκπαιδευτική και συνακόλουθα συνδικαλιστική  ιδιότητα- να σέβεται τις συλλογικές διαδικασίες ,πρώτα και κύρια των συναδέλφων του συλλόγου διδασκόντων που «ανήκει» και ο ίδιος ,   το μαθητικό  και  το γονεϊκό κίνημα,  το εκπαιδευτικό ήθος, τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και τους συνδικαλιστές που δημόσια(στο φως της ημέρας και όχι στο σκοτάδι της νύχτας) αντιστέκονται στη βαρβαρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Αυτή η βαρβαρότητα φαίνεται ότι αφήνει αδιάφορο τον εν λόγω διευθυντή, που ουδέποτε απευθύνθηκε στο συνδικαλιστικό του όργανο για οποιοδήποτε θέμα, ουδέποτε εμφανίστηκε σε μια συλλογική διαδικασία του σωματείου να εκφράσει κάποια θέση και αίτημά του και ουδέποτε εναρμονίστηκε με τις συλλογικά διαμορφωμένες θέσεις, ούτε τήρησε τις ειλημμένες αποφάσεις, όντας πάντα πιστός στη διοίκηση, λειτουργώντας αυταρχικά και στα πλαίσια του συλλόγου του, εν όψει της εφαρμογής του αντιδραστικού μέτρου της «αξιολόγησης»-απόλυσης, του οποίου υπήρξε θερμός θιασώτης.

Ο εν λόγω διευθυντής επέλεξε ξανά -εν όψει της ανάπτυξης των μαθητικών αγώνων και μια ημέρα πριν την πραγματοποίηση του μαζικότερου μαθητικού συλλαλητηρίου στην πόλη μας(αριθμούσε πάνω από 4000), να απαξιώσει, να προσβάλει και  να υπονομεύσει  τη συλλογική πάλη  των μαθητών, των γονέων  και των εκπαιδευτικών , κοινοποιώντας την  επιστολή του, ενώ ήδη είχε  μετατρέψει για πολλές ημέρες το σχολείο του σε…  χώρο νυχτερινής  διαμονής του(!),  παίζοντας το ρόλο  «του φύλακα» των μαθητών, «μετατρέποντας» την κινητοποίηση σε  εκδρομή  ερήμην του συλλόγου του και πολλά άλλα. Επίσης ήταν από τους πρωτεργάτες αυτής της κατηγορίας των συναδέλφων  που δεν είχαν οργανική θέση  και  ζήτησαν -κατ΄’ εξαίρεση και κατά προτεραιότητα – την προνομιακή κατοχύρωση της δικής τους οργανικής θέσης  έναντι άλλων συναδέλφων , που βρισκόταν στην ίδια κατηγορία, με το επιχείρημα ότι ανήκει  στα  στελέχη της εκπαίδευσης !!

Και ενώ έχει τηρήσει τέτοιες αντιπαιδαγωγικές και αντιδημοκρατικές τακτικές, έχει το… σθένος να εμφανίζεται ως τιμητής(!!) του συνδικαλιστικού και αριστερού κινήματος, ως «οργισμένος»  και «φιλότιμος» δάσκαλος που θλίβεται για την απώλεια των  μαθημάτων.

Πρόκειται για πρακτική που κηλιδώνει ανεξίτηλα  τη συλλογική  δράση  και αξιοπρέπεια  του σωματείου μας και για το λόγο αυτό, το Δ.Σ της ΕΛΜΕ την καταγγέλλει ως αντισυναδελφική και  αντισυλλογική.

Καλεί μάλιστα  τον εν λόγω διευθυντή να αναλάβει τις ευθύνες του και να αναλογιστεί ότι  λόγοι ηθικοί, δεοντολογικοί και παιδαγωγικοί   δεν του  επιτρέπουν να είναι μέλος της Ένωσης  των Λειτουργών της Εκπαίδευσης.

Συνακόλουθα  το Δ.Σ της ΕΛΜΕ δηλώνει ότι:

-Προασπίζεται τις μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια  στα βάρβαρα μέτρα της  μορφωτικής και  κοινωνικής απόρριψης των μαθητών και ιδιαίτερα των χαμηλών στρωμάτων

-Αναπτύσσει  δράση με το μαθητικό και γονεϊκό κίνημα ενάντια στο «νέο λύκειο» – εξεταστική  «λαιμητόμο»  , το οποίο με την «τράπεζα  θεμάτων» και το νέο τρόπο εξαγωγής του μέσου όρου των μαθημάτων   περιορίζει  το δικαίωμα της μόρφωση  σε ελάχιστους..

-Αντιστέκεται στην ποινικοποίηση των μαθητικών , εκπαιδευτικών και συνολικά λαϊκών αγώνων

-Θεωρεί απαραβίαστο  το δικαίωμα  της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών στα σχολεία και της εποικοδομητικής αντιπαράθεσης που αποτελεί τη βάση της δημοκρατικής λειτουργίας του συλλόγου διδασκόντων και του σωματείου.

-Τιμά και σέβεται τους συλλογικούς αγώνες και τους  αγωνιστές του  κινήματος που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική της αμορφωσιάς,  της πείνας,  της ανεργίας και  της  εξαθλίωσης.

-Υποστηρίζει το σύλλογο του 5ου Λυκείου και θεωρεί δίκαιη και ηθικά επιβαλλόμενη τη διαμαρτυρία του

Καλεί -για ακόμη μία φορά- όλους τους συναδέλφους , τους διευθυντές , τους σχολικούς συμβούλους να συστρατευθούν  με το  σωματείο τους στον κοινό αγώνα ενάντια στο «ΝΈΟ ΛΥΚΕΙΟ» και την «αξιολόγηση» -πειθάρχηση- απόλυση.

Η κατοχύρωση της  μόνιμης σταθερής εργασίας και αμοιβής , η δημοκρατική και συλλογική  λειτουργία των σχολείων , η ισοτιμία και η παιδαγωγική ελευθερία είναι ύψιστη προτεραιότητα  του  κινήματος και στόχος εφικτός με το συλλογικό αγώνα .

Με τη συλλογική δράση ενάντια στην πολιτική -που θέλει το δάσκαλο σκυφτό –υποταγμένο   και  φτωχό   και το μαθητή σήμερα  αγράμματο  αύριο ευέλικτα απασχολούμενο ή άνεργο- μπορούμε να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.

Οφείλουμε να προασπίσουμε τις  δημοκρατικές αρχές  της λειτουργίας του σωματείου μας ,  αποδεικνύοντας έμπρακτα την πίστη μας στο  λειτούργημά μας .